Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.05.1951, Blaðsíða 3

Tímarit Máls og menningar - 01.05.1951, Blaðsíða 3
TIMARIT MÁLS OG MEMNINGAR RITSTJÓRAR Kristinn E. Andrésson og Jakob Benediktsson Maí 1951 12. árgaiigur 2. hefti Ójufnt höfunist við uð I sumar eru hundrað ár liðin síðan þjóðkjörnir fulltrúar Islendinga risu í fyrsta sinn upp til einarðlegra og samhuga andmæla gegn ásælni erlends valds á þjóð- fundinum 1851. Þá gerðust um leið þau nýstárlegu tíðindi að erlent herlið var sett hér á land til þess að veita fulltrúum erlendra stjómarvalda brautargengi ef í odda skærist og skjóta íslendingum skelk í bringu. Ekki þarf að rekja þá sögu hvernig þjóðfundurinn og landsmenn allir snerust við þeim gestum. Sú var þá gifta Islendinga að einhugur þeirra var meiri en svo að erlendri stjórn þætti svara kostnaði að beita þá hörðu. En nú, á því herrans ári 1951, gengur hér erlendur her á land, ekki fáeinir dát- ar smáríkis, vopnaðir framhlaðningum, heldur deildir úr öllum hertegundum eins mesta herveldis veraldar, sjálfsagt búnar stórvirkustu drápstækjum nútímans. Og þessi her kemur hér í boði og þökk innlendrar ríkisstjórnar, eða að minnsta kosti með fullu samþykki hennar, og með uppáskrift þingmanna úr svo nefndum lýð- ræðisflokkum. Island er gert að herstöð í fremstu víglínu erlends stórveldis, ör- yggismál þess og landvarnir lögð undir mat og ákvarðanir erlends herráðs sem vitanlega miðar aðgerðir sínar við hagsmuni síns eigin lands, sinnar eigin stjóm- ar, áður en um það sé spurt hvað Islendingum henti. I þetta sinn var hér enginn þjóðfundur. Alþingi var ekki einu sinni kvatt sam- an, heldur talað við þingmenn í pukri. Hér átti ekki að gefa neinum kost á að standa upp og mótmæla í nafni þjóðarinnar, þess skyldi vandlega gætt að lands- lýður fengi ekkert að vita fyrr en allt væri um garð gengið, samningur undirskrif- aður, her korninn á land. Ur því að í skömmina er komið, er það ef til vill ekki mikið atriði að þannig séu hundsaðar reglur og venjur þingræðis og lýðræðis ein- mitt af þeim stjórnmálaflokkum sem ákafast bera þessi orð í munni. En þó er að- ferðin táknræn um tvennt: bæði um þann ótta við almenningsálitið sem virðist hafa heltekið þessa menn og eins um hitt hverja virðingu þeir bera fyrir Alþingi íslendinga og þeim lögum og reglum sem það hefur sett. Okkur er sagt að þessi nýja herseta sé rökrétt og óhjákvæmileg afleiðing af þátttöku íslands í Atlantshafsbandalaginu. En þegar sá samningur var á döfinni var því hátíðlega lýst yfir af formælendum hans að herstöðvar á íslandi kæmu
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.