Reykjalundur - 01.06.1961, Síða 28

FYRIR YNGSTU LESENDURNA:
)
Strákurinn á
grindverkinú
1) Einu sinni fyrir langa löngu var garður og
kringum garðinn var grindverk. Ósköp venjulegt grind-
verk úr tré eins og öll önnur trégrindverk.
Haust eitt átti lítill drengur leið fram hjá þessu
grindverki. Og litii drengurinn teiknaði annan lítinn
dreng á grindverkið.
Svona fór hann að því að teikna hann:
Fyrst gerði hann höfuðið, hnöttótt eins og bolti.
Síðan eyrun, eins og eyru á potti. Tveir punktar voru
augun. Næst teiknaði hann hárið — og munn sem var
alveg eins og munnur á að vera. Nefið var ekki al-
veg eins og virkilegt nef, en hann setti það þó á sinn
stað á andlitinu. Næst teiknaði hann hálsinn og síðan
skrokkinn. Skrokkurinn var eins og stór plóma eða lítil
melóna, hvort sem þú vilt nú heldur kalla það. Það
var enginn vandi að búa til handleggina. Bara strik
báðum megin út úr stóru plómunni, eða litlu melón-
unni. Og sem fætur gerði hann bara tvö önnur strik.
Sæll og ánægður gekk hann leiðar sinnar.
2) En annar drengur kom sömu leið. Þegar hann
sá strákinn á grindverkinu, sagði hann við sjálfan sig:
„Hann er bara góður, verst að hann skuli ekki eiga
neinar buxur.“
Og hinn brjóstgóði drengur teiknaði buxur á strák-
inn á grindverkinu.
Síðan hélt hann einnig áfram ferð sinni.
3) Stuttu seinna kom lítil stúlka þar að. Hún sá
einnig litla strákinn á grindverkinu og sagði við sjálfa
sig:
„Hann er ekki sem verstur. Hann á meira að segja
buxur. Nú vantar hann bara skyrtu og skó."
Og litla stúlkan teiknaði á hann skyrtu og skó. Skórn-
ir voru reyndar eins og rosabulllur, en þeir fóru strákn-
um á grindverkinu skínandi vel.
Litla stúlkan var orðin sein fyrir, svo að hún flýtti
sér heim.
4) Nú kom önnur lítil stúlka þar að. Hún skoðaði
litla strákinn á grindverkinu og sagði svo:
26
Reykjalundur