Læknablaðið - 15.05.2008, Page 41

UMRÆÐUR O G FRÉTTIR
FRAMHALDSNÁM LÆKNA
leitt okkur í þeim efnum. Það er ávallt nokkrum
vandkvæðum bundið að kenna læknanemum
stjómun. Fyrir það fyrsta hafa þeir takmarkaðan
áhuga á stjómun á þessu stigi þar sem þeir eru
ekkert famir að stjóma sjálfir og hugur þeirra
flestra beinist að öðru. Við höfum því notað þetta
tækifæri til að upplýsa þá um kerfið sem þeir vinna
í á spítölunum, til að fara yfir lyfjafyrirmæli og
þverfaglega samvinnu. Kosturinn við þetta er svo
ótvírætt sá að það er sama fólkið sem kennir þetta
í læknadeild og sem tekur á móti kandídötum hér
á Landspítala. Við höfum því notað tækifærið og
farið aftur yfir þessa sömu hluti og sérstaklega
er þetta mikilvægt varðandi lyfjafyrirmælin sem
verða að vera nákvæm og þurfa stöðugrar áminn-
ingar og ítrekunar við."
Frábær árangur íslenskra læknanema
Á sjötta ári hefur nemendum nú í tvígang verið
boðið upp á þriggja mánaða valtímabil þar sem
þeir hafa í rauninni getað stundað nám í hverju
því fagi eða grein sem þeir geta rökstutt að muni
nýtast þeim í áframhaldandi námi eða starfi.
„Þetta þarf alls ekki að tengjast læknisfræði og
nemendur hafa farið yfir mjög víðan völl í vali
sínu. Langflestir velja þó eitthvað sem snýr beint
að náminu og þetta hefur gengið alveg glimr-
andi vel undir stjórn Tómasar Guðbjartssonar
og nemendur hafa verið að sækja læknaskóla og
spítala víða um heim. Þá njótum við þess að kenn-
arar okkar hafa persónuleg sambönd við marga af
bestu skólum vestan hafs og austan eftir sérnám
þar áður."
Kristján kveðst óneitanlega stoltur af árangri
nemenda læknadeildar og segir að mörg þeirra
hafi fengið tilboð um starf og framhaldsnám eftir
valtímann á 6. ári. „Það hefur einnig gerst að nem-
endur á 3. ári sem unnið hafa rannsóknarverkefni
erlendis hafa fengið tilboð. En þegar við skoðum
hvert kandídatar fara í framhaldsnám héðan eru
það nánast undantekningarlaust bestu stofn-
anirnar í Evrópu og Bandaríkjunum. Það segir
okkur talsvert um hvar við stöndum í kennslunni.
Þess má einnig geta að sem hluti af lokaprófum
í maí í fyrra gengust 6. árs læknanemar í fyrsta
sinn undir staðlað og þrautreynt bandarískt próf
sem hannað er og lagt fram af National Board of
Medical Examiners í Philadelphia. Próf þetta heit-
ir Comprehensive Clinical Science Examination
(CSE) og hefur árangur á því náið forspárgildi
fyrir árangur á hinum klíniska hluta USMLE
(United States Medical Licensing Examination
step2) sem er hluti af því prófaferli sem ganga
þarf í gegnum til að fá að stunda framhaldsnám í
Bandaríkjunum. Eftir sérstaka yfirferð með prófa-
höldurum liggur fyrir að íslensku nemendurnir
stóðu sig með afbrigðum vel og sums staðar betur
en bandaríski samanburðarhópurinn sem prófið
miðast við. Þannig fengu tveir nemendur 98 og
tveir aðrir yfir 90 sem er afburða árangur.
Þessi árangur gefur óræka vísbendingu um
gæði þeirrar klínísku kennslu sem nemendumir
hafa hlotið. Þar eiga langmestan hlut að máli
starfsmenn Landspítala sem jafnframt eru kenn-
arar læknadeildar, sem og sá mikli fjöldi annarra
starfsmartna spítalans sem hafa komið með einum
eða öðrum hætti að kennslu og handleiðslu þess-
ara nemenda og sem skapað hafa það andrúmsloft
kennslu og vísinda sem einkennir góðan háskóla-
spítala. Þetta prófahald er nú komið til að vera/'
segir Kristján. „Það er skref í átt að því að sækjast
eftir mati utanaðkomandi aðila, þ.e. erlendra, á
námi og kennslu í læknisfræði hérlendis og bera
saman við viðurkennda staðla. Auk þess er um að
ræða undirbúningsvinnu að formlegum erlendum
viðurkenningum. í framhaldinu verður unnið að
því að koma á sams konar mati á grunngreinum
læknisfræðinnar með CBSE prófi (Comprehensive
Basic Science Examination)."
Sérfræðingar kenna sínar greinar
Kristján segir að stúdentaskiptin séu hluti af
því alþjóðlega samstarfi sem læknadeildin taki
þátt í og grunnurinn að því sé rannsóknarstarf
kennaranna, hinna starfandi vísindamartna og
sérfræðinga, sem stundi kennslu, lækningar og
rannsóknir jöfnum höndum og þá oft í samstarfi
við erlenda vísindamenn og stofnanir. „Gæði
kennslu haldast í hendur við hversu góða sér-
fræðinga og vísindamenn úr læknastétt við höfum
fengið til að sinna kennslunni við læknadeildina
en því er ekki að neita að einmitt þess vegna þarf
að skipuleggja kennsluskrána gríðarlega vel. Við
röðum niður um 3000 fyrirlestrum á ári og það er
fyrir utan verklega tíma sem fara að miklu leyti
fram á spítölunum og heilsugæslustöðvunum.
Við höfum valið þá leið að fá sérfræðingana til að
kenna sína grein. Vissulega væri hægt að hugsa sér
að lyflæknir á hvaða sérsviði sem er ætti að geta
kennt allar greinar lyflækninga í grunnnámi lækn-
isfræði en okkar skoðun er sú að klínísk reynsla á
sérsviði og rannsóknarvirkni sé eftirsóknarverð
við kennslu hverrar greinar. Við erum því með
fjölmarga kennara í hlutastarfi og það er kostur
en kallar á meira skipulag. Ef litið er inn á deild-
arfund læknadeildar þar sem sitja ríflega 100
kennarar eru um 70 starfsmenn Landspítala svo
þeirra þáttur er býsna stór. Einmitt þess vegna
er mjög mikilvægt að samstarf læknadeildar og
Landspítala sé mjög vel skilgreint og við vinnum
LÆKNAblaðið 2008/94 393