Læknablaðið - 01.05.2015, Blaðsíða 41

LÆKNAblaðið 2015/101 273
■ ■ ■ Hávar sigurjónsson
U M F J Ö l l U n O G G R E i n a R
Handbók í lyflæknisfræði kemur út á næstu
vikum í fjórðu útgáfu og hefur tekið
verulegum breytingum frá 3. útgáfu sem
kom út árið 2006 og hefur notið mikilla
vinsælda. Bókin hefur nýst fjölmörgum,
ekki síst unglæknum í starfsnámi og
læknanemum.
Tveir nýir ritstjórar, læknarnir Davíð O.
Arnar og Sigurður Ólafsson, bættust í rit-
stjórn en fyrir voru þeir Ari Jóhannesson
og Runólfur Pálsson.
„Hlutverk ritstjóranna var að hafa
frumkvæði að efnisvali, koma með
faglegar ábendingar, annast samskipti við
höfunda, hönnuð og útgefanda, og síðast
en ekki síst lagfæra texta og samræma
framsetningu,“ segja ritstjórar í inngangi.
Að sögn ritstjóra er höfuðmarkmiðið
með Handbók í lyflæknisfræði að styðja við
skynsamlega nálgun og meðferð helstu
vandamála í lyflækningum þar sem mið
er tekið af aðstæðum á Íslandi. „Það skal
tekið skýrt fram að efni bókarinnar er ein-
göngu leiðbeinandi. Við klíníska ákvarð-
anatöku eru sveigjanleiki og innsæi hverj-
um lækni jafnmikilvægir þættir og bók
sem þessi eða aðrar heimildir. Ábyrgðin á
sjúklingum hvílir enda á herðum hans en
ekki höfunda,“ segja ritstjórar.
Í formála segir: „Tiltölulega langur tími
frá fyrri útgáfu hefur kallað á umtals-
verða endurskoðun á efni þótt vissulega
sé það nokkuð misjafnt eftir köflum. Í
nokkrum tilvikum hefur sú leið verið farin
að skipta upp efni eldri kafla. Þannig er
fjallað um notkun blóðhluta í sérstökum
kafla og hið sama gildir um ofnæmis- og
ónæmissjúkdóma og meðferð við ógleði.
Þá lítur dagsins ljós nýr kafli um bráðalyf
en vöntun þótti vera á handhægum upp-
lýsingum á einum stað um helstu lyf til
nota í bráðatilvikum.
Til verulegra bóta er að bókinni fylgir
núna efnisorðaskrá. Ætti það að auðvelda
mjög alla leit í bókinni. Mesta nýmælið er
þó að auk prentaðrar útgáfu verður Hand-
bók í lyflæknisfræði gefin út rafrænt.“
Að sögn ritstjórnar var lögð sérstök
áhersla á að nota íslensk íðorð þar sem því
varð við komið. Telja ritstjórar það miklu
skipta að íslenskir læknar hugsi og tjái
sig á móðurmálinu við dagleg störf sín.
Benda þeir á að ritháttur sá sem viðhafður
er í bókinni hefur í mörgum tilvikum
orðið öðrum höfundum fyrirmynd við
ritun læknisfræðitexta. „Því má velta fyrir
sér hvort þörf sé á íslenskri handbók um
lyflæknisfræði í ljósi þess að fjölmargar er-
lendar bækur eru fáanlegar um þetta efni.
Það er álit okkar að bók sem þessi sé gagn-
leg viðbót, ekki síst þar sem hún hefur
sérstaka tilvísun í vinnulag og nálgun sem
hefur þróast hérlendis. Vinsældir fyrri
útgáfa bókarinnar styðja þetta algerlega.
Handbók í lyflæknisfræði ætti að nýtast
breiðum hópi lesenda, svo sem sérfræð-
ingum í lyflækningum, heilsugæslulækn-
um, deildarlæknum, aðstoðarlæknum og
læknanemum. Ekki síst er það von okkar
að útgáfa hennar ýti undir áhuga ungra
lækna á lyflæknisfræði,“ segir ritstjórn.
Handbók í lyflæknisfræði
í nýrri og endurbættri útgáfu
Ritstjórar 4. útgáfu Hand-
bókar í lyflæknisfræði. Frá
vinstri: Davíð O. Arnar, Ari
Jóhannesson, Runólfur Páls-
son og Sigurður Ólafsson.