Læknablaðið - 15.03.2007, Qupperneq 57

UMRÆÐA & FRÉTTIR / ÁHUGAMÁL
/ Laugafelli 2006.
Fimmmenningarnir
óku yfir Hofsjökul
til að minnast
göngunnar
50 árum fyrr.
Ljósm. Ólafur
Hallgrímsson.
„Þetta eru Arnarfellsmúlajökull eins og hann
heitir fullu nafni og hinn heitir Nauthagajökull
og eru upp af Þjórsárverum og þangað hef ég
farið á nær hverju hausti í 30 ár að mæla sporða.
Með mér í þessu hafa oftast verið kollegarnir Jón
Þorsteinsson, Þorvaldur Veigar Guðmundsson og
Sigmundur Magnússon. Hin síðari ár hefur Vigfús
Magnússon læknir einnig verið með í för og svo
alls konar viðhengi, afkvæmi, skyldmenni og kunn-
ingjar og oft hefur þetta verið talsverður hópur.
Magnús fóstri minn og verkfræðingur var byrjaður
á þessum mælingum áður en ég kom inn í myndina
og aðrir á undan honum.”
Keyrið þið þá alla leið inn að Hofsjökli?
„Já, við höfum gert það en þegar ég var að byrja
á þessu átti ég Landrover og þá fór maður nú ekki
lengra en að Nautöldu og síðan fór heill dagur í
að ganga með jöklunum því mælingastaðirnir eru
nokkrir.Við eigum svolítinn kofa í Nautöldunni og
maður miðaði við að vera kominn aftur í kofann
fyrir myrkur. Yfirleitt höfum við verið á ferðinni
í lok september því þá er farið að sjatna verulega
í ám.”
Hin seinni ár hefur Leifur verið betur akandi,
á fullbreyttum Toyota Landcruiser 80 sem einnig
hefur reynst vel í jöklaferðunum að hans sögn.
Loks verður að nefna annað áhugamál Leifs
sem hann hefur lagt drjúgan skerf til en það
eru skálabyggingar Ferðafélagsins Utivistar og
Jöklarannsóknarfélagsins en þar hefur hann sann-
arlega verið betri en enginn að sögn þeirra sem
til þekkja. Þeir sem gera sér ferð inn í Þórsmörk
komast varla hjá því að njóta handverks Leifs og
félaga en göngubrúin við lónið, yfir Steinholtsá og
aðrar fyrir innan Bása eru þeirra verk. Hið sama
má einnig segja um skálann á Fimmvörðuhálsi.
Það er ekki annað hægt en spyrja hvernig Leifur
hafi fundið tíma í allar þessar ferðir og verkefni
samhliða því að stunda mikla og krefjandi vinnu
sem læknir. „Þegar ég var að vinna hafði ég tíma til
alls en nú þegar ég er hættur að vinna má ég aldrei
vera að neinu. Þetta er furðulegur andskoti.”
Læknablaðið 2007/93 229