Dagrenning - 01.08.1954, Qupperneq 16

þetta: „Uppskerustarfið á ökrunum get-
ur ekki hafizt fyrr en að fjórum mánuð-
um liðnum, er uppskerustarfið, sem ég
hefi kallað yður til, getur hafist nú þegar,
og þetta er enn áréttað í 37. og 38. v. sama
kapítula, þar sem hann segir: „Því að í
þessu efni er orðið satt: „Einn er sá sem
sáir og annar, sem uppsker." Ég hefi sent
yður til þess að uppskera það, sem þér
ekki hafið unnið að, aðrir hafa erfiðað,
en þér eruð gengnir inn í vinnu þeirra.“
Kornuppskeran, sem Jesús var að tala um
(aðallega hveiti í Palestínu) fór fram seint
í maí eða í byrjun júní. Jesús talaði þau
orð, sem að framan greinir, fjórum mán-
uðum áður, þ. e. í síðari hluta janúar
eða byrjun febrúar, þegar hann var á leið
um Samaríu, á ferð frá Júdeu til Galíleu.
Eftir fyrstu páskana á kennslutímabili
Jesú, þá sem haldnir voru í apríl árið 30
e. K., og getið er um í Jóhannesar guð-
spjalli 2. kap. 13. v., fór hann ekki aftur
frá Jerúsalem til Galileu, heldur dvald-
ist í Júdeu, svo sem frá er skýrt (Jóh. 3,
22) og kenndi þar, og lærisveinar hans
skírðu. Þessi fyrsta Júdeu-dvöl á kennslu-
tíma hans stóð yfir eitthvað um níu mán-
uði, því atvik þau, sem frá er sagt hér á
undan, sýna að hann hefir ekki farið aft-
ur til Galíleu fyrr en í lok janúar árið eft-
ir (31 e. K.). Frásögnin ber með sér að
hann og lærisveinar hans hafa ekki ferð-
ast hratt, heldur hafa þeir kennt á leið-
inni og því ekki komið til Galíleu fyrr en
snemma í febrúar. En páskar voru það ár
í lok næsta mánaðar. (27. marz um sól-
setur). Af þessu leiðir, að Jesús hefir ekki
getað verið um kyrrt í Galíleu nema
nokkrar vikur, því að hann þurfti að fara
aftur til Jerúsalem, samkvæmt lögmál-
inu, sem krafist var að hann héldi út í
æsar. Hann varð að vera í Jerúsalem á
páskum. Síðasti hluti 4. kap. Jóhannesar
guðspjalls og upphaf þess 5. skýra ná-
kvæmlega frá því sem skeði. í 4. kap. 53.
—54. v. er sagt frá komu hans til Galí-
leu, hinum góðu viðtökum, sem hann
fékk þar, einu kraftaverki, er hann gerði,
og síðan segir í næsta versi (5, 1). „Eftir
þetta var hátíð Gyðinga, og Jesús fór upp
til Jerúsalem." Púrím-hátíðin var hald-
in mánuði á undan páskum, en það get-
ur ekki verið sú hátíð, sem átt er við, sök-
um þess að menn þurftu ekki að vera í
Jerúsalem púrímdagana. Þá gat hver
Gyðingur haldið helga þar sem hann var
staddur, en guðspjallið tekur skýrt fram,
að Jesús hafi farið til Jerúsalem. Púrím-
dagamir voru a. m. k. ekki hátíð, sem
haldin var eftir guðlegri fyrirskipun.
Hún var fremur þjóðræknishátíð en trú-
arlegs eðlis, og engin lagaleg skylda að
taka þátt í henni. Hún var haldin með
háværð og drykkjuskap í hverju héraði
um allt Landið helga, og engin skylda að
fara til Jerúsalem. Aðeins þeir, sem
bjuggu í nágrenni borgarinnar fóru
þangað púrímdaganna. Á þeim tíma árs-
ins, sem Jesús fór aftur til Galíleu í þetta
skipti, voru páskar fyrsta Jerúsalem-há-
tíðin, sem haldin var, og lögum sam-
kvæmt var öllum karlmönnum skylt að
koma þangað. Þess vegna hefir þessi hátíð
Gyðinga, sem talað er um í 5. kap. 1. v.
Jóhannesar guðspjalls, ekki getað verið
önnur en páskarnir.
Aðal mótbáran gegn því að hátíðin,
sem um getur í 5. kap. 1. v. Jóhannesar
guðspjalls, hafi verið páskar er sú, að í
vorri ensku Biblíu er hún nefnd „Gyð-
ingahátíð",1) en venjulega eru páskarnir
kallaðir „Gyðingahátíðin".2) En á það
skal bent, að í mörgum hinna elstu og
1) „a feast of the Jews.“
2) „The feast of the Jews.“ Þýð.
14 DAGRENNING