Þjóðlíf - 01.01.1990, Blaðsíða 59

Þjóðlíf - 01.01.1990, Blaðsíða 59
SJÓNVARPSSTÖÐVAR SKRIFAR FRÁ LUNDÚNUM Akvæði stjórnarfrumvarpsins um gæðakröfur sem nýju sjónvarps- stöðvunum eru settar eru lauslega orðað- ar. Sagt er að„ nægilegum tíma“ skuli var- ið í „vandaðar fréttir og fréttaskýringa- þætti, er fáist bæði við innanlandsmál og alþjóðamál." Aðrir vandaðir þættir eiga einnig að fá „nægilegan tíma“ og er sjálf- stæðum framleiðendum ætluð 25% af allri þáttagerð, þar af á „viðunandi hlutfall" að verða framleitt í Evrópu. Stöðvarnar eiga hér eftir sem hingað til að veita ýmsa sér- hæfðari þjónustu s.s. texta fyrir heyrnar- lausa, stutta áróðursþætti frá stjórnmála- flokkunum og ennfremur á ITC að gera„ allt sem í þess valdi stendur“ til að tryggja hæfilega framleiðslu á fræðsluefni fyrir skóla. Uppfylli stöðvarnar ekki þessi skil- yrði tekur ríkið í refsingarskyni 3% af tekjum þeirra fyrsta starfsárið og 5% ann- að árið. Rás 4 sem nú er í eigu IBA mun verða stjórnað beint af ITC í framtíðinni, en stjórnarskipan verður að fá samþykki inn- anríkisráðherra. Núverandi forráðamenn rásarinnar hafa harðlega mótmælt því að ríkisstjórnin fái svo mikil völd. Rás 4 á að bjóða fram öðruvísi efni en Rás 3 að jafn- aði, leggja áherslu á nýjungar og tilraunir og fræðsluefni á að skipa háan sess. Hing- að til hefur Rás 4 treyst á auglýsingar sem Rás 3 hefur aflað, en henni er ætlað að afla þeirra sjálf framvegis. Mörg fleiri nýmæli eru í frumvarpinu, ekki síst þau að útlendingum er settur stóllinn fyrir dyrnar í bresku sjónvarpi og eigendum annarra fjölmiðla er óheimilt að eiga meira en 20% í sjónvarpsstöð. Hvað vakir fyrir stjórninni með þessum breytingum? Yfirlýst markmið hennar er að afnema einokun þá sem ITV nú hefur á einkastöðvunum og gefa almenningi kost á meira valfrelsi með því að bjóða stöðva- leyfrn út. En fáir hafa orðið til þess að taka upp hanskann fyrir ríkisstjórnina í opin- berri umræðu. Það er einkum ákvæðið um uppboð sem hefur farið mest fyrir brjóstið á mönnum og nær óánægjan langt inn í raðir íhaldsflokksins. Gagnrýnendur segja að þarna sé fórnað gæðum fyrir markaðssjónarmið og telja að óljósar gæðakröfur frumvarpsins styrki enn frek- ar grun sinn í því efni. Gamalkunnar röksemdir með og á móti sjónvarpi sem hverri annarri söluvöru eru viðraðar í allri þessari umræðu, enda þótt ekki sé ætlun stjórnarinnar að láta mark- aðsöflin leika lausum hala. Og enn og aft- ur skýtur þeirri spurningu upp, hverskon- ar valfrelsi það sé að fjölga rásum ef þær verða hver annarri lík undir þrýstingi samkeppninnar. „Sannleikurinn er sá“, segir David Elstein, framkvæmdastjóri Thames Television, „að markaðurinn tryggir ekki af sjálfsdáðum fjölbreytni og tilraunastarf í sjónvarpi. Ef mönnum er ekki skylt að hafa barnaefni klukkan fimm, þá verður ekkert úr því. Og þeir munu bara sýna teiknimyndir nema skýrt sé tekið fram að þeir verði að gera betur en það. Hvorki þjóðmál, álitaefni né heim- ildaþættir fá rúm á vinsælustu útsending- artímum, nema ákvæði séu um það. Og tilraunaefni mun ekki sjást.“ Andstæðingar frumvarpsins benda á þróun sjónvarpsmála í Ástralíu á undanförnum árum sem víti til varnaðar. Þar var einkastöðvum geflð aukið frjáls- ræði, sem leiddi af sér harkalega sam- keppni. Afleiðingarnar urðu þær að sjón- varpsefni hefur stórversnað, margir fram- leiðendur eru farnir á hausinn og einkastöðvarnar eiga í gríðarlegum fjár- hagserflðleikum. Þá finnst mörgum það slæmt að ríkis- stjórnin sé að reyna að auka tekjur sínar af sjónvarpi í stað þess að veita fénu aftur til stöðvanna til að bæta efni þeirra. Stjórnar- frumvarpið getur þess ekki hve miklar tekjur ríkið fái með uppboðsfyrirkomu- laginu, en gerir ráð fyrir að þær verði meiri en áætluð leyfisgjöld árið 1992, 210 millj- ónir sterlingspunda. David Mellor, aðstoðarinnanríkisráð- herra, telur gagnrýnendur taka alltof stórt upp í sig, og tekur fram að frumvarpið sé ekki endanlegt plagg; það eigi vafalaust eftir að taka ýmsum breytingum í meðferð þingsins. En stefna sú sem fram komi í frumvarpinu sé rétt, vegna þess að hún miðar að því að afnema forréttindastöðu núverandi leyflshafa og gefa áhorfendum kost á að velja um fleiri stöðvar. 0 ÞJÓÐLÍF 59
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Þjóðlíf

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðlíf
https://timarit.is/publication/1099

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.