Dagrenning - 01.04.1954, Blaðsíða 41

„Messa Mikjáls og allra engla“ hefir frá
elstu tímum verið h. 29. september hjá
vestrænum þjóðum. En jafnvel þá hafði
„krikjan“ misst sjónar á ástæðunni fyrir
því, að þessi dagur, fremur en nokkur
annar dagur ársins, skyldi vera svo órjúf-
anlega tengdur hinni miklu englahátíð.
KRISTUR FÆDDUR Á HÁTÍÐ
LÚÐRANNA.
Fæðingarár Krists, árið 2 f. K., bvrjaði
nýársdagur Gyðinga (1. Tishri) um sól-
setur (kl. 6 e. h.) þann 29. september, og
vér vitum að Jesús fæddist um kvöldið,
eða á fyrstu klukkutímum hins nýja árs.
Nálega 15 öldum fyrir fæðingu Krists
fyrirskipaði Guð einmitt þennan dag, 1.
Tishri, í lögmáli Móse, og bauð að hann
skyldi helgur haldinn ár hvert, og var
hann nefndur lúðrahátíðin. Allir helgi-
dagar, sem Guð fyrirskipaði í Móse-lög-
um, höfðu spádómslega tímatalsmerk-
ingu í sambandi við Krist, annaðhvort í
fyrri komu hans eða þeirri síðari, enda
hafa tilsvarandi atburðir komið fram
þessa sömu daga ársins. Af orðum Jó-
hannesar guðspjalls 1. kap. 14. v. „Orðið
varð hold og bjó (tabernacled*) með
oss“, hefir verið dregin sú skoðun, að
Kristur sé fæddur á laufskálahátíðinni,
en þetta er aðeins orðaleikur, því að hin
táknræna eða spádómslega merking
þeirrar hátíðar á ekkert skylt við fæðingu
Frelsarans, hún á við síðari komu hans,
eins og ótvírætt kemur í ljós hjá Sakaría,
14. kap. 16,—21. v. „En allir þeir, sem
eftir verða af öllum þeim þjóðum, sem
farið hafa móti Jerúsalem, munu á
hverju ári fara upp þangað, til þess að
*) Tabernacle = Tjaldbúð, dvalarstaður,
sagnorðið þýðir — að setjast að um stundarsakir.
í>ýð.
halda laufskálahátíðina.“ Friðþægingar-
dagurinn átti vitanlega við fórnardauða
Drottins vors, eins og vér komum að síð-
ar. Eini árlegi hátíðisdagurinn á síðari
hluta ársins, samkvæmt Guðlegri fvrir-
skipun í Móse-lögum, var lúðrahátíðin,
1. Tishri, og þess vegna er hann sá eini,
er til greina getur komið sem fæðingar-
dagur Krists, og eins og búast mátti við,
kemur það heim við táknmálið. Það var
dagurinn, þegar blásið var í básúnurnar
IV. Móseb. 29., 1.). Táknleg merking
lúðranna er tengd boðun og yfirlvsing-
um um lausn og frelsi. Við fæðingu
Krists boðuðu englarnir fyrri komu
Messíasar með Jressum orðum: „Sjá ég
boða yður mikinn fögnuð, sem veitast
mun öllum lýðum, því að yður er í dag
frelsari fæddur, sem er Kristur Drottinn,
í borg Davíðs,“ og í sömu svipan hófst
boðskapur englahersveitanna: „Dýrð sé
Guði í upphæðum og friður á jörðu með
mönnum." Lúðrahátíðin var haldin á
nýjársdag og var því upphafshátíð árs-
ins. Þannig hafa þessir dagar, 1. Tishri
og 29. september, nú á tímum sérstaka
merkingu í tímatali kristinna manna og
Gyðinga, hvor um sig, og bendir hvort-
tveggja til þess, að Kristur sé fæddur þeg-
ar þá bar upp á sama daginn, í sitt hvoru
tímatalinu, árið 2 f. K.
JÓLADAGUR.
Þannig er ]:>að sannað með skýrum rök-
um, að jóladagur sá, er vér nú höldum,
er ekki sá rétti. Hátíðin 25. desember var
haldin löngu áður en Kristur fæddist.
Hún var heiðin hátíð, sem gefið hefir
verið kristið nafn, og flestir vorra kristnu
siða (þótt sumir þeirra hafi orðið fagrir)
eru af heiðnum uppruna. Hjá Rómverj-
um var 25. desember hátíð Satúrnusar
og hóflaus drykkjuhátíð, eins og sú ba-
DAGRENNING 39