Frjáls verslun - 01.08.2006, Qupperneq 220

220 F R J Á L S V E R S L U N • 8 . T B L . 2 0 0 6
ÚR EINU Í ANNAÐ
Húsgögn Daníels
Magnússonar hönn-
uðar eru svolítið
öðruvísi. Segja má
að hönnuðurinn sé
eins og seiðkarl
sem galdrar fram
listaverk úr viðnum.
Hönnun:
GALDUR ÚR VIÐI
„Ég legg mikla áherslu á að hlutirnir standi undir sér sjónrænt
– séu fallegir - og að þeir séu stílhreinir og nákvæmir,“ segir Daníel.
Hádegi á sunnudegi. Kaffihús í
miðbænum. Daníel Magnússon
situr ásamt nokkrum félögum
sínum við eitt borðið. Hópurinn
er í hádegismat en unnið er
hörðum höndum við að und-
irbúa opnun verslunarinnar
Liborios við Mýrargötu. Þar fást
húsgögn Daníels ásamt verkum
annarra hönnuða.
Það er þröngt setið á kaffi-
húsinu sem Daníel segir að
listamenn sæki mikið. Við fáum
okkur sæti við annað borð. Þar
fyrir er skeggjaður listamaður
sem reykir mikið. Reykurinn lið-
ast upp og verður að engu.
Störf listamannsins og sjó-
mannsins eru ólík en Daníel
vann þó á árum áður á sjónum.
Hann er með vélstjórapróf frá
Vélskóla Íslands og lærði meðal
annars járnsmíði í skólanum.
Nokkrum árum síðar ákvað
hann að taka inntökupróf bæði
í Myndlista- og handíðaskólann
og í stærðfræði við Háskóla
Íslands; hann segist alltaf hafa
dreymt um að fara í myndlist-
arnám. Hann komst inn í fyrr-
nefnda skólann og lauk prófi frá
skúlptúrdeild árið 1987. Eftir
það vann hann hjá myndhöggv-
ara í tvö ár. „Það var eiginlega
mitt framhaldsnám,“ segir
listamaðurinn sem situr með
kaffibolla fyrir framan sig.
Skeggjaði listamaðurinn við
borðið kveikir í nýrri sígarettu.
„Basic-hlutir“
„Þessi húsgagnasmíði og
–hönnun kom til af því að
ég keypti á sínum tíma hlut
í trésmíðaverkstæði og var
hönnun og smíði eldhúsinnrétt-
inga lifibrauð mitt. Það komu
tímabil þar sem ekkert var að
gera og þá fór ég að pæla í að
smíða húsgögn eftir mínum
hugmyndum.“ Hann tekur fram
að hann hafi smíðað frá því
hann var 12 ára en þá eign-
aðist hann verkfæri. „Það var
eðlilegt framhald að smíða hluti
sem ég hafði hugsað um; þetta
hafði veðrast í huganum.“
Daníel lagði áherslu á að
hlutirnir hefðu mikla endingu.
,,Ég hvorki lakkaði né málaði
viðinn heldur hafði hann eins og
hann kom fyrir. Það var fyrsta
hugmyndin í kringum þessa
húsgagnahönnun.“
Látlaust rúm.