Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.05.1951, Blaðsíða 65

Tímarit Máls og menningar - 01.05.1951, Blaðsíða 65
ÆVI MITSJÚRINS 183 um boðið að kaupa tilraunastöð hans og jurtasafn. Mitsjúrin neitaði öllum þess- um glæsilegu boðum. Hugsjón hans var sú að alþýða hans eigin lands skyldi njóta ávaxtanna af starfi hans. Þegar bolsévíkar komust til valda með októberbyltingunni árið 1917 urðu fljótt umskipti til hins betra í ævi Mitsjúrins. Hann fagnaði byltingunni allshugar sem óumflýjanlegri sögulegri nauðsyn og sögulegu réttlæti. Hann gekk í þjónustu land- búnaðarráðuneytis bolsévíkastjómarinnar strax árið 1918, og árið 1919 var rækt- unarstöð hans gerð að ríkiseign með samþykki hans sjálfs og sett undir yfirstjóm landbúnaðarráðuneytisins. Tilkoma sósíalismans gaf Mitsjúrin nýjan starfsþrótt og nýja von. Það sem hann ritar um lífsstarf sitt á áttræðisafmælinu er með allt öðmm blæ en það sem hann ritaði 20 ámm áður. Nú virðist honum framtíðin björt og honum finnst sínu hjartans máli borgið í höndum sovétþjóðanna. Hann fagnaði því einnig að hin mikla hugsjón Leníns um endurræktun eyddra landssvæða væri orðin að raun- verulegu hagnýtu viðfangsefni miljóna sovétbúa. Mitsjúrin minnist þess með stolti að sjálfur Lenín veitti starfi hans athygli og taldi það mikilsvert. Garðyrkjustöð Mitsjúrins var aukin mjög árið 1921 eftir fyrirmælum stjórnar- innar og gerð að stórkostlegri tilrauna- og uppeldisstöð jurta fyrir öll Sovét- ríkin. í dag er Mitsjúrin-rannsóknarstöðin stórfengleg vísindastofnun þar sem ræktaðar eru nýjar tegundir jurta og ungir menn fá undirbúningsmenntun undir störf í öllum greinum landhúnaðarins. Sérstakt ríkisbú hefur verið sett upp í sambandi við rannsóknarstöðina. Aldin- garðarnir þar sem ræktaðar eru ávaxtategundir Mitsjúrins ná yfir þúsundir hekt- ara. Undir þessa stöð heyra 50 aðrar aldinræktarstöðvar víðsvegar um Sovétríkin. Stjórn Sovétríkjanna veitti Mitsjúrin margskonar viðurkenningu og heiður. Len- ínorðuna fékk hann árið 1931 og einnig hið rauða heiðursmerki vinnunnar. Árið 1932 var horgin Kozlof í Tambof-héraði þar sem Mitsjúrin starfaði alla sína löngu ævi skírð nafni hans og heitir nú Mitsjúrinsk. 1 bréfi til Stalins sem Mitsjúrin ritaði á 60 ára starfsafmæli sínu segir hann: „Kommúnistaflokkurinn og verkalýðsstéttin hafa gefið mér allt sem ég þarfnast — allt j>að sem vísindamaður getur óskað sér til þess að geta starfað." Mitsjúrin sá draum lífs síns rætast: Dýrmætar nýjar ávaxtategundir, sem hann hafði komið upp, urðu almennings eign. Hann lét jurtir vaxa og bera ávöxt á landssvæðum þar sem menn hafði ekki dreymt um að sjá tré svigna undan þunga þroskaðra aldina, vínþrúgur í Tsjeljabinsk, aprikósur í Síberíu, perur í Altaj- fjöllum. — „Vér getum ekki heðið eftir því að náttúran rétti oss gjafir sínar. Vér verðum að knýja hana til að láta þær af hendi.“ Þetta voru einkunnarorð Mitsúrins og það má með sanni segja að hann lagði grundvöllinn að valdi mannsins yfir þróun náttúrunnar. „Mennirnir geta og hljóta að framleiða nýjar jurtategundir betri en þær sem náttúran sjálf hefur skapað." Réttmæti þessara ummæla sannaði Mitsjúrin sjálfur með ævistarfi sínu og þau orð eru nú letruð á fótstall styttu hans í Mitsjúrinsk.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.