Fréttablaðið - 15.08.2015, Side 34

Fréttablaðið - 15.08.2015, Side 34
15. ágúst 2015 LAUGARDAGUR| HELGIN | 34 Erla Björg Gunnarsdóttir erlabjorg@frettabladid.is Sigrún Þ. Geirsdóttir komst í fjölmiðla landsins í síð-ustu viku þegar hún synti, fyrst íslenskra kvenna, yfir Ermarsund. Sundið tók 22 klukkustundir og 34 mínútur. Þvílíkt hreystimenni, sögðu landsmenn með aðdáun og hafa líklega flestir ímyndað sér að þessi kona hafi fæðst með íþrótta- skóna reimaða á sig og æft sund frá blautu barnsbeini. En þannig er það aldeilis ekki. Þar til fyrir sjö árum lét Sigrún helst ekki sjá sig í sund- laugum landsins. „Ég var kyrrsetumanneskja og hreyfði mig lítið. Var alltof þung og líkamlega ástandið ekki sérlega gott, var með astma og exem. Svo dró systir mín mig með sér í sjó- sund árið 2008 og ég heillaðist upp úr skónum. Mér fannst tengingin við náttúruna svo góð og þetta bætti bæði líkamlega og andlega líðan. Nú er ég mörgum kílóum léttari og nánast laus við astmann. Andlega er ég á nýjum stað, er orkumeiri og ánægðari með sjálfa mig.“ Ákvað að fara í skriðsundkennslu Eftir tveggja ára sjósundiðkun fann Sigrún mikinn mun á sér. Áhuginn á hreyfingu óx með meiri getu. Litlir sigrar eins og að geta gengið á Esj- una og Hvannadalshnúk eða fara út að skokka gáfu henni byr undir báða vængi. Árið 2011 synti Sigrún Viðeyjarsund en það var ekki fyrr en sjósundhópurinn hennar fékk þá hugmynd að synda boðsund yfir Ermarsund að hún ákvað að skella sér í sundkennslu. „Það eru bara þrjú ár síðan ég lærði skriðsund. Þar til þá hafði ég alltaf synt bringusund. Ég æfði í eitt ár og svo fór ég með sjósundkonun- um mínum, sem kalla sig Sækýrn- ar, yfir Ermarsundið í boðsundi. Við fengum þessa brjálæðislegu hug- mynd eitt kvöldið heima hjá mér en mér fannst gáfulegra að læra sund áður en ég færi út í það verkefni.“ Hugsaði um hundinn sinn Sigrún synti aftur boðsund yfir Ermarsund árið 2014 og eftir það fann hún að hana langaði að prófa að synda ein. Hún byrjaði að æfa á fullu fyrir það og undirbúa sund- ið. Það þarf að panta bát, fá leyfi í Dover, fara í læknisskoðun og taka sex tíma reynslusund hér heima svo eitthvað sé nefnt. „Mikilvægasti undirbúningur- inn er samt að kunna að stilla haus- inn rétt. Ég hafði heyrt margar reynslusögur af því hvernig haus- inn klikkar í sundinu. Þá fer fólk að hugsa einhverja vitleysu, fá rang- hugmyndir, missa alla trú á sér og finna ástæðu til að hætta og gef- ast upp. Ég var því búin að ákveða hvað ég ætlaði að hugsa ef ég fyndi ruglhugsanir ryðjast inn, nokkurs konar möntru.“ Sigrún fer að hlæja þegar blaðamaður spyr hvort hún vilji segja frá möntrunni sinni. „Ég hugsaði um hundinn minn, hann Fróða. Ég sá hann alltaf fyrir mér koma hlaupandi á móti mér þegar ég kem heim úr vinnunni. Ég vil samt taka það fram að ég á yndis- legan eiginmann og þrjú börn.“ Kók kom henni yfir Þrátt fyrir góðan undirbúning var sundið afar erfitt. Hún hefur aldrei orðið sjóveik á ævi sinni en varð það eftir þriggja og hálfs tíma sund, eftir fyrstu fjórar mat- argjafirnar. Áhöfnin á skipinu sem fylgdi henni á sundinu kastaði til hennar brúsa í bandi sem innihélt kolvetnis sprengju. En Sigrún hélt engu niðri. „Það fór allt í hnút í magan- um. Næstu sex til sjö klukkutíma kastaði ég upp í hvert skipti eftir matar gjöf. Eftir tíu tíma var ég orðin köld og orkulaus. Þá var mat- seðlinum breytt og mér var gefið kók, súkkulaði og Jelly Babies. Það borðaði ég næstu tíu tímana.“ Ástvinir fullir af lygi Jóhannes Jónsson, maðurinn henn- ar Sigrúnar, var á bátnum sem fylgdi henni eftir ásamt tengda- dóttur, vinkonu og kærasta hennar. „Það er ekki æskilegt að hafa mak- ann með því þeir geta víst skemmt sundið. Það er erfitt að horfa upp á manneskjuna sem þú elskar mest gubba, gráta, vera sára og svekkta. Því það var oft ansi erfitt hjá mér. En það var rosalega gott að hafa hann með og hann stóð sig ótrúlega vel. Það komu alveg upp augnablik þar sem ég vildi hætta en þá hvatti þetta eðalfólk mig áfram. Þau ættu í raun að fá fálkaorðuna í að ljúga, því þau voru alltaf að segja mér að það væru bara tíu mínútur eftir. Jafnvel þótt ég væri bara búin með sjö tíma sund,“ segir Sigrún hlæj- andi. Fáum tekst að klára sundið Sigrún kom heim á fimmtudaginn síðastliðinn og er enn að jafna sig eftir þrekvirkið. Fyrstu þrjá sólar- hringana gat hún ekki klætt sig sjálf því hendurnar á henni voru sem lamaðar. En hún segir að þetta sé allt að lagast og „svo er húðin að jafna sig eftir alla þessa kókdrykkju,“ bætir hún við. Blaðamaður spyr af mikilli hvat- vísi eftir þessar lýsingar af hverju hún fari út í svona vitleysu og upp- sker mikinn hlátur. „Ég geri þetta ánægjunnar vegna. Jú, jú, ætli ég sé ekki með ágætis keppnis skap en ég er engin íþróttakona. Þetta snýst um að hafa gaman, njóta og klára. Tímatakan skiptir engu máli. Það sama gildir um hlaup og tvíþrautakeppnir sem ég hef tekið þátt í – ég ætla ekki að vinna nein- ar medalíur. “ En Sigrún hefur uppskorið mun meira en medalíu. Hún hefur skráð sig á spjöld sögunnar. „Það er sérstök tilfinning, ég verð að viðurkenna það. Enda er ég virki- lega stolt af þessu afreki mínu. Þetta var mjög erfitt og ekki nema einn af hverjum fimm sem reyna Ermarsundið ná að klára það. Mér þykir vænt um að vera fyrirmynd fyrir venjulegt fólk sem heldur að það þurfi að hafa svaka íþrótta- feril til að setja sér svona mark- mið. Þetta snýst mun frekar um rétt hugarfar. En já, það er mikill heiður að fá að vera hvunndags- hetja,“ segir Sigrún hógvær. Heiður að vera hvunndagshetja Sigrún Þ. Geirsdóttir komst í fjölmiðla landsins í síðustu viku þegar hún synti fyrst íslenskra kvenna yfir Ermarsund. Hún byrjaði að hreyfa sig fyrir sjö árum, lærði skriðsund fyrir tveimur árum og í síðustu viku skráði hún sig á spjöld sögunnar. VAR KYRRSETUKONA Þegar Sigrún prófaði sjósund í fyrsta skipti fyrir sjö árum var hún kyrrsetukona í yfirvigt. Í dag syndir hún yfir Ermarsund, tekur þátt í hlaupa- og hjólakeppnum, þríþraut og skreppur upp Esjuna. FRÉTTABLAÐIÐ/VILHELM SUNDHETTA Í STÓRUM SJÓ Það sést glitta í Sigrúnu í stóra hafinu. Þarna er hún búin að synda í fjóra tíma en alls synti Sigrún 65.000 sundtök. MIKLIR STRAUMAR Leiðin er 62,7 kílómetrar. Straumarnir eru svo miklir að ekki er hægt að fara beina leið yfir. Mér þykir vænt um að vera fyrirmynd fyrir venjulegt fólk sem heldur að það þurfi að hafa svaka íþróttaferil til að setja sér svona markmið. 1 4 -0 8 -2 0 1 5 2 1 :3 3 F B 1 2 0 s _ P 0 8 7 K .p 1 .p d f F B 1 2 0 s _ P 0 8 7 K .p 1 .p d f F B 1 2 0 s _ P 0 3 4 K .p 1 .p d f F B 1 2 0 s _ P 0 3 4 K .p 1 .p d f A u to m a ti o n P la te r e m a k e : 1 5 C 8 -9 4 1 0 1 5 C 8 -9 2 D 4 1 5 C 8 -9 1 9 8 1 5 C 8 -9 0 5 C 2 8 0 X 4 0 0 1 B F B 1 2 0 s C M Y K
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Fréttablaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.