Dagblaðið Vísir - DV - 20.04.2011, Qupperneq 40

40 | Viðtal 20.–26. apríl 2011 Páskablað
Þ
ennan dag er snjór yfir öllu.
Rigning. Gengið inn bak-
dyramegin í hvítri kirkjunni.
Komið inn á pall: Tvær leið-
ir í boði. Annaðhvort niður í kjallara
eða upp á næstu hæð. „Eruð þið uppi
eða niðri?“ kalla ég þar sem ég heyri í
Pétri og ljósmyndaranum. „Við erum
uppi,“ kallar Pétur á móti. „Það er
bara einn í neðra.“ Myndatakan und-
irbúin í kirkjunni. Pétur fer í hemp-
una og stillir sér upp með hluti sem
hann notaði í galdramessu nokkru
áður. Hann sýnir tilþrif og ljósmynd-
arinn tekur myndir. Pétur er húmor-
isti: Í tölvupóstum hefur hann meðal
annars endað skilaboð á orðum eins
og Kökukallinn, Spyrjarinn, Ígrund-
arinn, Syndaselurinn og Altarinn.
Einhvern tímann bara: Pétur.
Léttgeggjaður í klæðaburði
Stór, svartur kross hangir á vegg á
skrifstofu klerksins sem er sestur við
skrifborðið. Röndóttur bolur, galla-
buxur og strigaskór. Rauð hjörtu
skreyta svarta sokkana. „Grínsokkar“
að sögn prestsins. „Ég reyni að færa
glens og grín sem víðast í starfinu.
Jafnvel í klæðaburði reynir maður að
vera léttgeggjaður.“ Hempan er kom-
in inn í skáp. Ég tala um húmorinn í
tölvupóstunum. Kökukallinn... Hann
segist stundum nota svona orð þeg-
ar hann skrifast á við sóknarbörn sín.
„Ef fólk er hresst á móti og fíflast þá
gef ég meira í. Fólk sér að ég er ekki
venjulegur í þessu og er tilbúinn til
að gera eitthvað nýtt, aðeins öðru-
vísi, og þá hefur það fyrirvara á sér.“
Er presturinn ekki venjulegur? „Nei,
alls ekki og ég ætla
ekki að vera það. Ég
get ekki breytt mér.
Ég er bara svona.
Annaðhvort tekur
fólk mér eins og ég
er eða ekki.“
Galdraði dúfu upp úr hatti
Hann hefur farið á námskeið í út-
löndum til að nema galdra. Annað
var haldið fyrir kirkjunnar þjóna og
lögð áhersla á að þeir gætu notað
ýmsar aðferðir við tjáningu í boðun-
inni. „Þetta er gert víðar,“ segir Pétur
sem veit þó ekki til að aðrir sóknar-
prestar hér á landi fari þessa leið.
„Hitt námskeiðið var haldið fyr-
ir trúða í sirkusum en aðalkallinn á
Bakken í Kaupmannahöfn var aðal-
fyrirlesarinn og ég lærði eitt atriði af
honum.“
Pétur er einn af stofnfélögum
Hins íslenska töframannagildis.
Hann segir að með sjónhverfingun-
um vilji hann leggja áherslu á boð-
unina – hann vill hafa þetta sjónrænt
til að það hafi meiri áhrif. Síðasta
galdramessa var fyrir nokkrum vik-
um. Þá galdraði Pétur lifandi dúfu
upp úr hatti og flaug hún um kirkj-
una. Hvað með viðbrögð fólks við
þessum kúnstum? „Það segir sumt:
Þetta er bara Pétur í Óháða söfnuð-
inum.“ Hann hlær. „Það er allt í lagi.
Ég hef ákveðið vörumerki og ég stend
og fell með því.“ Hann vill gleðja.
Jarðarfjör
Húmorinn er oft áberandi í messun-
um og hann segir að það sé oft hleg-
ið. „Mér finnst það
vera gott ef menn
geta gert það. Það
eru ekki neinar leið-
indafréttir að Kristur
sé upprisinn. Hlát-
urinn er það tungu-
mál sem allir í heim-
inum skilja og oft það stysta bil á
milli manna sem hægt er að finna –
sama af hvaða kynstofni fólk er. Hlát-
urinn eykur hina náttúrulegu horm-
óna sem er verið að auka með lyfjum
hjá sumum þeim sem finna fyrir
depurð og dofa í daglega lífinu, svo
sem endorfín, serótónín, dópamín
og adrenalín.“
Ekki eru allir sáttir við húmor
prestsins. „Sumir gagnrýna mig fyr-
ir að vera fyndinn í brúðkaupum
eða jafnvel jarðarförum sem ég kalla
stundum jarðarfjör þegar fólk hef-
ur dáið satt lífdaga. Þá er ég á mörk-
unum en ég fer aldrei yfir þau. Sum-
um finnst aðalsyndin vera sú að vera
fyndinn.“ Húmor, sprell og grín.
Pétur er alvarlegri í viðtalinu en í
myndatökunni, svo ekki sé minnst á
tölvupóstana. Hann þarf náttúrlega
að taka á ýmsu í starfi sínu sem prest-
ur. Tveir tómir stólar eru fyrir fram-
an borð Péturs. Annar sýnu aftar en
hinn. Manni dettur í hug að par í erf-
iðleikum hafi setið þar.Hvernig er að
vera stoð og stytta jafnvel hjóna sem
eiga í erfiðleikum? „Ef ég hlusta þá
get ég verið félagi þeirra hverju sinni.
Stundum er nóg að hlusta – leyfa
þeim að tjá sig og ég gef þeim ráð og
Galdrar og
jarðarfjör
Séra Pétur Þorsteinsson, prestur Óháða safnaðarins, fer oft óhefðbundnar leiðir í starfi sínu.
Galdramessur eru haldnar tvisvar á ári
og þá má líka nefna djassmessu, gönguguðsþjónustu og gúllasguðsþjónustu. Pétrísk-íslens
ka orðabókin er löngu orðin þekkt en í henni
er að finna nýyrði Péturs. Sum eru alveg á mörkunum. Svava Jónsdóttir ræddi við Pétur um ja
rðarfjör, afdjöflun á fyrsta ári í guðfræði
og æskulýðsstarfið á Grund. „Sumir gagn-
rýna mig fyrir
að vera fyndinn í
brúðkaupum eða
jafnvel jarðarförum
Séra Pétur Þorsteinsson „Sumir gagnrýna mig fyrir að vera fyndinn í brúðkaupum eða
jafnvel jarðarförum. Þá er ég á mörkunum en ég fer aldrei yfir þau. Sumum finnst aðalsyndin
vera sú að vera fyndinn.“ Framhald á næstu síðu
Sjónhverfingar Séra Pétur Þorsteins-
son er einn af stofnfélögum Hins íslenska
töframannagildis.
M
y
n
d
ir
r
ó
b
er
t
r
ey
n
iS
S
o
n