Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.11.1950, Side 44

Tímarit Máls og menningar - 01.11.1950, Side 44
202 TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR Sjöundi nóvember 1550 Fáir menn hafa verið jafnhræddir við bandingja sína og fangaverð- irnir í Skálholti haustið 1550. Þegar Kristján hafði lokið lestri sínum sjötta dag nóv., var þeim feðgum tilkynnt, hvað í vændum var. Prestar vöktu hjá þeim aðfaranótt þess sjöunda nóv., en öllu staðarfólkinu var skipað að vera á bæn. Þeir Jón og Ari urðu mjög karlmannlega við dauða sínum, og er sagt, að þeim hafi báðum verið boðið líf, ef þeir hétu að hyggja ekki á hefndir, en þeir kusu báðir dauðann frekar en það að lifa við smán eða gerast eiðrofar. „Nauðugur gekk eg til þessa leiks, en nú skal eg viljugur ganga út“ er haft eftir Ara, þegar hann var leiddur til aftökustaðarins. Björn var tekinn næstur og barst lítt af. Hann var illa högginn, sárbændi um líf og kveinaði: „Æ og æ, börnin mín bæði ung og mörg.“ Jón biskup Arason var leiddur út síðastur. Allmikill mannfjöldi hafði safnazt saman við aftökustaðinn, og sá Jón þar norðlenzkan kunningja sinn. Biskup mælti til hans: „Fyrst eg skal nú bjóða góða nótt þessari veröldu, en kanna aðra með öðrum helgum mönnum, þá ber þú norður kveðju mína vinum mínum og vandamönnum, einkanlega síra Sigurði, dóttur minni, og Þórunni, syni mínum.“ Síðan blessaði hann fólkið, en menn féllu á kné. Hann signdi sig og kraup við höggstokkinn, „og í þriðja öxarslagi sagði hann: „In manus tuas, domine, commendo spiritum meum,“ og heyrðu menn hann síðast það tala, en í sjöunda höggi tók af.“ Þannig lét þessi maður líf sitt með arfhelg andlátsorð kristninnar á vörunum: Faðir í þínar hendur fel eg anda minn, en óskir um hefndir í huganum. Kristján skrifari hafði ritað Daða, að skamma stund yrði hönd höggi fegin, og reyndist það orð að sönnu. Að áliðnum vetri tóku sig upp nokkrir norðlenzkir vermenn og gerðu atför að Dönum á Suðurnesj- um. Voru allir Danir drepnir, sem til náðist, þar á meðal Kristján skrifari. Þegar afdrif þeirra feðga spurðust norður, fluttist Sigurður Jónsson til Hóla og tók við staðarforráðum með móður sinni. Um vorið sendu þau sveit manna suður í Skálholt, og flutti hún líkami þeirra norður með leyfi Marteins biskups. Varð sú ferð allfræg, því að fólk áleit Jón Arason og syni hans píslarvotta og helga menn, og gerðust ýmis krafta-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.