Dagrenning - 01.12.1950, Blaðsíða 38

Bréf tíl Dagremnínftar.
Dagrenningu berast mörg bréf ýmislegs
efnis. Sjaldnast er ástæða til að geta þeirra í
ritinu enda venjulega ekki til þess ætlast af
bréfriturum. Fyrir nokkru barst þó Dag-
renningu bréf, sem ritstjórinn telur rétt að
komi fyrir almennings sjónir, að minnsta
kosti sá þáttur þess, sem rnestu rnáli skiptir
og er minnst persónlegs eðlis.
Ástæðan fr'rir því, að bréfritarinn hófst
handa um að skrifa bréfið var grein í 27.
hefti Dagrenningar: „Myrkrið í kirkjunni“.
Bréfritarinn telur þá grein hina bestu og
segir að sérstaklega sé það ein setning þar,
sem gefi sér tilefni til að senda bréfið, en sú
setning sé þessi: „Eina höfuðpersónu Biblí-
menn að gera það upp við sig hvort þeir að-
hvllast fulla aðgreiningu framkvæmdar- og
löggjafarvaldsins, eða þeir óska aðeins end-
urbóta á núverandi kerfi. Þeir sem aðeins
óska endurbóta á þiugræðiskerfinu eiga
ekki heima í okkar samtökum og ber því
að veita að málum þeim, sem vilja lappa
upp á þá skipan, sem nú er.
Flinir eiga heima í okkar samtökum, sem
vilja hreina aðgreiningu framkvæmdarvalds
og Jöggjafarvalds, og vilja rniða allar aðrar
brevtingar við það aðalatriði.
Síðar þrengjum við viðfangsefnið og tök-
um þá til athugunar hin önnur mál, sem
við nú hreyfum lítið eða ekki við, og sættum
okkur þá við það, sem ofaná kann að verða
þar í einstökum atriðum, því aðalmarkmiðið
er alger aðgreining löggjafar- og fram-
kvæmdarvaldsins og á því höfuðtakmarki
megum við aldrei missa sjónar.
unnar hefur kirkjau alveg afskrifað, og það
er djöfullinn." Og bréfritarinn telur að þetta
„gullna tækifæri“ hafi Satan kunnað að nota
sér enda séu nú ávextirnir óðum að koma í
Ijós. Ávextimir birtast í þeirri tilhneigingu,
sem ekki kemur ln’að síst fram í Háskóla
íslands og hjá hinum hærra settu mönnum
kirkjuunar, að reyna að breiða blæju hræsni
og yfirborðsháttar vfir sem flest í þjóðlífinu.
Bréfritarinn segir:
„Hvemig er mögulegt að vænta góðs þeg-
ar, sem sagt, verið er að nrana Guðs reiði
}'fir land og þjóð, og það af forustu- og for-
svarsmönnum þessa lands. Forsvarsmennirn-
ir eru að leitast við að sameina trú og vantrú,
ljós og myrkur, réttlæti og ranglæti, sannleika
og lýgi, himnaríki og helvíti, Krist og
djöfulinn.“ Og eitt gleggsta dærnið um þctta
telur bréfritarinn vera það, að í kennslubók
í guðfræðideild Háskólans, eftir einn af guð-
fræðiprófessorunum er því haldið fram að
Jahve og Baal séu sami guðinn.
Þegar ég las þetta bréf og greinagerð þá
fyrir því hvort djöfullinn sé til eða ekki kom
í huga minn atvik, sem gerðist sumarið 1949.
Ég átti þess þá kost að dvelja tvo daga í
hinu fræga „Mountain House“ í Montreux
í Sviss og vera viðstaddur ræðuhöld, sem fóru
þar frarn á vegum hreyfingar, sem kölluð er
„Moral Re-armament“, eða „siðferðileg end-
urhervæðing“. Vinur minn einn, Englend-
ingur, sem dvaldi hér á stríðsárunum og
mikið starfar í þessari hreyfingu, bauð mér
að koma á fund þennan.
Samkoma þessi var haldin í gríðarstórum
sal og þátttakendur munu hafa verið nokkuð
vfir þúsund frá flestum eða öllum löndum
36 DAGRENNING