Tímarit Máls og menningar - 01.04.1940, Síða 15

TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
9
gerist umsvifamikill og víðförull kaupsýslumaður. Hefst
þá stórbrotnasti kaflinn i æfi hans, sem er sizt kunn-
ur almenningi, og ef til vill fáum eða engum kunnur
til hlitar. Fóru þá miklar sögur af umsýslu lians og
yfirburðum i viðskiptum. Það þótti sýnt, að hann lcynni
manna bezt skil á fésýslubrögðum samtiðar sinnar.
Hann kastaði teningum sínum til hins hæsta spils. Hon-
um virtist það leikur að draga burst úr nefi fésjúkri
og prettvísri samtíð meðal erlendra fésýslumanna. Hins-
vegar virtist hann gjalda fjármunum fyrirlitningu sína,
jafnskjótt og hann hafði þá handa milli, því hann só-
aði á tvær liendur. Þannig varð Einar ýmist stórauð-
ugur maður eða févana. Hann eignast glæsidrauma um
ónumdar auðlindir fslands, mátt fossanna, auðæfi hafs-
ins. Hann festir kaup á fossaréttindum, eignast jarðir
og aðstöðuréttindi. En draumarnir koma og fara; hann
sleppir jafnhraðan tökum og hverfur til síns innra
manns, inn í musteri skáldskaparins, þar sem hann
krýpur á kné frammi fyrir guðdómi æðstu listar og
dýpstu speki, meðan tregi vökulífsins liður honum
gegnum hjarta.
Eftir því sem líður á æfi Einars Benediktssonar ger-
ist líf hans stórfelldara um átök, og að því er virðist
stórhrotnara um öfgar og misfarir. Þau hjón slíta sam-
vistum. Heimilislíf hans hefur verið á reiki vegna um-
svifa hans og ferðalaga og rofnar loks með öllu. — Líf
hans verður að nokkru háð hefðbundnum venjum kaup-
sýslumanna um mikla umgengni við Bacchus. Þó háir
það ekki störfum hans og afköstum, eins og liann kaus
sér þau allt fram á síðasta áratug æfi hans. En þar
kemur, að orka hans lætur undan síga, og hann legg-
ur niður störf, þrotinn að heilsu, nokkrum árum fyrr
en æfi hans lýkur.
Þessi er útsýnin um hinn ytri svip í lífi og æfikjör-
um Einars Benediktssonar. Af henni verður nokkuð
ráðið um afburði hans og sérlyndi. En af snöggri út-