Dagblaðið Vísir - DV - 09.11.2012, Blaðsíða 34

34 9.–11. nóvember 2012 Helgarblað
lágu í valnum vegna ástarsorgar 30 ára Rússa, Dmitrij Vinogradov, í Moskvu á mið-
vikudag. Í yfirlýsingu sem hann setti fram á netinu sagði hann að hann hataði mannkynið – merk-
ingarleysi mannlegs lífs og lífið sjálft. Eina lausnin væri að útrýma nokkrum eintökum. Þrír karlmenn
og tveir kvenmenn guldu fyrir ástarsorg Dmitrij með lífinu. Hann var handtekinn.
Mýfluga varð að úlfalda:
Drengur myrti
móður sína
vegna leigu
Átján ára drengur, Benjamin
K. Bishop, var nýlega ákærður
fyrir að hafa myrt móður sína og
sambýlismann hennar í Olds­
mar í Flórída þann 28. október
síðastliðinn. Móðir Benjamins
hét Imari Shibata og sambýlis­
maður hennar hét Kelley M.
Allen og voru þau bæði 49 ára
að aldri.
Hringdi í neyðarlínuna
Samkvæmt frétt The New York
Daily News er vart hægt að ef­
ast um sekt Benjamins því
hann mun hafa hringt sjálfur
í neyðarlínuna og játað á sig
morðin á skötuhjúunum. Sagt
er að slík játning vegi mun
þyngra en játning við yfirheyrslu
því henni er hægt að ná fram
með þvingunum. Aftur á móti
er vart hægt að bera brigður á
sekt manns sem hringir sjálf­
ur og segist hafa drepið tvær
manneskjur sem síðar reynast
svo sannarlega vera farnar yfir
móðuna miklu.
Deildu um vinnu
Sagan segir að Benjamin hafi
átt langa sögu ofbeldis ekki síst
í garð móður sinnar, en hvern­
ig rifrildi milli mæðgina endaði
með þeim ósköpum sem raun
ber vitni er eitthvað sem erfitt
er að fullyrða um með einhverri
vissu, ekki síst vegna þess að
ekki eru allir til frásagnar um
þróun mála.
Leiddar hafa verið að því lík­
ur að í þetta sinn hafi rifrildi
leitt til reiði og síðar tvöfalds
morðs og að sögn Benjamins
hafði móðir hans sagt honum
að fá sér vinnu og, eins og það
væri ekki nóg, sagt honum að
taka inn geðlyf, daginn áður en
Benjamin framdi morðin. Ku
móðir hans hafa verið þreytt
á að hafa þessa landeyðu sem
ekkert greiddi til heimilishalds­
ins inni á gafli hjá sér og vildi
að hann tæki sig saman í and­
litinu og léti eitthvað af hendi
rakna til heimilisins. Benjam­
in hugnaðist ekki sú hugmynd
og upp úr sauð þegar sambýlis­
maður móður hans hafði á orði
að hann gæti séð um sinn þvott
sjálfur – sennilega lært á vélina
og þvegið sjálfur.
Engar áhyggjur af húsaleigu
Hver veit nema það hafi verið
kornið sem fyllti mælinn. Í öllu
falli komst Benjamin að þeirri
niðurstöðu að hann léti ekki
bjóða sér hvað sem er og tók
málin í eigin hendur. Sennilega
þarf hann ekki að hafa áhyggjur
af starfsviðtölum og húsaleigu
í langan tíma – jafnvel það sem
eftir er ævinnar.
n Derek Brown var ekki merkilegur maður n Vildi verða frægur
Þ
ú munt heyra af mér. Ég
ætla að verða frægur,“ sagði
Derek Brown, 47 ára sendi­
bílstjóri, við vinkonu sína.
Derek vann á næturnar við
að keyra út dagblöð og því freist­
andi að álykta að orð hans lýstu
óskhyggju einni saman. En tveim­
ur morðum síðar var Derek orðinn
fréttaefni.
Þann 4. september, 2008, fengu
kviðdómarar við Old Bailey­glæpa­
dómstólinn í Lundúnum að heyra
að fórnarlömb Dereks hefðu verið
tvær ungar mæður, en líkamsleifar
þeirra höfðu ekki fundist.
Xiao­Mei Guo, 29 ára, var fyrri
til að hverfa. Hún og eiginmaður
hennar voru ólöglegir kínverskir
innflytjendur sem sáu sér far­
borða með því að selja ólöglega
mynddiska á götum Whitechapel­
hverfisins í Lundúnum. Xiao­Mei
hvarf 29. ágúst 2007. Þremur vikum
síðar, 18. september, hvarf Bonnie
Barrett, 24 ára kókaínfíkill sem hélt
til í Whitechapel­hverfinu.
Auðveldar bráðir
Derek neitaði nokkurri aðild að
morðum kvennanna, en sak­
sóknari fullyrti að hann hefði lokk­
að þær báðar heim til sín og í „kjöl­
far banvænna líkamsárása“ losað
sig við líkin.
„Báðar konur,“ sagði saksóknari,
„tilheyrðu jaðarhópum. Báðar
unnu á götunni og báðar voru auð­
veld bráð fyrir morðingja sem gekk
út frá því að þeirra yrði ekki sakn­
að og að hvarf þeirra myndi ekki
hrinda úr vör mikilli leit lögreglu.
Hann hafði rangt fyrir sér.“
Xiao­Mei hafði, að sögn sak­
sóknara, hitt Derek á Whitechapel­
markaðinum og farið með honum
heim til hans, því hann vildi kanna
gæði mynddiskanna sem hún seldi
– hún sást ekki eftir það. Þegar hún
hvarf afplánaði eiginmaður hennar
fangelsisdóm vegna sölu á fölsuð­
um mynddiskum, en synir þeirra,
11 og 12 ára, voru enn í Kína. Hjón­
in höfðu greitt kínverskri mafíu
allháa upphæð til að komast inn í
Bretland. Fjölskylduvinur tilkynnti
um hvarf Xiao­Mei sex dögum eftir
að hún hvarf, en eiginmaður henn­
ar losnaði ekki úr fangelsi fyrr en
hálfum mánuði eftir hvarf hennar.
Blóðblettir og bók um
morðingja
Kókaínfíkillinn og vændiskonan
Bonnie Barrett var þekkt í sínum
kreðsum fyrir að samþykkja kyn­
mök en hafa sig á brott með fé við­
skiptavina áður en samningurinn
var fullkomnaður.
Bonnie og Xiao­Mei áttu ekk­
ert sameiginlegt annað en að hafa
horfið af yfirborði jarðar, en að
sögn saksóknara voru til staðar vís­
bendingar, bæði beinar og óbein­
ar, sem tengdu þær Derek Brown.
Derek ku hafa verið tíður viðskipta­
vinur vændiskvenna, hvað Bonnie
varðaði og upptökur úr eftirlits­
myndavél sýndu Xiao­Mei í félags­
skap Dereks tæpan kílómetra frá
þeim stað þar sem Bonnie hvarf.
Í íbúð Dereks fann lögreglan
blóðbletti á veggjum, gólfi og lofti
auk þess sem gólfteppi hafði verið
fjarlægt og veggfóður tekið af
veggjum. Baðherbergið bar þess
merki að hugsanlega hefðu lík
kvennanna verið sundurhlutuð
þar. Til að bæta gráu ofan á svart
rak lögreglan augun í bókasafns­
bók – Killers – The Most Bar­
baric Murderers of Our Time – um
morðingja og villimannslegustu
morð síðar tíma.
Blóðgreining benti til þess að
Xiao­Mei hefði verið myrt í for­
stofunni, hugsanlega þegar hún
reyndi að flýja, en Bonnie hafði
endað lífdaga sína undir borði við
hlið uppþvottavélar.
Ekki merkilegur pappír
Derek Brown var ekki af baki dott­
inn og hélt því blákalt fram að
óþekktir innbrotsþjófar hefðu
staðið að morðunum, en, merki­
legt nokk, lögðu kviðdómarar ekki
trúnað á þá útskýringu.
Þann 3. október, 2008, eftir að
hafa velt málinu fyrir sér komust
kviðdómarar að þeirri niðurstöðu
að Derek væri sekur um bæði
morðin. Þegar þar var komið við
sögu höfðu þeir fengið frekari stað­
festingu á því að Derek væri ekki
merkilegur pappír; árið 1989 hafði
hann fengið sjö ára fangelsis dóm
fyrir að nauðga konu fyrir fram­
an 14 mánaða son hennar. Að auki
höfðu fimm fórnarlömb í sex kyn­
ferðisbrotamálum sem náðu yfir
tvo áratugi borið kennsl á Der­
ek sem sökudólginn. Einnig hafði
hann verið sterklega grunað­
ur í öðru morðmáli rétt fyrir utan
Lundúnir.
Derek var dæmdur til þrjá­
tíu ára fangelsisvistar 6. október,
2008, og haft var á orði að ef ætl­
un hans var að verða nýr Kobbi
kviðrista, sem herjaði á vændis­
konur í Whitechapel­hverfinu,
hefði honum mistekist hrapallega.
Hins vegar varð hann þess vafa­
sama heiðurs aðnjótandi að verða
fyrstur manna, svo lengi sem elstu
menn muna, til að verða dæmdur
fyrir morð þó engin fyndust líkin. n
Whitechapel-
morðinginn
Morðinginn Derek
Brown tókst ekki að
sannfæra kviðdómara
um sakleysi sitt.
„Í íbúð Dereks
fann lögreglan
blóðbletti á veggj-
um, gólfi og lofti auk
þess sem gólfteppi
hafði verið fjarlægt
og veggfóður tekið
af veggjum.
Fórnarlömbin Bonnie og Xiao-Mei Lifðu báðar við jaðar samfélagsins.
5