Dagrenning - 01.04.1954, Blaðsíða 29

mundi tiltölulega auðvelt að framkvæma
það, og það væri miklu minni annmörk-
um háð en almennt væri álitið.
Talið var, að auðvelt mundi að stöðva
þegar í stað með siglinga- og hafnarverk-
föllum 65%allra siglinga á Kyrrahafs-
svæðinu því kommúnistar telja sig geta
haft úrslitaáhrif í félagsskap hafnarverka-
manna í Suður-Ameríku, Filippseyjum
og Japan auk þess sem þeir ráða miklu
í félagsskap hafnarverkamanna og sjó-
manna í Kanada, Ástralíu og Banda-
ríkjunum. Þeir ráða og mestu í félagskap
hafnarverkamanna í Indonesíu og á
Havai. Áhrif kommúnista eru ekki eins
alger í sjómannasamtökum þessara landa
eins og meðal hafnarverkamanna en þó
munu þeir eiga mikil ítök í flestum
skipshöfnum skipa þeirra, sem sigla um
Kyrrahafssvæðið.
Stöðvun siglinga á Atlantshafssvæðinu
var talin hvergi nærri eins auðveld. Það
var upplýst af Salliant, að kommúnistar
gætu alveg stöðvað allar siglingar til og
frá Frakklandi hvenær sem væri, en öðru
máli gegndi um Bretland, því aðstaða
kommúnista væri þar tiltölulega veik,
þótt þeir gætu á stöku stað unnið
skemmdarverk, sem hefðu svipaða verk-
un og verkfall.
Sú skoðun var almenn á fundinum, að
ekki nægði eingöngu að hefja alheims
siglinga- og hafnarverkfall, heldur yrði
verkfallið einnig að ná til annarra þýð-
ingarmikilla samgöngu- og flutninga-
tækja, en þar sem þau eru undir stjórn
og eftirliti ríkisstjórna hinna einstöku
ríkja var talið að það yrði mun örðugra
að framkvæma slíkt heildarverkfall í
mörgum löndum í senn. Þó væri það
engan veginn frágangssök, ef að því yrði
unnið á skipulagsbundinn hátt að koma
kommúnistum eða tryggum fylgismönn-
um þeirra og vel þjálfuðum skemmdar-
verkamönnum fyrir í starfi og stöðum
sem úrslitaþýðingu geta haft í þessu efni.
Sérfræðingar W. F. T. U. í verkföll-
um og skemmdarstarfsemi töldu að ekki
nægði styttri tími en sjö vikur til undir-
búnings alheimsverkfalli ef það ætti að
geta tekist vel og koma að tilætluðum
notum. Kæmust hins vegar vestrænar
ríkisstjórnir og verklýðssamtök á Vest-
urlöndum að þessurn fyrirætlunum svo
snemrna mundi árangurinn verða lítill
eða enginn. Allt veltur þess vegna á því,
að takast megi að halda þessari fyrirætl-
an svo leyndri, að engar njósnir berist
af framkvæmdum fyrir hinn tiltekna
tíma.
Ernst Wollweber núverandi öryggis-
málaráðherra Austur-Þýzkalands kom á
ráðstefnuna til þess að taka þátt í með-
ferð þessá máls. Hann var þar algerlega
á laun og mun hafa haldið til í aðal-
bækistöðvum Rússa í Baden en farið í
milli í rússneskri flugvél. Ákveðið var
að fela hinum leynilegu sjómannasam-
tökum sem liann veitir forstöðu (Inter-
national Sailors Union) skipulagningu
og framkvæmd alheimsverkfallsins. En
þar sem samsærismennina vantaði vmsar
þýðingarmiklar upplýsingar til þess að
geta gengið til fulls frá þessu mikla sam-
særi var ákveðið að halda annan fund,
sem ekki fjallaði um neitt annað en
þetta mál, og skyldi hann haldinn í að-
albækistöðvum sjómannasamtaka Woll-
webers á Gullbergseyju 11. jan. 1954.
Fulltrúi, sem á fundi þessum mætti
undir nafninu Smith, lét í ljósi þá skoð-
un, að mjög auðvelt mundi verða að
trufla samgöngu- og framleiðslukerfi
Bandaríkjanna með skemmdarverkum.
Nefndi hann í því sambandi mörg af
stærstu og fullkomnustu iðjuverum
DAGRENNING 27