Húnavaka


Húnavaka - 01.05.1968, Blaðsíða 26

Húnavaka - 01.05.1968, Blaðsíða 26
24 HÚNAVAKA um og meinyrtur og var þá oft fundvís á snögga bletti náungans, ef hann taldi að hann ætti einhvers að hefna. Engum manni þoldi hann yfirgang og gat illa sætt sig við að lúta öðrum, átti því stund- um í útistöðum við hreppstjórnarmenn sveitarinnar og aðra, er eitthvað áttu undir sér. Þeir, sem minna máttu sín, áttu þar hauk í horni, er Jósep var. Hann var og hið mesta tryggðatröll vinum sínum. Snemma mun Jósep hafa hneigzt til drykkjuskapar og var mikill vínmaður alla tíð — drakk stundum dögum saman á ferðalögum, og var þá oft lengur að heiman en ætlað var upphaflega. Enginn há- vaðamaður var Jósep við vín, oftast rólegur, en meinstríðinn og meinyrtur, og þoldu menn hann illa, ef sá gállinn var á honum. Jósep var alla ævi heilsugóður og munu lítt hafa bitið á hann far- sóttir eða aðrir sjúkdómar. Sýnir það hvað maðurinn hefir verið hraustbyggður frá fyrstu gerð. Hann var karlmenni, senr lét sér ekki bregða við þá voveiflegu hluti, sem lífið lét verða á vegi hans. Ellina bar hann vel og gekk beinn í baki fram á elliár. Jósep andaðist á Hjallalandi 2E maí 1916, mánuði betur en 80 ára gamall. Varla er hægt að skrifa svo um Jósep á Hjalla'landi að ekki sé minnzt, að nokkru, Guðrúnar Þorgrímsdóttur, sem áður er getið og var bústýra hans um 40 ára skeið. Ég var nákunnugur þeim Jósep og Guðrúnu seinni hluta ævi þeirra. Einkum kynntist ég Guðrúnu vel, er ég dvaldist árlangt á Hjallalandi, eftir að Jósep var látinn. — Hafði og áður verið í vinnu hjá Jósep, um tíma, oftar en einu sinni. Guðrún sagði mér margt frá búskapnum á Hjallalandi og ýmsum heimilisháttum, og dró ekki undan það, sem henni þótti miður hafa farið í sambúð þeirra. A yngri árum mun Guðrún hafa verið glæsileg kona og greind í bezta lagi, andlitið frítt og festa í svipnum. Stórbrotin var hún í lund og öllum útlátum, mikill vinur vina sinna, fáskiptin nokkuð, en þung á bárunni, ef því var að skipta. Þegar á allt er litið munu þau Jósep og Guðrún hafa verið mörg- um sömu eðliskostum búin, þótt ekki yrði sambúð þeirra alltaf eins og bezt hefði orðið á kosið, mun drykkjuskapur Jóseps hafa valdið mestu þar um. Eina dóttur áttu þau, og líktist hún föður sínum mjög í sjón. Guðrún andaðist á Hjallalandi í júní 1924, 91 árs. Hér fara á eftir nokkrar af þeim munnmælasögum, sem lifað
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180
Blaðsíða 181
Blaðsíða 182
Blaðsíða 183
Blaðsíða 184
Blaðsíða 185
Blaðsíða 186
Blaðsíða 187
Blaðsíða 188
Blaðsíða 189
Blaðsíða 190
Blaðsíða 191
Blaðsíða 192
Blaðsíða 193
Blaðsíða 194
Blaðsíða 195
Blaðsíða 196

x

Húnavaka

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Húnavaka
https://timarit.is/publication/1122

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.