Tímarit Máls og menningar - 01.11.1950, Blaðsíða 134

292
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
erfiðisvinnu en haft ýms léttari störf
með höndum.
Kristmar tók við umboði Máls og
menningar á Siglufirði í marz 1948 og
er því meðal yngstu umboðsmanna, en
síðan hann hóf starf sitt hefur hann
með hverju ári aukið félagsmannatöl-
una, haft beztu reglu á öllu, og hefur
orðið vinsælt að hann tók upp þá af-
greiðsluaðferð að bera allar bækur
heim til félagsmanna. Hann segir nýlega
í bréfi til Máls og menningar að áhugi
sé að aukast fyrir félaginu og gildi
þeirra bóka sem það gefur út, en það er
einmitt liann sjálfur sem með dugnaði
sínum, reglusemi og árvekni hefur sérí-
lagi stuðlað að því.
Olceir Lúthersson. Hann fæddist á
Vatnsleysu í Fnjóskadal 26. okt. 1915,
ólst þar upp og tók við búi um 1940 og
hefur nær einungis stundað landbúnað-
arstörf. Faðir hans fórst með fiskiskipi
og skildi eftir sig fjögur börn, hið elzta
8 ára, en Olgeir var þá sjö ára. Næsti ára-
tugurinn var erfiður búskapartími fyrir
móður hans, því að Vatnsleysa var þá
léleg jörð, en hún komst fram úr þeim
erfiðleikum með hjálp góðra manna. Nú
býr Olgeir á Vatnsleysu og hefur bætt
mjög jörðina og reist þar nýtt íbúðarhús.
Hann er kvæntur Þóru Ármannsdóttur
frá Akureyri og eiga þau hjón 5 börn, öll
innan tiu ára aldurs.
Olgeir varð umboðsmaður Máls og
menningar 1941 og hefur brennandi á-
huga á menningar- og félagsmálum. —
Hann segir í einu bréfi til Máls og menn-
ingar að hann telji gildi hinna beztu
bókmennta í því fólgið að þær sýni les-
andanum mannlífsbaráttuna sem í smá-
sjá, í gleggra ljósi, og glæði með því hina
beztu eiginleika hans, réttlætiskennd
og kærleiksvitund, og geri liann hæf-
ari samfélagsþegn og hæfari til þátttöku
í baráttu gegn ranglætinu. Um Mál og
menningu segir hann: „íslenzka þjóðin
er andlega auðugri vegna Máls og menn-
ingar og á eftir að njóta þess menning-
arstarfs í vaxandi mæli. En Mál og
menning þarf einnig að njóta fólksins.
Ég vil minna íslenzka alþýðu á að það
var vegna hennar, bókhneigðrar og fá-
tækrar, sem þetta bókmenntafélag var
stofnað. Það ruddi hér nýja braut á erf-
iðum tímum. Alltof margir liafa ekki
enn gerzt félagar í Máli og menningu."
Olgeir talar sjálfur úr flokki hinnar
bókhneigðu, fátæku alþýðu. Ef til vill
skilur hann því betur gildi menningar
og eru honum bókmenntir þeim mun
hjartfólgnari sem hann varð í bemsku
vegna fátæktar að fara á mis við skóla-
lærdóm og hefur orðið að mennta sig
eingöngu sjálfur. Kr. E. A.