Dagrenning - 01.08.1954, Side 23

við það, sem frásögnin segir að tíminn
hafi leitt í ljós, þegar að því kom. Lausn-
in er samt fólgin í þeirri staðreynd, að
orðalagið „3 dagar og 3 nætur,“ eða
„þrjá daga, nótt og dag“. er mállýzka,
sem hægt er að sýna fram á að þýðir „á
þriðja degi,“ alveg eins og orðalagið „þrír
dagar.“ í Esterarbók 4. kap. 16. og 17.
v. er sagt frá því að Ester og Mordekai
hafi fastað í þrjá daga, nótt og dag, áður
en hún gekk fyrir konunginn og í byriun
næsta kafla segir að hún hafi gengið fyrir
konunginn „á þriðja degi.“: „En á þriðja
degi skrýddist Ester konunglegum skrúða
og gekk inn í hinn innri forgarð konungs-
hallarinnar . . . en konungur sat í kon-
ungshásæti sínu gegnt dyrum hallarinn-
ar.“ Og í I. Samúelsbók 20: 12 kemur í
ljós að þriðji dagurinn er dagurinn eftir
morgunndaginn. Það sem Drottinn vor
raunverulega spáði var því, að hann
mundi verða „í skauti jarðar" þangað til
á þriðja degi. Orðalagið „þrjá daga og
þrjár nætur“ og „þrjá daga, nótt og dag“
var venjulega notað í merkingunni ,,þrír
dagar“ eða „á þriðja degi“ þegar ætlun-
in var að leggja áherzlu á samfelldan
tíma, og var þess vegna notað um föst-
ur, og í eitt skipti um þann tíma, sem
Kristur var í gröfinni.
Það er haft eftir mikils metnum, ensk-
um vísindamanni, að „fínlega spunnin
fræðisetning geti stundum oltið um siálfa
sig á einni ógeðfelldri staðreynd." Þetta
er hárrétt, og það er þessi „eina ógeð-
fellda staðreynd," sem gersamlega koll-
varpar kenningunni um það, að 72
klukkustundir (fullir þrír dagar) hafi lið-
ið milli krossfestingarinnar og uppris-
unnar. Hinir fáu formælendur þessarar
skoðunar fallast á það, að Kristur hafi
verið krossfestur 14. Nísan, en halda hins
vegar fram að það hafi verið miðviku-
dagur (og fá þannig út fulla þrjá daga
fram að laugardagskvöldi). Nú eru allir
formælendur hinna ýmsu skoðana á vor-
um dögum sammála um, að meira geti
ekki borið á milli en það, að krossfest-
ingin hafi farið fram einhvern tíma á
árabilinu frá 27—33 e. K„ að báðum ár-
um meðtöldum. En öll þessi sjö ár bar
14. Nísan aldrei upp á miðvikudag, og
þess vegna er þessi skoðun sannanlega
röng, af þeirri ástæðu einni, auk alls
annars, sem mælir gegn henni. Þessi
„eina, ógeðfellda staðreynd“ kollvarpar
allri kenningunni.
Það skyldi haft hugfast, að hin heilaga
kvöldmáltíð, sem Kristur stofnaði, var
hin kristna páskahátíð og einum degi á
undan þeim páskum, sem lögmálið fyrir-
skipaði. Þegar Kristur talaði um pásk-
ana undir lok jarðvistar sinnar, átti hann
stundum við hina kristnu páskamáltíð,
sem hann var í þann veginn að stofna.
Fylling tímans.
Almættið er Guð skipulagsins. Allt sem
hann gjörir er samkvæmt nákvæmri og
skipulagðri fyrirætlun. Nákvæm þýðing
á grísku orðunum, sem þýdd eru „hin
eilífa fyrirætlun" í Biblíum vorum (Efes-
us br. 3: 11) er „fyrirætlun (eða áform)
um aldirnar". Sá „tími og tíðir,“ sem
Guð hefur ákveðið, er mikilvægur liður
í áforminu. Munið að Jesús fæddist á rétt-
um tíma — „í fyllingu tímans“ sendi Guð
son sinn (Gal. 4: 4). Hvorki fyrr né síðar,
heldur nákvæmlega þegar tíminn var
fullnaður. „Jesús fórnaði sér af fúsum
vilja, þrítugur, nákvæmlega á réttum
tíma, og var hin raunverulega frummvnd
þess, er fórnaruxi friðþægingardagsins
hafði táknað; og uppfrá því hélt hann
stöðugt áfram hvern dag og hverja stund
að fullkomna það verk, sem hann átti að
DAGRENNING 21