Fréttablaðið - 15.08.2015, Qupperneq 34

15. ágúst 2015 LAUGARDAGUR| HELGIN | 34
Erla Björg
Gunnarsdóttir
erlabjorg@frettabladid.is
Sigrún Þ. Geirsdóttir komst í fjölmiðla landsins í síð-ustu viku þegar hún synti, fyrst íslenskra kvenna, yfir Ermarsund. Sundið tók 22 klukkustundir og
34 mínútur. Þvílíkt hreystimenni,
sögðu landsmenn með aðdáun og
hafa líklega flestir ímyndað sér að
þessi kona hafi fæðst með íþrótta-
skóna reimaða á sig og æft sund frá
blautu barnsbeini. En þannig er það
aldeilis ekki. Þar til fyrir sjö árum
lét Sigrún helst ekki sjá sig í sund-
laugum landsins.
„Ég var kyrrsetumanneskja og
hreyfði mig lítið. Var alltof þung
og líkamlega ástandið ekki sérlega
gott, var með astma og exem. Svo
dró systir mín mig með sér í sjó-
sund árið 2008 og ég heillaðist upp
úr skónum. Mér fannst tengingin
við náttúruna svo góð og þetta bætti
bæði líkamlega og andlega líðan.
Nú er ég mörgum kílóum léttari og
nánast laus við astmann. Andlega
er ég á nýjum stað, er orkumeiri og
ánægðari með sjálfa mig.“
Ákvað að fara í skriðsundkennslu
Eftir tveggja ára sjósundiðkun fann
Sigrún mikinn mun á sér. Áhuginn á
hreyfingu óx með meiri getu. Litlir
sigrar eins og að geta gengið á Esj-
una og Hvannadalshnúk eða fara
út að skokka gáfu henni byr undir
báða vængi. Árið 2011 synti Sigrún
Viðeyjarsund en það var ekki fyrr
en sjósundhópurinn hennar fékk
þá hugmynd að synda boðsund yfir
Ermarsund að hún ákvað að skella
sér í sundkennslu.
„Það eru bara þrjú ár síðan ég
lærði skriðsund. Þar til þá hafði ég
alltaf synt bringusund. Ég æfði í eitt
ár og svo fór ég með sjósundkonun-
um mínum, sem kalla sig Sækýrn-
ar, yfir Ermarsundið í boðsundi. Við
fengum þessa brjálæðislegu hug-
mynd eitt kvöldið heima hjá mér en
mér fannst gáfulegra að læra sund
áður en ég færi út í það verkefni.“
Hugsaði um hundinn sinn
Sigrún synti aftur boðsund yfir
Ermarsund árið 2014 og eftir það
fann hún að hana langaði að prófa
að synda ein. Hún byrjaði að æfa á
fullu fyrir það og undirbúa sund-
ið. Það þarf að panta bát, fá leyfi í
Dover, fara í læknisskoðun og taka
sex tíma reynslusund hér heima
svo eitthvað sé nefnt.
„Mikilvægasti undirbúningur-
inn er samt að kunna að stilla haus-
inn rétt. Ég hafði heyrt margar
reynslusögur af því hvernig haus-
inn klikkar í sundinu. Þá fer fólk að
hugsa einhverja vitleysu, fá rang-
hugmyndir, missa alla trú á sér og
finna ástæðu til að hætta og gef-
ast upp. Ég var því búin að ákveða
hvað ég ætlaði að hugsa ef ég fyndi
ruglhugsanir ryðjast inn, nokkurs
konar möntru.“ Sigrún fer að hlæja
þegar blaðamaður spyr hvort hún
vilji segja frá möntrunni sinni. „Ég
hugsaði um hundinn minn, hann
Fróða. Ég sá hann alltaf fyrir mér
koma hlaupandi á móti mér þegar
ég kem heim úr vinnunni. Ég vil
samt taka það fram að ég á yndis-
legan eiginmann og þrjú börn.“
Kók kom henni yfir
Þrátt fyrir góðan undirbúning
var sundið afar erfitt. Hún hefur
aldrei orðið sjóveik á ævi sinni
en varð það eftir þriggja og hálfs
tíma sund, eftir fyrstu fjórar mat-
argjafirnar. Áhöfnin á skipinu sem
fylgdi henni á sundinu kastaði til
hennar brúsa í bandi sem innihélt
kolvetnis sprengju. En Sigrún hélt
engu niðri.
„Það fór allt í hnút í magan-
um. Næstu sex til sjö klukkutíma
kastaði ég upp í hvert skipti eftir
matar gjöf. Eftir tíu tíma var ég
orðin köld og orkulaus. Þá var mat-
seðlinum breytt og mér var gefið
kók, súkkulaði og Jelly Babies. Það
borðaði ég næstu tíu tímana.“
Ástvinir fullir af lygi
Jóhannes Jónsson, maðurinn henn-
ar Sigrúnar, var á bátnum sem
fylgdi henni eftir ásamt tengda-
dóttur, vinkonu og kærasta hennar.
„Það er ekki æskilegt að hafa mak-
ann með því þeir geta víst skemmt
sundið. Það er erfitt að horfa upp á
manneskjuna sem þú elskar mest
gubba, gráta, vera sára og svekkta.
Því það var oft ansi erfitt hjá mér.
En það var rosalega gott að hafa
hann með og hann stóð sig ótrúlega
vel. Það komu alveg upp augnablik
þar sem ég vildi hætta en þá hvatti
þetta eðalfólk mig áfram. Þau ættu
í raun að fá fálkaorðuna í að ljúga,
því þau voru alltaf að segja mér að
það væru bara tíu mínútur eftir.
Jafnvel þótt ég væri bara búin með
sjö tíma sund,“ segir Sigrún hlæj-
andi.
Fáum tekst að klára sundið
Sigrún kom heim á fimmtudaginn
síðastliðinn og er enn að jafna sig
eftir þrekvirkið. Fyrstu þrjá sólar-
hringana gat hún ekki klætt sig
sjálf því hendurnar á henni voru
sem lamaðar. En hún segir að
þetta sé allt að lagast og „svo er
húðin að jafna sig eftir alla þessa
kókdrykkju,“ bætir hún við.
Blaðamaður spyr af mikilli hvat-
vísi eftir þessar lýsingar af hverju
hún fari út í svona vitleysu og upp-
sker mikinn hlátur. „Ég geri þetta
ánægjunnar vegna. Jú, jú, ætli ég
sé ekki með ágætis keppnis skap
en ég er engin íþróttakona. Þetta
snýst um að hafa gaman, njóta
og klára. Tímatakan skiptir engu
máli. Það sama gildir um hlaup og
tvíþrautakeppnir sem ég hef tekið
þátt í – ég ætla ekki að vinna nein-
ar medalíur. “
En Sigrún hefur uppskorið mun
meira en medalíu. Hún hefur
skráð sig á spjöld sögunnar. „Það
er sérstök tilfinning, ég verð að
viðurkenna það. Enda er ég virki-
lega stolt af þessu afreki mínu.
Þetta var mjög erfitt og ekki nema
einn af hverjum fimm sem reyna
Ermarsundið ná að klára það. Mér
þykir vænt um að vera fyrirmynd
fyrir venjulegt fólk sem heldur að
það þurfi að hafa svaka íþrótta-
feril til að setja sér svona mark-
mið. Þetta snýst mun frekar um
rétt hugarfar. En já, það er mikill
heiður að fá að vera hvunndags-
hetja,“ segir Sigrún hógvær.
Heiður að vera hvunndagshetja
Sigrún Þ. Geirsdóttir komst í fjölmiðla landsins í síðustu viku þegar hún synti fyrst íslenskra kvenna yfir Ermarsund. Hún
byrjaði að hreyfa sig fyrir sjö árum, lærði skriðsund fyrir tveimur árum og í síðustu viku skráði hún sig á spjöld sögunnar.
VAR KYRRSETUKONA Þegar Sigrún prófaði sjósund í fyrsta skipti fyrir sjö árum var hún kyrrsetukona í yfirvigt. Í dag syndir hún yfir Ermarsund, tekur þátt í hlaupa- og hjólakeppnum, þríþraut og skreppur upp Esjuna.
FRÉTTABLAÐIÐ/VILHELM
SUNDHETTA Í STÓRUM SJÓ Það sést glitta í Sigrúnu í stóra hafinu. Þarna er hún
búin að synda í fjóra tíma en alls synti Sigrún 65.000 sundtök.
MIKLIR STRAUMAR Leiðin er 62,7 kílómetrar. Straumarnir eru svo miklir að ekki er
hægt að fara beina leið yfir.
Mér þykir vænt um að
vera fyrirmynd fyrir venjulegt
fólk sem heldur að það þurfi
að hafa svaka íþróttaferil til
að setja sér svona markmið.
1
4
-0
8
-2
0
1
5

2
1
:3
3
F
B
1
2
0
s
_
P
0
8
7
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
2
0
s
_
P
0
8
7
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
2
0
s
_
P
0
3
4
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
2
0
s
_
P
0
3
4
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
ti
o
n
P
la
te
r
e
m
a
k
e
:
1
5
C
8
-9
4
1
0
1
5
C
8
-9
2
D
4
1
5
C
8
-9
1
9
8
1
5
C
8
-9
0
5
C
2
8
0
X
4
0
0
1
B

F
B
1
2
0
s
C
M
Y
K