Dagrenning - 01.04.1954, Blaðsíða 7

JÓNAS GUÐMUNDSSON:
HvaS er franaimdaii?
Hvað er nú framundan? er spurning,
sem menn spyrja nú hver annan, er þeir
mætast á förnum vegi eða hittast með
öðrum hætti. Og þessa er spurt nú með
meiri ugg og ótta en nokkru sinni fyrr
síðan styrjöldinni síðustu lauk. Þetta er
mjög að vonum. Hvert sem litið er,
blasa ógnirnar við, er dunið geta yfir
næsta daginn.
Hver tilraun, sem gerð er til að sætta
,,austur“ og „vestur" reynist árangurs-
laus, enda vantar alveg grundvöll undir
alheimssamkomulag. Hvað þessu veldur
er þeim einum ljóst, sem gera sér fulla
grein fyrir jrví, hvaða öfl það eru, sem
nú eigast við í mannheimi.
En langflestir hika við að horfast í
augu við það, sem raunverulega er að
gerast. Menn vilja hvorki viðurkenna
fyrir sjálfum sér né öðrum, hvernig
komið er og taka afleiðingum þess,
sem þegar er orðið. Og á meðan svo
er, fer ekki að rofa til fyrir sjónum
manna.
í síðasta hefti Dagrenningar var sagt,
að samkvæmt spámælingum Pýramíd-
ans mikla ætti tímabilið frá 16. marz til
17. júní nú í ár, „að verða eitt örlaga-
þrungnasta tímabil í sögu þjóðanna".
Þegar þetta er ritað, er aprílmánuði að
ljúka, og einmitt þessa dagana stendur
allur lieimurinn á öndinni og spyr með
óttablandinni von: Verður Genfarráð-
stefnan til nokkurs?
Síðarihluta marzmánaðar og það, sem
af er apríl hefur dimmt svo yfir í al-
þjóðamálum, að furðulegt er. Veldur
þar mestu um óttinn við hin nýju atóm-
vopn — vetnissprengjuna og cobalt-
sprengjuna.sem mun verða margfalt stór-
kostlegra eyðileggingarvopn en vetnis-
sprengjan. Tilraun sú, sem Bandaríkja-
menn gerðu með nýja tegund vetnis-
sprengju í marzmánuði, og varð til þess
að leiða í ljós, að evðileggingarmáttur
þessara voðavopna er miklu meiri en
menn höfðu reiknað með, og verkanir
þess fyrir allt líf á landi og í sjó eru
eða a. m. k. geta orðið slíkar, að enginn
mannlegur máttur fái við ráðið, hefur
opnað augu manna fyrir þeirri voðalegu
staðreynd, að í næstu styrjöld hlýtur
verulegur hluti mannkynsins að gjör-
eyðast og allmikill hluti af yfirborði
jarðarinnar að verða óbyggilegur um
alllangt skeið. Beztu sannanirnar fyrir
þeim ótta, sem hefur lagzt yfir htigi
manna, eru e. t. v. umræður Jjær, sem
fram fóru í brezka þinginu síðast í marz
um það, að skora á Bandaríkin og Sovét-
ríkin að hætta frekari tilraunum með
vetnissprengjuna, vegna þess að hún
ógnaði tilveru alls mannkynsins.
Aldrei fyrr í sögu sinni hefur AlJ^ingi
íslendinga heldur gert nokkra sam-
þykkt, sem sé hliðstæð þeirri, er það
gerði í þinglokin nú út af tilraunum
með vetnissprengjur.
Við ráðstefnu þá, er nú situr í Genf
binda margir einhverjar vonir. En hún
mun reynast árangurslítil. Hin heiðnu
austurálfuríki með Rússland í farar-
broddi, munu ef til vill slá eitthvað und-
an til J:>ess enn að vinna tíma til frek-
DAGRENNING S