Dagrenning - 01.10.1947, Blaðsíða 17

stefnu, öflugasta tæki þjóðarinnar til and-
legrar viðreisnar og vakningar.
VII.
Hér hefir þá verið sýnt lauslega fram á
það, hvernig þessir „varðmenn ísraels“ hafa
sofnað á verðinum, einmitt þegar hættan er
mest og nauðsvn þess að vaka og bíða morg-
unsins var allra brýnust. Alþingi og ríkis-
stjórn, kirkjan og háskólinn hafa brugðist
gjörsamlega þeim skyldum, sem þeim bar
að rækja fvrir þjóðina um andlega forustu,
og í stað þess að leiða þjóðina á rétta braut,
hafa forustu fyrir henni til hærra og betra
andlegs lífs, liafa þessar stofnanir afvegaleitt
liana og aflient fjandmönnum allrar sannrar
menningar, kommúnistum, öruggasta og
besta menningartæki þjóðarinnar, ríkisút-
varpið, sem þeir hafa daglega notað nú um
mörg ár til að sýkja þjóðlífið.
Og árangurinn er líka augljós. íslenzka
þjóðin er orðin gjörsamlega afkristnuð. Trú
á Jesúm Krist er horfin svo að kalla nema
meðal gamals fólks. Þjóðlífið er gegnsýrt
af kommúnisma og hálfkommúnisma, sem
heltekur sálir manna og gerir þá að dýrum.
Kröfurnar til annara fara sífellt í vöxt en
enginn gerir kröfur til sjálfs sín. Allir heimta
af ríki og sveitarfélagi alla hluti bæði í tíma
og ótíma.
Hinn lágkúrulegi hugsunarháttur þjóðar-
innar sást kannske bezt þegar skömmtunin
var upp tekin og allir sem gátu ruku til að
hamstra bæði þörfum varning og óþörfum.
Drykkjuskapur, þjófnaður og hvers konar
óknyttir og ómenning fer svo stórlega í
vöxt, að engu tali tekur, en öll þjóðarfor-
ustan stendur ráðalaus og sér enga leið út
úr ógöngunum. Menn krefjast þess að Al-
þingi og ríkisstjórn „geri eitthvað,“ en hvað
gera skal, það segir enginn. Þess er krafist
að fundin verði „ráð til úrbóta“ á þessu og
hinu, en enginn bendir á ráðin, nema helzt
kommúnistar, sem telja fólki trú um að allt
batni ef „sósialismi" komist á, en „sósial-
ismi“ þeirra er algjör andleg undirokun og
líkamleg kúgun, ekki ósvipuð þeirri, sem átti
sér stað á dögum þrælahaldsins. En er þá
til nokkur leið út úr þessum ógöngum? Því
er fljótsvarað. Hún er engin til nema þjóðin
taki algemm sinnaskiptum —. algerri hug-
arfarsbreytingu. Og þeirri hugarfarsbreyt-
ingu tekur hún ekki fyrir aðgerðir „ofan
frá“ þ. e. frá Alþingi, ríkisstjórn, kirkju, há-
skóla og útvarpi, lækningin verður að koma
innan að frá þjóðinni sjálfri, allri alþýðu
manna, sem ein getur tekið slíkri hugarfars-
breytingu.
VIII.
Mönnum kann nú að virðast það býsna
liart, að ekki skuli mega ætlast til þess, að
forustulið þjóðarinnar, bæði í andlegum
og X'eraldlegum efnum, skuli geta tekið
sinnaskiptum. En þetta er í rauninni mjög
eðlilegt ef það er athugað nánar. Forustulið
þjóðarinnar eru hinir svonefndu mennta-
menn hennar, þ. e. háskólagengnir menn
eða aðrir álíka lærðir þeim. Þessir menn hafa
í æsku sinni og öll sín manndómsár talið sjálf-
um sér trú um að þeir vissu í rauninni alla
hluti betur en allir aðrir. Hin svonefnda
vísindalega menntun nú á dögum hefir
gert þá sjálfbyrgingslega og óhæía til þess
að hrífast af hinni æðstu lífsspeki, sem ein-
ungis fæst fyrir trú en ekki fyrir þekkingu,
því þekkingin verður aldrei fullkomin. Hin
svonefnda „æðri menntun" er því í rauninni
eins konar andlegt sement, sem lrinar æðri
menntastofnanir nota til að loka með and-
legum skilningarvitum þeirra manna og
kvenna, sem eru svo ólánssöm að ganga of
lengi á hinni svonefndu lærdómsbraut. Öll
viðleitnin til framfara beinist nú að hinni efn-
islegu hlið mannlífsins, en hin andlega hlið
þess er nálega einskis metin. Andlega hlið-
DAGRENN I NG 15