Tímarit Máls og menningar - 01.09.1986, Qupperneq 52

Tímarit Máls og menningar
Ntí er sögupersónan Heiða farin að skrifa sjálf aðeins 12 ára. Byrjaðir þú
svona ung að skrifa ?
Já, já. Eg skrifaði reyndar bók þegar ég var þrettán ára. Ég vildi að ég ætti
þá bók núna. Sem krakki þurfti ég að hafa ofan af fyrir mér sjálf, því þá voru
ekki allir að skemmta manni, maður varð bara að finna sér eitthvað að gera.
Mér hefur alltaf fundist mikilvægt að geta haft ofan af fyrir sér. Veturinn
sem ég var þrettán ára þá tók ég mig til og skrifaði bók. Hún var meira að
segja myndskreytt. Ég fór í sparifötin, tók strætó til Reykjavíkur og
bankaði upp hjá forlagi sem hét Lilja. Þar hvarf handritið og höfundur hefur
ekki heyrt frekar af því.
Manstu um hvað bókin var?
Þetta var einhver fjölskyldusaga. Ég skammaðist mín svo fyrir þetta að ég
þrýsti því eitthvert niður í undirmeðvitundina. Þetta uppátæki hefur vísast
verið leit öryggislauss krakka eftir viðurkenningu.
Hefur þig alltaf langað til að skrifa fyrir börnf
Mér þykir gaman að skrifa fyrir börn, þau eru skemmtilegt fólk. En ef ég
á að vera alveg heiðarleg gæti það líka verið heigulsháttur að velja það form.
Ég veit ekki hvort ég hef kjark til að leggja sjálfa mig í að skrifa um heim
hinna fullorðnu. Hann er stundum sár.
Hvernig hefðirðu skrifað Sitji guðs englar ef þú hefðir skrifað hana fyrir
fullorðna?
Ég á einhvern tíma eftir að skrifa þá bók, en það verður þykk bók og
grimm, hana skrifa ég ekki fyrr en það særir engan. En það er verðugt
verkefni að skrifa fyrir börn. Börn eiga skilið að lesa bókmenntir, og þau
eiga sama rétt á heilsteyptu og vel byggðu verki og fullorðnir. Það særði mig
þegar ég var með krakkana mína litla hvað börnunum var boðið upp á. Börn
eru alltaf vanmetin, það er gert ráð fyrir að þeirra skynjun sé lakari en
fullorðins fólks, sem er mesti misskilningur. Barnabókaútgáfa hér á landi
hefur breyst til batnaðar á síðustu 15 árum, og það er mikið því að þakka að
við höfum fengið menntaða bókasafnsfræðinga og bókmenntafólk sem
tekur barnabækur alvarlega.
Finnst þér bamabtekur fá almennilega gagnrýni hér?
Já, mér finnst ekki þurfa að kvarta neitt yfir því.
Nú hefur þú fengið gagnrýni erlendis. Er mikill munur þar og hér á landi?
Það er miklu minna skrifað um barnabækur þar. Fólk sem skrifar fyrir
börn erlendis yrði himinlifandi ef það fengi umfjöllun á borð við þá sem
barnabækur fá hérna. Forleggjarar mínir erlendis hafa haft orð á því að það
sé beinlínis óvenjulegt að skrifað sé um barnabækur í dagblöð. Ég hef fengið
umsagnir í dagblöðum í útlöndum og það þykir tíðindum sæta.
Finnst þér það hvatning ?
314