Frjáls verslun


Frjáls verslun - 01.07.2005, Blaðsíða 61

Frjáls verslun - 01.07.2005, Blaðsíða 61
FÆÐINGARORLOF FORSTJÓRA Það fór allt á ann an end ann þeg ar Andri Teits son, fram kvæmda stjóri KEA, sagði upp og gaf þá skýr ingu að stjórn KEA hefði talið ó heppi legt að hann færi í langt lög bund ið fæð ing ar or lof. En er raun hæft að for stjór ar fari í langt fæð ing ar or lof? M ál Andra Teits son ar, fram- kvæmda stjóri KEA, setti allt á ann an end ann. Þjóð fé lag ið nán- ast nán ast „fuðr aði upp“ þeg ar Andri sagð ist hafa sagt upp vegna þess að hann fengi ekki lög bund ið fæð ing ar or lof. Bene dikt Sig urðs son, stjórn ar- for mað ur KEA, sagði í frétta við tali í upp hafi að ó heppi legt væri að fram kvæmda stjór inn fengi fæð ing ar or lof og hyrfi úr starfi í marga mán uði. Síð an kom sú seinni tíma skýr ing fram hjá Bene dikt að mál ið sner ist um trún- að ar brest Andra í starfi. Í fram haldi af því birt- ist frétt þar sem sagt var að starfs loka samn- ing ur Andra næmi um 20 millj ón um króna og því feng ið ríf legt fæð ing ar or lof. Nokk uð fjararði und an um ræð unni þeg ar mál ið fór í þenn an far veg. Það skorti ekki stóryði jafn rétt is sinna í ýms um fylk ing um í þessu máli. „Forn fá leg við horf, blygð un ar laus mál flutn ing ur og karl- remba.“ Allt voru þetta tugg ur sem heyrð- ust í hita leiks ins. Andri lét af störf um snemma í á gúst í kjöl far þess að stjórn fé lags ins vildi ekki láta hon um eft ir að fara í þrett án mán aða for eldra or lof vegna fæð ing ar tví bura sem Andri og kona hans vænta á haust dög um. Eft ir stend ur hins veg ar um ræð an um það hvort það sé raun hæft að for- stjór ar, sem eru á sér samn ing um og yfir aðra starfs menn hafn ir hvað laun og kjör snert ir, geti tek ið sér fæð ing ar or lof og horf ið á braut úr starfi svo mán uð um skipti. Er það ein hver karl remba og forn- fá leg við horf að telja langt fæð ing ar or lofi for stjóra raun hæft? En hvert er svig rúm stjórn enda í fyr ir- tækj um til að taka sér or lof frá störf um um lengri tíma? Rétt ur inn er skýr sam kvæmt laga bók stafn um, en að stæð ur oft þannig að þeir sem í stefni standa verða að af sala sér ýms um þeim rétt ind um sem fólk ið á gólf inu get ur með réttu gert til kall til. Þetta er að minnsta kosti mat nokk urra við mæl enda Frjálsr ar versl un ar. Sjón ar mið in í þessu efni eru í öllu falli mörg þó svo um ræð an við brott hvarf Andra frá KEA hafi ver ið nokk uð ein hliða og í anda fé lags legs rétt trún að ar, þ.e. að all ir for eldr ar ættu að geta tek ið sér leyfi frá störf um við fæð ingu barns. Olíu skvett á eld Mál Andra Teits son ar snérist aldrei um laga- leg an rétt hans til fæð ing ar or lofs, held ur inn an hús a t riði hjá KEA. Það er; að einn þriggja starfs manna fé lags ins, for stjór inn sem hef ur alla þræði í hendi sér, yrði fjarri góðu gamni í rúm lega ár. Ó heppi legt feðra- or lof var hin op in bera skýr ing á brott hvarfi Andra Teits son ar frá KEA sem bæði hann og stjórn fé lags ins sam mælt ust um að op in ber- lega skyldi ein vörð ungu rædd á „já kvæð um nót um“ eins og það var orð að í frægri yf ir- lýs ingu. Í sjón varps við tali nefndi Bene dikt Sig- urð ar son, stjórn ar for mað ur KEA, að skýr ing in á starfs lok um Andra væri þó trún að ar- brest ur sem orð ið hefði milli að ila. Ekki var af hálfu máls að ila út skýrt hver þessi trún að ar brest ur væri, þótt ýjað hefði ver ið ó stað fest að sínu hverju í fjöl miðl um. Í áð ur nefndu við tali sagði Bene- dikt það sína skoð un að lög um fæð ing ar- og feðra or lof ættu ekki að ná til há laun aðra stjórn enda fyr ir tækja. Við brögð in við þeim orð um voru harka leg, í raun lík ust því að olíu væri skvett á eld. S É R S T Æ T T D E I L U M Á L Andri Teits son, fyrr ver andi fram kvæmda- stjóri KEA. Þjóð fé lag ið nán ast „fuðr aði upp“ eft ir yf ir lýs ingu hans um fæð ing ar - or lof ið. F R J Á L S V E R S L U N • 7 . T B L . 2 0 0 5 61
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Frjáls verslun

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Frjáls verslun
https://timarit.is/publication/282

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.