Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.11.1950, Blaðsíða 138

Tímarit Máls og menningar - 01.11.1950, Blaðsíða 138
296 TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR eins og tindrandi stjömu á himni frels- isins. I næstu bók kynnumst við reynslu hans á þeirri draumsýn. Fyrir hin einstæðu tök snillingsins sem segir þessa sögu á lesandi kost á að lifa með Jóhanni Kristófer þennan kafla á þroskabraut hans, kynnast honum á- fram og því fólki sem hann hefur sam- skipti við. Þeirri reynslu mun enginn sjá eftir en óska sér sem fyrst framhalds hennar, og sízt spillir það ánægjunni hve hinum mikla rólega nið og glitrandi orðavali í stíl höfundar er vel náð í þýð- ingunni. Hd. St. Lífsþorsti Sagan af Vincent van Gogh. Mál og menning. Meo þessu bindi er lokið sögu Irving Stones af hinum mikla hollenzka málara. Það var rnikill fengur að fá þessa sögu í gcðri þýðingu Sigurðar Grímssonar, því þó hún sé í skáldsöguformi fylgir hún í öllum aðalatriðum ævisögu hins stór- hrotna listamanns sem þrátt fyrir sár- ustu fátækt, heilsubrest og margháttaða örðugleika var svo eingreyptur í list sinni að hann varði heldur síðasta pen- ing sínum til að launa fyrirsætu en verja honum fyrir mat þegar hann gat naum- ast staðið fyrir hungri og vann af slíkum hamhleypuskap að varla minnir nema á einn annan listamann, rithöfundinn Balzac. Og sagan bregður einnig upp skýrum myndum af samtíð hans, listamönnum og konum sem hann bar sína ógæfusömu ást til; Ijúfri minningu um góðan bróð- ur er reyndist hinum óþjála og hálf- og albrjálaða manni vel til síðustu stundar. Ekki síður eru ógleymanleg samskipti van Goghs við fólkið í námumannakof- unum í Borinage, þar sem hann átti að vera trúboði en var í raun og veru Krist- ur og lilaut því að enda feril sinn þar með skelfingu þegar hinir frómu þrif- legu kirkjufeður, er hann höfðu þangað sent, komust að athæfi hans. Auðugri að skilningi á eðli lista- manns og þekkingu á örlögum einstak- lings leggur maður frá sér þessa bók. Hd. St. Maxirn Gorkí: Hjá vandalausum Kjartan Olafsson þýddi úr rússnesku. Reykholt h.f. 1950 I þessu bindi segir frá veru höfundar meðal vandalausra, og er ekki síður mannmargt í kringum hann nú en í fyrsta bindinu. Hvar sem gripið er niður morar af nýjum andlitum, sérkennilegu fólki sem allt á sínar sögur og sumar hinar furðulegustu. Lesanda er beinlín- is stefnt inn í ókunnan heim þar sem hann er neyddur til að taka þátt í örlög- um framandi fólks er verður honum eins minnisstætt og hinum unga manni sem lifir meðal þess og freistar að hafa ofan af fyrir sér jafnframt því sem hann reyn- ir að átta sig á þeim óskapnaði sem nefnist mannleg tilvera. Og honum nægir ekki, þessum fátæka umkomuleysingja, að lifa eins og flest fólk í fávísri harðri baráttu fyrir daglegum þörfum. Fróð- leiksfýsn hans er svo heimtufrek að hann liggur alltaf í bókum þegar hann fær því við komið fyrir alveg ótrúlega miklu og tímafreku striti, hvernig sem honum er meinað það af yfir honum ráðandi fólki. Svefninn er styttur, næturnar teknar til lesturs þó hann þurfi að ræna kertum og
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.