Frjáls verslun - 01.07.2005, Blaðsíða 77
F R J Á L S V E R S L U N • 7 . T B L . 2 0 0 5 77
Hönnun:
DÍMON GERIR VÍÐREIST
„Af þeim fjölda víntegunda
sem ég hef smakkað, eru
margar í uppáhaldi og erfitt
að nefna eitthvað eitt til
sögunnar,“ segir Bjarni
Snæbjörn Jónsson, fram-
kvæmdastjóri hjá IMG, sem
hefur verið í vínklúbbi í tíu
ár. „Ég vil þó nefna eitt af
því sem hefur verið í uppá-
haldi hjá mér; ekki vegna
þess að það er það besta
sem ég hef smakkað og
í sjálfu sér ekki stórt vín,
heldur vegna þess að það
hefur reynst prýðilegur föru-
nautur með flestum mat og
nægilega margslungið til
þess að ég verði ekki leiður
á því.
Þetta vín heitir Dievole
Rinascimento, er rauðvín
og frá Fattoria di Dievole
í Toskana. Það sem er
áhugavert við þetta vín
- fyrir utan miðana á flösk-
unum sem á eru andlits-
myndir víngerðarmanna
Dievole - er að það er
gert úr þrúgum sem fyrr á
tímum voru vinsælar í Tosk-
ana en eru nú að mestu
komnar úr notkun og
fallnar í gleymsku. Þessar
þrúgur eru Malvasia Nero
(80%) og Canaiolo a Raspo
Rosso (20%). Vínið er látið
eldast í slóvenskri eik og
kirsuberjaviði í átta mánuði
og geymt aðra átta mánuði
á flöskum áður en það fer á
markað.
Í nefi er þroskaður
ávöxtur, jafnvel ofþrosk-
aður, en jafnframt vottur
af brenndum brjóstsykri.
Bragðið er nokkuð ávaxta-
ríkt en þó aðgengilegt og
mjúkt. Þar sem hér er
ekki um stórvín að ræða,
er ekki langt né tiltakan-
lega mikið eftirbragð. Yfir
höfuð finnst mér hins vegar
vera um að ræða vel gert
vín sem ég verð ekki leiður
á. Þess vegna er það í
uppáhaldi sem neysluvín,
ef ég má orða það svo, til
aðgreiningar frá sparivín-
unum.“
Tólf ár eru liðin síðan Erla Sólveig Óskarsdóttir
útskrifaðist sem húsgagna- og iðnhönnuður frá Dan-
marks Design Skole í Kaupmannahöfn. Á þessum
tólf árum hefur hún einbeitt sér að stólum auk sófa
og borða. Hönnun hennar er framleidd í nokkrum
löndum - í Þýskalandi, Bandaríkjunum, Danmörku,
Kólumbíu og Frakklandi - og seld út um allan heim.
„Ég legg áherslu á notagildið og einfaldleikann,“
segir Erla Sólveig. Vinnan er aðaláhugamálið og seg-
ist hún vera „fagidíót“. „Ég vinn heima. Ég sé ekki
fyrir mér að ég gæti verið með vinnuaðstöðu úti í
bæ. Ég væri sjaldnast heima.“
Sófinn Dímon á sér langa sögu. Hún sýndi hann
fyrst á Hönnunardegi sem haldinn var á Íslandi árið
1999. Þá voru framleidd og seld nokkur stykki auk
stóls í stíl við sófann. „Sófinn var síðan sýndur á
sýningu í Kaupmannahöfn árið 2003. Forsvarsmenn
ítalska fyrirtækisins Rossin Italia sáu í kjölfarið
mynd af honum í hönnunartímariti og sendu mér
tölvupóst. Dímon er nú framleiddur hjá þessu fyrir-
tæki. Auk þess var ég beðin um að hanna sófaborð
við húsgögnin. Ég kalla sófann „Stóra-Dímon“ en
stólinn „Litla-Dímon“.“
Sófann einkenna ákveðnar en mjúkar línur.
Erla Sólveig er að vinna að þremur stólum og
borði. Hún er í samstarfi við þýskt-kólumbískt fyrir-
tæki og danskt fyrirtæki.
„Það er mikið í farvatninu.“
Ákveðnar en mjúkar línur einkenna sófann.
Erla Sólveig Óskarsdóttir, húsgagna-
og iðnhönnuður. „Ég legg áherslu á
notagildið og einfaldleikann.“
Uppáhaldsvínið:
DIEVOLE RINASCIMENTO
„Í nefi er þroskaður ávöxtur, jafnvel ofþroskaður,
en jafnframt vottur af brenndum brjóstsykri.“