Fréttablaðið - 15.08.2015, Síða 34

Fréttablaðið - 15.08.2015, Síða 34
15. ágúst 2015 LAUGARDAGUR| HELGIN | 34 Erla Björg Gunnarsdóttir erlabjorg@frettabladid.is Sigrún Þ. Geirsdóttir komst í fjölmiðla landsins í síð-ustu viku þegar hún synti, fyrst íslenskra kvenna, yfir Ermarsund. Sundið tók 22 klukkustundir og 34 mínútur. Þvílíkt hreystimenni, sögðu landsmenn með aðdáun og hafa líklega flestir ímyndað sér að þessi kona hafi fæðst með íþrótta- skóna reimaða á sig og æft sund frá blautu barnsbeini. En þannig er það aldeilis ekki. Þar til fyrir sjö árum lét Sigrún helst ekki sjá sig í sund- laugum landsins. „Ég var kyrrsetumanneskja og hreyfði mig lítið. Var alltof þung og líkamlega ástandið ekki sérlega gott, var með astma og exem. Svo dró systir mín mig með sér í sjó- sund árið 2008 og ég heillaðist upp úr skónum. Mér fannst tengingin við náttúruna svo góð og þetta bætti bæði líkamlega og andlega líðan. Nú er ég mörgum kílóum léttari og nánast laus við astmann. Andlega er ég á nýjum stað, er orkumeiri og ánægðari með sjálfa mig.“ Ákvað að fara í skriðsundkennslu Eftir tveggja ára sjósundiðkun fann Sigrún mikinn mun á sér. Áhuginn á hreyfingu óx með meiri getu. Litlir sigrar eins og að geta gengið á Esj- una og Hvannadalshnúk eða fara út að skokka gáfu henni byr undir báða vængi. Árið 2011 synti Sigrún Viðeyjarsund en það var ekki fyrr en sjósundhópurinn hennar fékk þá hugmynd að synda boðsund yfir Ermarsund að hún ákvað að skella sér í sundkennslu. „Það eru bara þrjú ár síðan ég lærði skriðsund. Þar til þá hafði ég alltaf synt bringusund. Ég æfði í eitt ár og svo fór ég með sjósundkonun- um mínum, sem kalla sig Sækýrn- ar, yfir Ermarsundið í boðsundi. Við fengum þessa brjálæðislegu hug- mynd eitt kvöldið heima hjá mér en mér fannst gáfulegra að læra sund áður en ég færi út í það verkefni.“ Hugsaði um hundinn sinn Sigrún synti aftur boðsund yfir Ermarsund árið 2014 og eftir það fann hún að hana langaði að prófa að synda ein. Hún byrjaði að æfa á fullu fyrir það og undirbúa sund- ið. Það þarf að panta bát, fá leyfi í Dover, fara í læknisskoðun og taka sex tíma reynslusund hér heima svo eitthvað sé nefnt. „Mikilvægasti undirbúningur- inn er samt að kunna að stilla haus- inn rétt. Ég hafði heyrt margar reynslusögur af því hvernig haus- inn klikkar í sundinu. Þá fer fólk að hugsa einhverja vitleysu, fá rang- hugmyndir, missa alla trú á sér og finna ástæðu til að hætta og gef- ast upp. Ég var því búin að ákveða hvað ég ætlaði að hugsa ef ég fyndi ruglhugsanir ryðjast inn, nokkurs konar möntru.“ Sigrún fer að hlæja þegar blaðamaður spyr hvort hún vilji segja frá möntrunni sinni. „Ég hugsaði um hundinn minn, hann Fróða. Ég sá hann alltaf fyrir mér koma hlaupandi á móti mér þegar ég kem heim úr vinnunni. Ég vil samt taka það fram að ég á yndis- legan eiginmann og þrjú börn.“ Kók kom henni yfir Þrátt fyrir góðan undirbúning var sundið afar erfitt. Hún hefur aldrei orðið sjóveik á ævi sinni en varð það eftir þriggja og hálfs tíma sund, eftir fyrstu fjórar mat- argjafirnar. Áhöfnin á skipinu sem fylgdi henni á sundinu kastaði til hennar brúsa í bandi sem innihélt kolvetnis sprengju. En Sigrún hélt engu niðri. „Það fór allt í hnút í magan- um. Næstu sex til sjö klukkutíma kastaði ég upp í hvert skipti eftir matar gjöf. Eftir tíu tíma var ég orðin köld og orkulaus. Þá var mat- seðlinum breytt og mér var gefið kók, súkkulaði og Jelly Babies. Það borðaði ég næstu tíu tímana.“ Ástvinir fullir af lygi Jóhannes Jónsson, maðurinn henn- ar Sigrúnar, var á bátnum sem fylgdi henni eftir ásamt tengda- dóttur, vinkonu og kærasta hennar. „Það er ekki æskilegt að hafa mak- ann með því þeir geta víst skemmt sundið. Það er erfitt að horfa upp á manneskjuna sem þú elskar mest gubba, gráta, vera sára og svekkta. Því það var oft ansi erfitt hjá mér. En það var rosalega gott að hafa hann með og hann stóð sig ótrúlega vel. Það komu alveg upp augnablik þar sem ég vildi hætta en þá hvatti þetta eðalfólk mig áfram. Þau ættu í raun að fá fálkaorðuna í að ljúga, því þau voru alltaf að segja mér að það væru bara tíu mínútur eftir. Jafnvel þótt ég væri bara búin með sjö tíma sund,“ segir Sigrún hlæj- andi. Fáum tekst að klára sundið Sigrún kom heim á fimmtudaginn síðastliðinn og er enn að jafna sig eftir þrekvirkið. Fyrstu þrjá sólar- hringana gat hún ekki klætt sig sjálf því hendurnar á henni voru sem lamaðar. En hún segir að þetta sé allt að lagast og „svo er húðin að jafna sig eftir alla þessa kókdrykkju,“ bætir hún við. Blaðamaður spyr af mikilli hvat- vísi eftir þessar lýsingar af hverju hún fari út í svona vitleysu og upp- sker mikinn hlátur. „Ég geri þetta ánægjunnar vegna. Jú, jú, ætli ég sé ekki með ágætis keppnis skap en ég er engin íþróttakona. Þetta snýst um að hafa gaman, njóta og klára. Tímatakan skiptir engu máli. Það sama gildir um hlaup og tvíþrautakeppnir sem ég hef tekið þátt í – ég ætla ekki að vinna nein- ar medalíur. “ En Sigrún hefur uppskorið mun meira en medalíu. Hún hefur skráð sig á spjöld sögunnar. „Það er sérstök tilfinning, ég verð að viðurkenna það. Enda er ég virki- lega stolt af þessu afreki mínu. Þetta var mjög erfitt og ekki nema einn af hverjum fimm sem reyna Ermarsundið ná að klára það. Mér þykir vænt um að vera fyrirmynd fyrir venjulegt fólk sem heldur að það þurfi að hafa svaka íþrótta- feril til að setja sér svona mark- mið. Þetta snýst mun frekar um rétt hugarfar. En já, það er mikill heiður að fá að vera hvunndags- hetja,“ segir Sigrún hógvær. Heiður að vera hvunndagshetja Sigrún Þ. Geirsdóttir komst í fjölmiðla landsins í síðustu viku þegar hún synti fyrst íslenskra kvenna yfir Ermarsund. Hún byrjaði að hreyfa sig fyrir sjö árum, lærði skriðsund fyrir tveimur árum og í síðustu viku skráði hún sig á spjöld sögunnar. VAR KYRRSETUKONA Þegar Sigrún prófaði sjósund í fyrsta skipti fyrir sjö árum var hún kyrrsetukona í yfirvigt. Í dag syndir hún yfir Ermarsund, tekur þátt í hlaupa- og hjólakeppnum, þríþraut og skreppur upp Esjuna. FRÉTTABLAÐIÐ/VILHELM SUNDHETTA Í STÓRUM SJÓ Það sést glitta í Sigrúnu í stóra hafinu. Þarna er hún búin að synda í fjóra tíma en alls synti Sigrún 65.000 sundtök. MIKLIR STRAUMAR Leiðin er 62,7 kílómetrar. Straumarnir eru svo miklir að ekki er hægt að fara beina leið yfir. Mér þykir vænt um að vera fyrirmynd fyrir venjulegt fólk sem heldur að það þurfi að hafa svaka íþróttaferil til að setja sér svona markmið. 1 4 -0 8 -2 0 1 5 2 1 :3 3 F B 1 2 0 s _ P 0 8 7 K .p 1 .p d f F B 1 2 0 s _ P 0 8 7 K .p 1 .p d f F B 1 2 0 s _ P 0 3 4 K .p 1 .p d f F B 1 2 0 s _ P 0 3 4 K .p 1 .p d f A u to m a ti o n P la te r e m a k e : 1 5 C 8 -9 4 1 0 1 5 C 8 -9 2 D 4 1 5 C 8 -9 1 9 8 1 5 C 8 -9 0 5 C 2 8 0 X 4 0 0 1 B F B 1 2 0 s C M Y K
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120

x

Fréttablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.