Læknablaðið - 15.05.2008, Blaðsíða 77

SÉRLYFJATEXTAR
COVERSYL 2 mg, 4 mg og 8 mg töflur. Hver tafla inniheldur perindópríl tert-bútýlamínsalt. Ábendingar: Háþrýstingur:Til meðferðar á háþrýstingi. Hjartabilun; Til meðferðar á hjartabilun með einkennum Kransæðasjúkdómur
í jafnvægi: Til að draga úr hættu á hjartaáföllum hjá sjúklingum með sögu um hjartadrep og/eða kransæðavíkkun. Skammtar og lyfjagjöf: Mælt er með því að COVERSYL sé tekið einu sinni á dag, á morgnana á undan máltíð. Skammt-
inn ber að aðlaga einstaklingsbundið eftir ástandi sjúklings og svörun blóðþrýstings. Háþrýstingur COVERSYL má nota sem einlyfja meðferð eða samsetta meðferð með öðrum flokkum blóðþrýstingslækkandi lyfja. Ráðlagður upp-
hafsskammtur er 4 mg einu sinni á dag að morgni. Sjúklingar með mjög virkjað renín-angíótensín-aldósterónkerfi (einkum nýmaháþrýsting, salt- og/eða vökvatap, hjartabilun eða alvarlegan háþrýsting) geta fundið fyrir óhóflegu
blóðþrýstingsfalli eftir upphafsskammtinn. Mælt er með 2 mg upphafsskammti fyrir slíka sjúklinga og upphaf meðferðar skal fara fram undir eftirliti læknis. Skammtinn má auka í 8 mg einu sinni á dag eftir eins mánaðar meðferð.
Lágþrýstingur með einkennum getur komið fram eftir að hafin er meðferð með COVERSYL; auknar líkur em á því hjá sjúklingum sem meðhöndlaðir em jafnframt með þvagræsilyfjum. Því er mælt með að gæta varúðar hjá slíkum
sjúklingum þar sem hjá þeim gæti verið vökva- og/eða saltskortur. Ef því verður við komið skal hætta notkun þvagræsilyfsins 2 til 3 dögum áður en meðferð með COVERSYL hefst. Hjá sjúklingum með háþrýsting þar sem ekki er unnt
að hætta notkun þvagræsilyfs, skal hefja meðferð með COVERSYL með 2 mg skammti. Fylgjast skal með nýmastarfsemi og kalíum í sermi. Framhaldsskammta af COVERSYL skal laga að blóðþrýstingssvörun. Ef þörf krefur má hefja
aftur meðferð með þvagræsilyfjum. Hjá öldruðum sjúklingum skal hefja meðferð með 2 mg skammti sem auka má stig af stigi í 4 mg eftir einn mánuð og síðan í 8 mg ef nauðsyn þykir að teknu tilliti til nýmastarfsemi. Hjartabilun mcð
cinkennum Mælt er með því að COVERSYL meðferð sé hafin undir nánu eftirliti læknis, venjulega samfara þvagræsilyfi sem ekki er kalíumsparandi og/eða digoxíni og/eða beta-blokka, og er þá ráðlagður upphafsskammtur 2 mg sem
taka skal að morgni. Auka má þennan skammt um 2 mg í einu með minnst 2 vikna millibili í 4 mg einu sinni á dag ef sjúklingurinn þolir það. Aðlögun skammta skal byggja á klínískri svörun hvers sjúklings fyrir sig. Hjá sjúklingum
með alvarlega hjartabilun og hjá öðmm sjúklingum sem taldir em í mikilli áhættu (sjúklingum með skerta nýmastarfsemi og tilhneigingu til að fá tmflanir á söltum í sermi, sjúklingum sem meðhöndlaðir em á sama tíma með þvag-
ræsilyfjum og/eða æðavíkkandi lyfjum) skal hefja meðferð undir nánu eftirliti. Hjá sjúklingum sem sérstaklega er hætt við að fá lágþrýsting með einkennum, t.d. sjúklingar sem hafa misst salt með eða án blóðnatríumlækkunar, sjúkling-
ar með minnkað blóðrúmmál eða sjúklingar sem fengið hafa kröftuga þvagræsilyfjameðferð á að reyna að leiðrétta það ástand, ef unnt er, áður en meðferð hefst með COVERSYL. Hafa skal náið eftirlit með blóðþrýstingi, nýmastarfsemi
og kah'um í sermi, bæði áður en meðferð hefst og meðan á henni stendur. Kransxðasjúkdómur í jafnvxgi: Upphafskammtur er COVERSYL 4 mg einu sinni á sólarhring í tvær vikur og auka síðan skammtinn í 8 mg einu sinni á sólar-
hring, háð nýmastarfsemi og að því gefnu að 4 mg skammturinn hafi þolast vel. Öldruðum sjúklingum skal gefa 2 mg einu sinni á sólarhring í eina viku og 4 mg einu sinni á sólarhring næstu vikuna, áður en skammtur er aukinn í 8 mg
einu sinni á sólarhring, háð nýmastarfsemi. Ekki skal stækka skammtinn nema fyrri, minni skammtur hafi þolast vel. Aðlögun skammta þegar nýmastarfsemi er skert: Cl^ 60,4 mg á dag. 30 < Cl^ < 60,2 mg á dag. 15 < C1CR < 30
2mg annan hvom dag. Sjúklingar í blóðskilun * C1CR < 15,2 mg þann dag sem skilun fer fram. * Úthreinsun perindóprflats við skilun er 70 ml/mín. Sjúklingum sem eru í blóðskilun ber að taka skammtinn eftir skilun. Aðlögun skammta
þegar.lifrarstarfeemi er skert Engin nauðsyn er á að aðlaga skammta hjá sjúklingum með skerta lifrarstarfsemi. Notkun hjá bömum Öryggi og verkun hefur ekki verið staðfest hvað varðar meðferð bama. Því er ekki mælt með að gefa
bömum lyfið. Frábendingar. Ofnæmi fyrir perindóprfli, einhverju hjálparefnanna eða einhverjum öðmm ACE-hemli; Saga um ofsabjúg í tengslum við fyrri meðferð með ACE-hemli; Arfgengur eða sjálfvakinn ofsabjúgur; Annar og
síðasti þriðjungur meðgöngu. Sérstök vamaðarorð og varúðarreglur við notkun: Kransæðasjúkdómur í jafnvægi: Komi fram lota hvikullar hjartaangar (hvort sem er meiriháttar eða ekki) á fyrsta mánuði meðferðar með perindoprili
skal leggja vandlegt mat á ávinning/áhættu áður en meðferð er haldið áfram. Lágþrýstingur: ACE-hemlar geta valdið blóðþrýstingsfalli. Lágþrýstingur með einkennum kemur sjaldan fram hjá sjúklingum með háþrýsting án fylgikvilla
og líklegra er að hann komi fram hjá sjúklingum með vökvaskort, t.d. vegna meðferðar með þvagræsilyfjum, takmarkana á saltneyslu, skilunar, niðurgangs eða uppkasta, eða hjá sjúklingum sem haldnir eru alvarlegum renínháðum
háþrýstingi. Hjá sjúklingum með hjartabilun með einkennum, hvort sem þeir hafa jafnframt nýmabilun eða ekki, hefur komið fram lágþrýstingur með einkennum. Líklegast er að slíkt gerist hjá þeim sjúklingum sem eru með hjartabil-
un á alvarlegri stigum, jafnframt notkun stórra skammta af hávirkniþvagræsilyfjum, blóðnatríumlækkun eða skertri nýmastarfsemi. Við upphaf meðferðar og við skammtaaðlögun skal hafa náið eftirlit með sjúklingum sem eru í
aukinni hættu á að fá lágþrýsting með einkennum. Það sama gæti átt við þegar um er að ræða sjúklinga með blóðþurrð í hjarta eða æðasjúkdóm í heila þar sem verulegt blóðþrýstingsfall gæti valdið hjartadrepi eða heilablóðfalli. Ef
sjúklingur fær lágþrýsting skal leggja hann á bakið og gefa honum, ef nauðsyn krefur, 0,9% saltvatn með innrennsli í bláæð. Skammvinn lágþrýstingssvömn er ekki frábending gegn áframhaldandi notkun lyfjaskammta sem venjulega
er unnt að gefa án vandkvæða þegar blóðþrýstingur hefur hækkað eftir að rúmmál hefur aukist. Hjá sumum sjúklingum með hjartabilun, sem hafa eðlilegan eða lágan blóðþrýsting, getur komið fram frekari lækkun á blóðþrýstingi
þegar notað er COVERSYL. Þessi verkun er fyrirséð og telst venjulega ekki ástæða til að hætta meðferð. Ef lágþrýstingur veldur einkennum getur verið nauðsynlegt að minnka skammtinn eða hætta að nota COVERSYL. Ósæðar- eða
míturlokuþrengsli/pfþykktarsiúkdómvifhjartavöðva: Eins og á við um aðra ACE hemla skal gæta varúðar þegar COVERSYL er gefið sjúklingum með míturlokuþrengsli og hindrun á útflæði úr vinstri slegli vegna sjúkdóma á borð við
ósæðarþrengsli eða ofþykktarsjúkdóm hjartavöðva. Skert nýmastarfsemi; Þegar nýmastarfsemi er skert (kreatínínúthreinsun < 60 ml/mín.) skal aðlaga upphaflegan skammt af perindóprfli í samræmi við kreatínínúthreinsun sjúklings-
ins og síðan í hlutfalli við svörun sjúklingsins við meðferð. Reglulegt eftirlit með kalíum og kreatímni er hluti af viðteknu verklagi við meðferð hjá þessum sjúklingum. Hjá sjúklingum sem haldnir eru hjartabilun með einkennum getur
lágþrýstingur í kjölfar þess að hafin er meðferð með ACE hemlum skert nýmastarfsemi eitthvað frekar. Við slíkar aðstæður hefur verið greint frá bráðri nýmabilun, sem yfirleitt er afturkræf. Hjá sumum sjúklingum, sem eru með
þrengsli í nýmaslagæð báðum megin eða þrengsli í slagæð sem gengur til staks nýra og hafa verið meðhöndlaðir með ACE hemlum, hefur komið fram aukning á þvagefni í blóði og kreatíníni í sermi, sem venjulega gengur til baka
þegar meðferð er hætt. Einkum er þetta líklegt hjá sjúklingum með starfsbilun í nýrum. Ef sjúklingur er einnig haldinn nýmaháþrýstingi er aukin hætta á alvarlegum lágþrýstingi og nýmabilun. Hjá slíkum sjúklingum skal hefja með-
ferð undir nánu eftirliti lækms með litlum skömmtum og vandlegri stillingu skammta. Þar sem meðferð með þvagraosilyfjum getur stuðlað að framangreindu skal hætta notkun þeirra og hafa eftirlit með nýmastarfsemi á fyrstu vikum
meðferðar með COVERSYL. Sumir sjúklingar með háþrýsting sem ekki hafa gremst með nýmaæðasjúkdóm fyrir meðferð hafa fengið hækkun á þvagefni í blóði og kreatíníni í sermi, venjulega væga og tímabundna, einkum þegar
COVERSYL er gefið samhliða þvagræsilyfi. Lfldegra er að slíkt gerist hjá sjúklingum sem hafa skerta nýmastarfsemi fyrir meðferð. Þurft getur að minnka skammta og/eða hætta að nota þvagræsilyfið og/eða COVERSYL. Sjúklingar í
blóðskilun: Greint hefur verið frá ofnæmislíkum viðbrögðum hjá sjúklingum sem eru í skilun með háflæðihimnum og eru samhliða á meðferð með ACE hemli. Hjá slíkum sjúklingum ber að íhuga að nota aðra tegund skilunarhimnu
eða annan flokk af blóðþrýstingslækkandi lyfjum. Nýmaígræðsla: Engin reynsla liggur fyrir af notkun COVERSYL hjá sjúklingum sem nýlega hafa gengist undir nýmaígræðslu. Ofnæmi /ofsabjúgur: í mjög sjaldgæfum tilvikum hefur
verið greint frá ofsabjúg í andliti, útlimum, vömm, slímhúðum, tungu, raddböndum og/eða barkakýli hjá sjúklingum sem meðhöndlaðir em með ACE hemlum, þ.m.t. COVERSYL. Búast má við þessu hvenær sem er meðan á meðferð
stendur. í slíkum tilvikum skal tafarlaust hætta að nota COVERSYL og hefja viðeigandi eftirlit og halda því áfram þar til náðst hefur alger hjöðnun einkenna. í þeim tilvikum þar sem þroti var bundinn við andlit og varir hjaðnaði
ástandið venjulega án meðferðar, þó að andhistamín hafi reynst gagnleg til að draga úr einkennum. Ofsabjúgur með meðfylgjandi bjúg í barkakýli getur verið banvænn. Þegar bjúgur kemur fram í tungu, raddböndum eða barkakýli,
sem líklegur er til að valda lokun á öndunarvegi, verður tafarlaust að veita neyðarmeðferð. Til hennar getur talist að gefa adrenalín og/eða að halda öndunarvegi opnum. Hafa ber sjúklinginn undir nánu eftirliti læknis þar til alger og
varanleg hjöðnun einkenna hefur náðst. ACE hemlar valda hærra hlutfalli ofsabjúgs hjá sjúklingum sem svartir eru á hörund en hjá öðrum sjúklingum. Sjúklingar með sögu um ofsabjúg sem ekki tengist meðferð með ACE hemlum
geta verið í aukinni hættu á að fá ofsabjúg þegar þeim er gefinn ACE hemill. Qfnæmislikjviðbrögð við LPL blóðhreinsun fapheresis): í mjög sjaldgæfum tilvikum hafa sjúklingar, sem fá ACE hemla á meðan á LDL blóðhreinsun stend-
ur, orðið fyrir lífshættulegum ofnæmislíkum viðbrögðum. Forðast mátti þessi viðbrögð með því að hætta tímabundið meðferð með ACE hemlum fyrir hverja blóðhreinsun.Bráðaofnæmisviðbrögð við afnæmingu Sjúklingar sem fá ACE
hemla við afnæmingarmeðferð (t.d. gegn eitri æðvængja, hi/menoptera) hafa fundið fyrir ofnæmislíkum viðbrögðum. Hjá sömu sjúklingum tókst að forðast þessi viðbrögð þegar hætt var um shmdarsakir að gefa ACE hemla, en þau
komu aftur fram þegar lyfin voru gefin aftur í Ógáti.-Lifrarbilun: í mjög sjaldgæfum tilvikum hafa ACE hemlar verið tengdir heilkenni sem hefst með gallteppugulu og ágerist í svæsið lifrardrep og (stundum) dauða. Orsakir þessa
heilkennis eru ókunnar. Sjúklingar sem meðhöndlaðir eru með ACE hemlum og fá gulu eða greinilega aukningu á lifrarensímum skulu hætta notkun ACE hemilsins og vera í viðeigandi eftirliti hjá lækni. Daufkvmingafæð/kvm-
ingahrap/blóóflflgnafað/blóðskortur, Greint hefur verið frá daufkymingafaíð/kymingahrapi, blóðflagnafæð og blóðleysi hjá sjúklingum sem gefnir eru ACE hemlar. Hjá sjúklingum með eðlilega nýmastarfsemi og enga aðra fylgi-
kvilla kemur daufkymingafæð sjaldan fram. Nota skal perindóprfl með fyllstu varkámi hjá sjúklingum með bandvefssjúkdóm í æðum, sjúklingum í meðferð með ónæmisbælandi lyfjum, sjúklingum í meðferð með allópúrínóli eða
prókaínamíði, eða þegar fyrir hendi eru fleiri en einn þessara þátta sem auka lflcur á slíkum fylgikvillum, einkum þegar nýmastarfsemi er skert fyrir. Sumir þessara sjúklinga fengu alvarlegar sýkingar og í fáeinum tilvikum svöruðu
þær ekki öflugri sýklalyfjameðferð. Ef perindóprfl er notað til að meðhöndla slíka sjúklinga er mælt með því að fylgjast reglulega með fjölda hvítra blóðkoma og gefa sjúklingunum fyrirmæli um að tilkynna um öll einkenni sýkingar.
Kynþáttur ACE hemlar valda hærra hlutfalli ofsabjúgs hjá sjuklingum sem svartir eru á hörund en hjá öðmm sjúklingum. Eins og við á um aðra ACE hemla getur verið að perindóprfl gagnist ekki eins vel til blóðþrýstingslækkunar hjá
þeim sem svartir em á hörund og hjá öðmm, hugsanlega vegna þess að lág reníngildi em algengari hjá háþrýstingssjúklingum sem svartir em á hörund. Hósti Greint hefur verið frá hósta við notkun ACE hemla. Einkennandi er að
hóstinn er án slímuppgangs, þrálátur og hjaðnar eftir að meðferð er hætt. Hafa skal hósta af völdum ACE hemla í huga við mismunargreiningu á hósta. Skurðaðgerðir/deyfing eða svæfing: Hjá sjúklingum sem gangast undir meiri
háttar skurðaðgerðir eða við svæfingu með lyfjum sem lækka blóðþrýsting getur COVERSYL hamlað myndun angíotensíns II sem fylgir losun reníns. Hætta skal meðferð einum degi fyrir skurðaðgerðina. Ef fram kemur lágþrýstingur
og talið er að rekja megi hann til þessa ferlis er unnt að leiðrétta hann með vökvagjöf. Blóðkalíumhækkun Hækkun á kalíumgildum í sermi hefur komið fram hjá sumum sjúklingum sem meðhöndlaðir eru með ACE hemlum, þ.m.t.
perindóprfli. Meðal sjúklinga sem eiga á hættu að fá blóðkalíumhækkun eru þeir sem haldnir eru nýmabilun, sykursýki sem ekki hefur tekist að hafa stjóm á, eða þeir sem nota samhliða kah'umsparandi þvagræsilyf, kalíumbætiefni,
eða saltstaðgengla sem mnihalda kalíum; eða þeir sjúklingar sem taka önnur lyf sem tengjast aukningu á kalíum í sermi (t.d. heparín). Ef tahð er viðeigandi að gefa framannefnd lyf samhliða er mælt með því að fylgjast reglulega með
kalíum í sermi. S)VtkllTtgar með sykursykl Hjá sjúklingum með sykursýki sem meðhöndlaðir eru með sykursýkislyfjum til inntöku eða insúlíni skal hafa náið eftirlit með blóðsykursstjóm á fyrsta mánuði meðferðar með ACE hemli.
Litíum Ekki er almennt mælt með að nota litíum og perindóprfl saman. Kalíumsparnndt þvagræsilyf. kalíumuppbót eða saltstaðgenglar sem innihalda kalíum Ekki er almennt mælt með að nota perindóprfl samhliða kalíumsparandi þvagræsi-
lyfjum, kalíumuppbót eða saltstaðgenglum sem innihalda kah'um. Meðganga og brjóstagjöf Lyfið inniheldur mjólkursykur (laktósu). Sjúklingar með arfgengt galaktósuóþol, sem er sjaldgæft, t.d. laktasaþurrð eða glúkósu-galaktósu
vanfrásog, skulu ekki taka lyfið inn. MiIIiverkanir við önnur Iyf og aðrar milliverkanir: Þvagræsílyf Sjúklingar sem taka þvagræsilyf, og einkum þeir sem hafa misst salt og/eða vökva, geta orðið fyrir verulegri lækkun á blóðþrýstingi
eftir að hafin er meðferð með ACE hemli. Minnka má líkumar á að fram komi lágþrýstingur með því að hætta að nota þvagræsilyfið og auka vökva- eða saltinntöku áður en hafin er meðferð með litlum og stigvaxandi skömmtum af
perindóprfli. Kfllíumsparflndi þvagrÆSÍlvf, kalíumuppbót eða saltstaðgenglar sem innihalda kalíum Þó að kalíum í sermi haldist venjulega innan eðlilegra marka getur komið fram blóðkalíumhækkun hjá sumum sjúklingum sem
meðhöndlaðir eru með perindóprfli. Kalíumsparandi þvagræsilyf (t.d. spírónólaktón, tríamteren eða amflóríð), kalíumuppbót eða saltstaðgenglar sem innihalda kalíum geta valdið marktækri aukningu á kalíum í sermi. Því er ekki
mælt með því að gefa perindópríl samhliða framannefndum lyfjum. Ef þörf er á að nota slík lyf samhliða vegna staðfestrar blóðkahumlækkunar skal nota þau með varúð og gera tíðar mælingar á kalíum í sermi. Litíum Við samhliða
gjöf litíums og ACE-hemla hefur verið greint frá aukningu á htíumþéttni í sermi og eituráhrifum sem hvort tveggja er afturkræft. Samhhða notkun tíazíðþvagræsilyfja getur aukið hættuna á litíumeitrun og aukið hana enn með ACE
hemlum. Ekki er mælt með að nota perindóprfl með Iitíum, en hafa ber náið eftirlit með litíumgildum í sermi ef samhliða notkun lyfjanna reynist nauðsynleg. Bólgueyðandi verkjalyf fNSAIDl. þ.m.t. aspirín > 3 g/dag. Gjöf bólgueyðandi
verkjalyfja getur mmnkað verkun ACE hemla gegn háþrýstingi. Þar að auki hafa bólgueyðandi verkjalyf og ACE hemlar samverkandi áhrif til aukningar á kalíum í sermi og geta valdið því að nýmastarfsemi versnar. Þessi áhrif eru
venjulega afturkræf. í mjög sjaldgæfum tilvikum getur komið til bráðrar nýmabilunar, einkum hjá sjúklingum þar sem nýmastarfsemi er skert eins og hjá öldruðum sjúklingum eða sjúklingum sem eru þurrir. Blóðþrýstingslækkandi
lyf 9g ÆðflVÍkkandl lyf Samhliða notkun þessara lyfja getur aukið blóðþrýstingslækkandi verkun perindóprfls. Samhhða notkun með rútróglýceríni og öðrum nítrötum, eða öðrum æðavíkkandi lyfjum, getur lækkað blóðþrýsting enn
frekar. SykuisýklslyLFaraldsfrceðilegar rannsókmr hafa bent til þess að samhhða gjöf ACE hemla og sykursýkislyfja (insúlína, blóðsykurslækkandi lyfja til inntöku) geti valdið því að blóðsykurslækkandi verkun aukist þannig að hætta
verði á lágum blóðsykn. Meiri líkur virtust á framangreindu á fyrstu vikum samsettrar lyfjameðferðar og hjá sjúklingum með skerta nýmastarfsemi. Asetýlsalisýlsýra. segaleysandi lyf. beta-blokkar. nítröt Perindóprfl má nota samhliða
asetýlsalisýlsým (þegar hún er notuð sem blóðflagnahemjandi lyf), segaleysandi lyfjum, beta-blokkum og/eða mtrötum.
Þphrinslaca þunglyndÍSlyFggðrófslyt/svsfinSfllyf Samhliða notkun ákveðinna svæfingalyfja, þríhringlaga þunglyndislyfja og geðrofslyfja með ACE hcmlum getur lækkað blóðþrýsting enn frekar. Adrenvirk Ivf Adrenvirk lyf geta minnkað
blóðþrýstingslækkandi verkun ACE hemla.
Meðganga og brjóstagjöf. Meðgangfl: Ekki skal nota COVERSYLá fyrsta þriðjungi meðgöngu. Þegar verið er að ráðgera þungim eða hún hefur verið staðfest, skal hefja skipti yfir í aðra meðferð eins fljótt og auðið er. Samanburð-
arrannsókmr hafa ekki verið gerðar á ACE hemlum hjá mönnum, en í takmörkuðum fjölda tilvika þar sem fóstur hefur verið útsett fyrir lyfinu á fyrstu þremur mánuðum meðgöngu virðast ekki hafa komið fram neinar vanskapanir
sem samræmast eiturverkunum á fóstur eins og lýst er hér á eftir. Ekki skal nota perindópríl á öðrum og síðasta þriðjungi meðgöngu.
Vitað er að langvarandi útsetning fyrir ACE hemlum á öðrum og síðasta þriðjungi meðgöngu veldur eiturverkunum á mannsfóstur (skert nýmastarfsemi, legvatnsþurrð, seinkun á beingerð höfuðkúpu) og eiturverkunum á nýbura
(nýmabilun, lágþrýstingur, blóðkalíumhækkun). Hafi fóshu- verið útsett fyrir perindóprfli frá og með öðrum þriðjungi meðgöngu er mælt með að kanna nýmastarfsemi og höfuðkúpu með ómskoðun. Brjóstagjöf: Ekki er vitað hvort per-
indóprfl berst í brjóstamjólk kvenna. Því er ekki mælt með að konur með bam á brjósti noti COVERSYL. Aukaverkanir: Eftirfarandi aukaverkanir hafa komið fram við meðferð með perindóprfli og þær eru flokkaðar í eftirfarandi flokka
eftir tíðni: Mjög algengar (>1/10); algengar (>1/100, <1/10); sjaldgæfar (>1/1000, <1/100); mjög sjaldgæfar (>1/10000, <1/1000); örsjaldan koma fyrir (<1/10000), þar með talin einstök tilvik. Geðrxn vandamál: Sjaldgæfar: Tmflanir á
skapferli eða svefni. Taugakerfi, Algengar: Höfuðverkur, sundl, svimi, náladofi. örsjaldan koma fyrir: Ringl. Augu: Algengar: Sjóntmflanir. Eyru og völundarhús: Algengar: Eymasuð. Hjarta og æðar: Algengar: Lágþrýstingur og einkenni
tengd honum. örsjaldan koma fyrir: Hjartsláttartmflanir, hjartaöng, hjartadrep og heilaslag, hugsanlega í kjölfar vemlegrar blóðþrýstingslækkunar hjá sjúklingum í áhættuhópi. öndunarfæri. brjósthol og miðmæti: Algengar: Hósti, mæði.
Sjaldgæfar: Berkjukrampi. örsjaldan koma fyrir: Eósínfíklalungnabólga, nefslímubólga. Meltingarfæri: Algengar: Ógleði, uppköst, kviðverkir, bragðskynstmflun, meltingartmflanir, niðurgangur, hægðatregða Sjaldgæfar: Munnþurrkur
Örsjaldan koma fyrir: Brisbólga. Llfur Og gall; örsjaldan koma fyrir: Lifrarbólga, annað hvort með fmmueyðingu eða gallteppu. Húð og undirhúð: Algengar: Útbrot, kláði. Sjaldgæfar: Ofsabjúgur í andliti, útlimum, vömm, slímhúðum,
tungu, raddböndum og/eða barkakýli, ofsakláði. örsjaldan koma fyrir: Regnbogaroðasótt. Stoðkerfi. stoðvefur. bein: Algengar: Sinadráttur. Nýru ogþvagfæri: Sjaldgæfar: Nýmabilun. örsjaldan koma fyrir: Bráð nýmabilun. Æxlunarfxri og
faýésíiSjaldgæfar: Getuleysi. Alnicnnauuikaivrkanir: Algengar: Þróttleysi. Sjaldgæfar: Svitamyndun. Blóð og eitlar: örsjaldan hefur verið greint frá minnkun blóðrauða og blóðkomaskila, blóðflagnafæð, hvítfrumnafæð/daufkymingafacð
og tilvikum um kymingahrap eða blóðfmmnafæð. Hjá sjúklingum með meðfæddan skort á G-6PDH (glúkósa-6P-dehýdrógenasa) hefur örsjaldan verið greint frá blóðlýsublóðleysi. Rannsóknaniðurstöður: Aukning á þvagefni í blóði og
kreatíním í plasma og blóðkalíumhækkun sem gengur til baka þegar meðferð er hætt geta komið fram, einkum þegar fyrir hendi er skert nýmastarfsemi, alvarleg hjartabilun og nýmaháþrýstingur. f mjög sjaldgæfum tilvikum hefur
verið greint frá hækkun lifrarensíma og auknu bflírúbíni í sermi. Klínískar rannsóknir: Á slembaða tímabilinu í EUROPA rannsókninni var einungis alvarlegum aukaverkunum haldið til haga. Fáir sjúklingar fengu alvarlegar aukaverk-
anir: 16 (0/3%) af 6.122 sjúklingum sem fengu perindopril og 12 (0/1%) af 6.107 sjúklingum sem fengu lyfleysu. Af sjúklingum sem fengu meðferð með perindoprili sást lágþrýstingur hjá 6 sjúklingum, ofsabjúgur hjá 3 sjúklingum og
skyndilegt hjartastopp hjá 1 sjúklingi. Fleiri sjúklingar sem fengu perindopril hættu meðferð vegna hósta, lágþrýstings eða annars óþols en þeir sem fengu lyfleysu, 6,0% (n=366) samanborið við 2,1% (n=129), tilgreint í sömu röð. Dags.
endursk. texta: 23. febrúar 2006. Greiðslu- og afgreiðslutilhögun: R, B. Lyfjaverðskrá 1. febrúar. 2008: Coversyl 2mg: 30stk; 2.952 kr. Coversyl 4mg: 30stk; 3973 kr. 90stk; 9.439 kr. Coversyl 8mg: 30stk; 5.473 kr. 90stk; 13.779 kr.
LÆKNAblaðið 2008/94 429