Dagrenning - 01.10.1947, Blaðsíða 35

ekki, þannig mun einnig (parousia) nærvera
manns-sonarins verða.“ Á nærverutíma
manns-sonarins munu heimsins börn halda
áfram að eta og drekka, gróðursetja, reisa
hús, kvænast og giftast — að ekki séu nefnd
syndsamleg verk, en aðeins bent á hve óvit-
andi þeir eru um návist hans. — Þetta er
þá svar Drottins við spurningu lærisvein-
anna. — Hvert er tákn (bending) um návist
(parousia) þina og endalok eða uppskeru-
tíma aldarinnar? í raun og veru svarar hann:
Heimsins börn fá ekkert tákn, þau munu
ekki fá vitneskju um nærveru mína og hina
nýju ráðstöfun. Aðeins fáir munu um það
vita og þeim verður kennt það af Guði áður
en nokkurt það tákn verður, sem heimsins
börn geta greint.
Frásögn Lúkasar af þessum samræðum er
ekki rituð með sömu orðum en er í nákvæmu
samræmi (Lúk. 17. 26—29). Lúkas notar
ekki orðið parousia, en hann segir nákvæm-
lega sömu hugsunina með þessum orðum „og
eins og var á dögum Nóa, svo mun og verða
á dögum manns-sonaríns.“ Þ. c. á þeim
dögum, sem hann verður hér. Ilvorki fyrir
daga hans né eftir daga hans, heldur á hans
dögum, munu heimsins börn eta, drekka,
kvænast og giftast, kaupa, selja, gróðursetja
og reisa hús. Ritningarnar skýra oss þannig
frá því, að Drottinn vor rnuni verða hér í
lok þessarar aldar, — algerlega óþekktur af
heiminum og ósýnilegur honum.
Eigi að síður kemur aldrei annað flóð til
þess að eyða jörðina (Móse I. 9. 11). Ritað
er að öll jörðin skuli eyðast fyrir eldi vand-
lætingar Drottins (Sef 3. 8). í hvorugt skipti
er átt við hnöttinn sjálfan. í bæði skiptin
er átt við ríkjandi mannfélagsskipan.
#
Þér skuluð veita athygli þeim ritningar-
greinum, sem segja oss að mörgum kenni-
mönnum kirkjunnar verði ókunnugt um
návist Drottins og uppskerutímann við lok
þessa tímabils, þegar hann er í raun og veru
viðstaddur og unnið er að uppskerunni.
Mjög mikilvægt er niðurlagið hjá Matt-
heusi, allt frá 42. versi. í 37. versi skýrir
Drottinn frá því, að heimurinn muni ekki
vita um návist manns-sonarins og þarna
vekur hann athygli lærisveina sinna á því,
að þeir verði ófróðir um nærveru sína, nema
þeir séu vel á verði. Hann segir: Vakið því,
vegna þess, að þér vitið ekki á hvaða stundu
herra yðar kemur.“ Ef menn byggjust við
þjóf, mundu þeir vaka, til þess að láta eigi
koma sér að óvörum. Fyrir því ættuð þér
alltaf að vera vakandi, alltaf viðbúnir og
alltaf að litast um eftir fyrstu einkennunum
um nærvcru mína. „Spurningu yðar: „Hve-
nær mun þetta verða, svara ég aðeins með
því að segja yður að athuga og vera viðbúnir,
er ég er kominn mun ég láta alla, sem trúir
eru og athuguhr, vita um það, og aðeins
þeir hafa rétt til þess að vita um það. Allir
aðrir eiga og verða að vera úti í myrkrinu og
læra með heiminum og eins og hann í myrkr-
inu — af þrengingunum.
Hver er þá (á uppskerutímanum) sá trúi
og hvggni þjónn, sem húsbóndinn setur vfir
hjú sín, til þess að gefa þeim fæðuna á rétt-
um tíma? Sæll er sá þjónn, sem húsbóndinn
finnur breyta þannig, er liann kemur. Sann-
lega segi ég yður, hann mun setja hann vfir
allar eigur sínar. —
Hinar ,miklu byrgðaskemmur dýrmætasta
sannleika verða opnaðar fyrir þeim trúa
þjóni.
Vér sáum af því, sem skráð er hér að fram-
an, að flokkur manna mun neita því, við
lok þessarar aldar, að Drottinn sé kominn
(ekki að hann muni koma, einhverntíma),
og beita sér óvægilega gegn þeim samþjón-
um sínum, sem þar af leiðandi hljóta að
kenna hið gagnstæða — að Drottinn sé kom-
inn. Drottinn tekur það skýrt fram hvor aðil-
DAGRENNI NG 33