Dagrenning - 01.04.1954, Blaðsíða 10

Höll þjóðabandalagsins i Genf.
lega munntamt, og er við reyndum að
láta vanþóknun okkar í ljós á ensku þá
hristi lestarþjónninn höfuðið, sagði ,,no
compra“ og fór leiðar sinnar.
Við vorum í allstórum og mislitum
hópi sem ætlaði til Zermat og fyrir hópn-
um átti að vera fararstjóri — Svisslend-
ingur, sem okkur var sagt að skildi ensku
sæmilega. Lengi vel sást hann hvergi en
loks skaut honum }dó upp. Og nú fékk
hann heldur betur orð í eyra. Hvar eru
sætin, sem þér lofuðu okkur? Hvað eig-
um við að standa hér lcngi í þessum
drepandi hita? Við hefðum aldrei farið
af stað ef við hefðum haldið að við ætt-
um að standa upp á endann klukkutím-
unt sarnan í þessum svækjuliita! Og þeg-
ar við létum þessu rigna yfir vesalings
fararstjórann gerðum við þá uppgötvun,
að hann skildi varla stakt orð í ensku, a.
m. k. skildi hann skammirnar ekki orði
til orðs, en eitthvert veður hafði hann
þó af því, að við værurn ekki allskostar
ánægðir. Hann svaraði okkur á klingj-
andi frönsku, sem við skildum ekki vel,
en réðum þó það mikið í að þetta mundi
lagast í Montroux, því þar færu margir
úr lestinni. Við ákváðum því að hætta
að skamma hann á ensku hér eftir, en
skamma hann bara fyrir öll svikin á
hreinni og klárri íslenzku, því það gerði
sama gagn þegar hann skildi hvorugt
málið. En srnátt og smátt rættist betur
úr þessu en á horfðist í fyrstu. Löngu
S DAGRENNING