Dagblaðið Vísir - DV - 24.06.2011, Blaðsíða 45

Fókus | 45Helgarblað 24.–26. júní 2011
Hvað er að gerast?
n Metallica „tribute“ Í mars fyrir 25
árum gaf Metallica út plötuna Master of
Puppets, sem er líklega vinsælasta plata
sveitarinnar. Sama ár lést Cliff Burton,
bassaleikari sveitarinnar, af slysförum.
Hljómsveitin Orion heldur veglega „tribute“-
tónleika á Sódómu Reykjavík en hún var
stofnuð sérstaklega af þessu tilefni. Magni
Ásgeirsson og fleiri skipa sveitina.
n Óhefðbundinn einleikur
Hetja er gamanleikur byggður á Bárðarsögu
Snæfellsáss. Sýningin segir frá sögu og
sambandi Bárðar Snæfellsáss og Gests
sonar hans. Verkið er einleikur með heldur
óhefðbundnu sniði. Höfundar eru Kári
Viðarsson og Víkingur Kristjánsson en verkið
er sýnt í Tjarnarbíói.
n Ferðasaga Guðríðar Einleikur þar
sem á stórskemmtilegan hátt er sagt
frá ævi og ævintýrum hinnar víðförlu og
mögnuðu konu Guðríðar Þorbjarnardóttur
sem sigldi alla leið til Ameríku í kringum árið
1000. Þetta er saga um ástir, hugrekki og
baráttu einnar konu til að láta drauma sína
rætast í hörðum heimi. Þórunn Erna Clausen
leikur.
n Leikjadagur í Nauthólsvík
Leikjadagur ÍTR verður haldinn í Nauthóls-
vík frá kl. 13 til 16. Heiti dagsins er ætlað
að undirstrika vægi leiksins í starfi ÍTR, en
auk leikja verður í boði að fara á báta, elda
úti, sögusetur og fleira. Einkunnarorðin eru
„heilbrigð sál í hraustum líkama“ og „maður
er manns gaman“. Allir borgarbúar eru
velkomnir.
n Jónsmessuhátíð á Eyrarbakka
Vegleg dagskrá verður á Eyrarbakka á laug-
ardaginn í tilefni Jónsmessunnar. Dagurinn
byrjar með viðburðum fyrir fjölskylduna,
meðal annars barnadagskrá Skoppu og
Skrítlu, kassaklifri og þrautabraut, ratleik
og jafnframt bjóða heiðurskonur þeim yngri
eitthvað gott í munn. Nánar má lesa um
hátíðina á eyrarbakki.is en þar ættu allir að
finna eitthvað við sitt hæfi.
n Skógardagur á Hallormsstað
Félag skógarbænda á Héraði í samvinnu
við Skógrækt ríkisins, Skógræktarfélag
Austurlands, Héraðs- og Austurlandsskóga
og Barra bjóða til fjölskyldudags í Mörkinni
á Hallormsstað. Á dagskrá er meðal
annars skógarhögg, skógarhlaup og ýmis
skemmtiatriði. Í boði verður heilgrillað naut,
pylsur, ketilkaffi og lummur.
24
jún
Föstudagur
25
jún
Laugardagur
það er líka hluti af vandamálinu. Við
kannski þorum ekki að hafa okkur
eins mikið í frammi og strákarnir. Við
þorum ekki að sýna fólki eitthvað,
margar okkar eru með mikla full-
komnunaráráttu og við meikum ekki
að fólk dæmi okkur. Þetta er vanda-
mál sem þarf að taka á miklu, miklu
fyrr. 
Okkur langar líka að sjá hvað er að
gerast og tala við menntamálaráðu-
neytið til að koma kannski af stað
prógrammi þar sem stelpur eru hafð-
ar í forgrunni um að læra á miðlana
og vera ekki hræddar við tæknina.
Menntamálaráðuneytið er búið að
setja inn þingsályktun sem er fjög-
urra ára áætlun í jafnréttismálum
sem stuðlar að jafnrétti. Þar er sér-
staklega fjallað um konur og kvik-
myndir og við í WIFT ætlum að vera
þeim innan handar í því,“ segir hún.
Rannsaka þetta frá grunni
„Geena Davis gerði rannsókn þar
sem kom í ljós að stelpur hætta að
skrifa á vissum tímapunkti og detta
einhvern veginn út. Kannski er það
á þeim tímapunkti sem þær byrja að
mála sig og pæla í útlitinu, ég veit það
ekki. Allur þessi tími er í raun tapað-
ur tími fyrir venjulega stelpu í svona
skapandi störfum. Þá erum við bara
að eyða tímanum í eitthvert bull. Það
þarf að rannsaka þetta frá grunni, frá
rót vandamálsins. 
Ég er ekki að segja að allir strákar
séu með brjálæðislega mikið sjálfs-
traust og miklar frekjur. En ég held að
það sé í flestum tilvikum þannig að
fólk ómeðvitað ali börn öðruvísi upp
eftir kyni. Þetta er bara ábyrgðarhlut-
ur sem foreldrar verða að taka á. Það
fylgir því ábyrgð að ala upp börn og
gera þau að sterkum einstaklingum.“ 
Villandi umræða um styrki
Hún segir það langt og strangt ferli að
koma kvikmynd í framleiðslu. „Það
eru til dæmis þrjú ár eða meira síðan
ég fékk hugmyndina að þessu verk-
efni. Þetta eru alveg mörg ár í svona
ferli. Enda koma alveg rosalega
margir að svona bíómynd. Það er
mjög mikil vinna að sækja um styrki.
Mér finnst oft umræðan í sambandi
við þessa styrki vera þannig að lista-
menn séu bara að þiggja einhverja
ölmusu frá ríkinu en það er alls ekki
þannig. Maður þarf að hafa mikið
fyrir því að sækja þessa styrki. Það er
mjög villandi umræða í gangi,“ segir
hún og bætir við: „Þessir styrkir eru
yfirleitt ekkert rosalega háir miðað
við vinnuframlag og þetta er ósann-
gjörn umræða. Það eru ofboðslega
fáir sem fá styrki miðað við þá sem
sækja um. Það er mjög mikil vinna að
búa til eina svona styrkumsókn. Yfir-
leitt fær fólk nei og þeir sem fá já fá
ekkert rosalega mikinn pening. Svo
er þetta allt skattlagt líka þannig að
þetta er ekkert svo mikið þegar upp
er staðið. Auðvitað er það líka þannig
að þegar maður fær styrki þá er það
ákveðið klapp á bakið. Einhverjum
líst á hugmyndina manns. Maður
tvíeflist við að fá styrki, ekki það að
ég myndi hætta ef ég fengi þá ekki.“
Lærir á mótorhjól
Vera segir það vissulega oft vera erfitt
að starfa við kvikmyndagerð. Þetta sé
ströggl. „Maður getur líka alveg skil-
ið að það séu ekki allir að gera þetta
enda er þetta rosalega mikil vinna
en maður má samt ekki vera hrædd-
ur við það. Þetta er líka gaman,“ seg-
ir Vera sem er yfirleitt óhrædd við
áskoranir. „Ég ákvað fyrir nokkrum
árum að það væri svo mikill óþarfi
að vera hræddur við að gera hlut-
ina. Hvað er það versta sem getur
gerst? Lífið er ekkert rosalega langt,
maður sér það.“ Með þessa hugs-
un í farteskinu ákvað Vera nýlega
að læra á mótorhjól. „Ég er búin að
vera að hugsa um það í tvö ár, síðan
hugsaði ég bara: Af hverju er ég allt-
af að hugsa um þetta? Af hverju geri
ég þetta ekki?“ segir hún og er jafn-
vel að hugsa um að fá sér mótorhjól.
„Aldrei að vita nema maður kaupi
sér sjálfur hjól. Þetta er alveg ótrú-
legt kikk,“ segir hún með glampa í
augum. 
Kvikmyndagerð á Íslandi í
vondum málum
Aftur að kvikmyndabransanum. Hún
segir það vera algjöra synd hvað sé
búið að skera mikið niður hjá Kvik-
myndasjóði Íslands. „Maður sér
það að núna eru hefur hver myndin
komið á fætur annarri. Þetta eru allt
myndir sem var búið að fjármagna
fyrir hrun. Staðan í dag er ekki góð.
Ég hugsa að þetta kalli á að það verði
svona þrjár myndir á ári samkvæmt
því sem Kvikmyndasjóður getur fjár-
magnað fyrir utan það sem fólk er
að gera sjálft og enginn fær borgað
fyrir. Ég held að það sé ekki góð þró-
un,“ segir hún og vill meina að kvik-
myndabransinn geti skapað mikla
atvinnu fyrir alls kyns stéttir. 
Margir koma að einni mynd
„Það þarf að setja pening inn í kerf-
ið til að það geti búið til meira. Það
sást bara svo vel á hvað hlutirnir
voru farnir að blómstra hérna á síð-
ustu árum í kvikmyndagerðinni áður
en var skorið niður. Þetta hefur auð-
vitað líka keðjuverkandi áhrif. Þetta
er atvinnuskapandi ekki bara fyrir
kvikmyndagreinina heldur líka fyr-
ir landsbyggðina í sumum tilvikum.
Ég meina bílstjórar, hótel, alls konar.
Það er svo rosalega mikið af fólki sem
kemur að svona bíómynd að fólk trú-
ir því varla. Umstangið við eitt svona
dæmi er alveg ótrúlegt. Bæði getur
þetta tekið mörg ár í vinnu áður en
myndin er gerð og síðan er auðvitað
mikil vinna meðan myndin er gerð
og líka eftir á. Þá tekur við alls konar
vinna. Til dæmis klipping, hljóð, eft-
irvinnsla og ýmislegt fleira.“
Sjónvarpsþáttastjórnandi
Vera tók nýlega að sér nýtt hlutverk
en í vetur verður hún þáttastjórnandi
á RÚV. Þar mun hún fjalla um kvik-
myndir í nýjum menningarþætti sem
stjórnað er af Þórhalli Gunnarssyni.
„Ég held það verði mjög skemmti-
legt. Ég, Þórhallur Gunnarsson, Sig-
ríður Pétursdóttir og Guðmund-
ur Oddur verðum með. Þórhallur
verður með leikhúshliðina, við Sigga
verðum með kvikmyndahliðina og
Guðmundur Oddur sér um mynd-
listarhlutann. Þetta verður svona þrí-
skiptur þáttur. Þetta verður örugg-
lega mjög skemmtilegt,“ segir hún
ánægð með nýja starfið. 
Ánægð á Íslandi
Hún segist vera sátt á Íslandi í bili en
það sé aldrei að vita nema hún fari
eitthvert út í nánustu framtíð. „Það
er mjög erfitt að vera á Íslandi lengi
því maður er svo innilokaður. Ég
er alveg til í að vera í Frakklandi. Er
ekki viss um að það sé auðvelt. Það
er líka pínu þessi öryggissýki sem er
alltaf í manni, það er kannski líka
hluti af ástæðunni fyrir því að maður
er alltaf á Íslandi, maður er öruggari
hér. Hér er stór faðmur af fólki sem
maður þekkir og maður er eins og lít-
ill hnoðri bara. En svo verður maður
auðvitað að stíga út fyrir þæginda-
rammann.“
viktoria@dv.is
Konur skila sér ekki
í leikstjórastólinn
„Konur eru
allavega
ekki að skila sér í
leikstjórastólinn
sem er mjög
leiðinlegt. Þetta
er svona í öllum
heiminum.
Töffari Vera vill að konur séu meira
áberandi í kvikmyndagerð. Hún telur að
vandamálið felist jafnvel í því hvernig
kynin eru alin upp.
MyNdiR SiGTRyGGuR aRi