Dagblaðið Vísir - DV - 24.06.2011, Blaðsíða 16

Dagblaðið Vísir - DV - 24.06.2011, Blaðsíða 16
16 | Fréttir 24.–26. júní 2011 Helgarblað SUMARHÚSIÐ & GARÐURINN H N O T S K Ó G U R g ra fí s k h ö n n u n NÝJASTA SPENNUBÓK GARÐYRKJUMANNSINS! „Árstíðirnar í garðinum“ er fimmta bókin í bókaflokknum Við ræktum, sem Sumarhúsið og garðurinn gefur út. Höfundur er Vilmundur Kip Hansen garðyrkju- og þjóðfræðingur. Ljósmyndir Páls Jökuls Péturssonar úr íslenskum görðum prýða bókina. Fæst í öllum bókaverslunum og á www.rit.is „Í dag eru meðferðarúrræði orðin það góð að þessi gagnrýni sem er að koma fram núna er einfaldlega ekki við hæfi,“ segir Edda Ýrr Einarsdóttir sem stofnaði Forma, samtök átrösk- unarsjúklinga, ásamt Ölmu Geirdal árið 2005. Hún vísar þar til nýlegrar gagnrýni Ölmu á þau úrræði sem át- röskunarsjúklingum stendur til boða á Íslandi í dag. Hún segir gagnrýnina tæplega eiga rétt á sér og sé til þess eins að rífa niður meðferðina sem stendur til boða. Edda er einnig alfarið á móti þeim yfirlýsingum að ekki sé hægt að lækna átröskun og að eingöngu sé hægt að lifa með henni. „Þetta er ein- faldlega röng sýn á þennan sjúkdóm,“ segir Edda sem glímdi við átröskun í fjögur ár og er sjálf gangandi dæmi um að hægt sé að læknast. Alma stofnaði nýlega önnur sam- tök um málefni átröskunarsjúklinga sem nefnast VökuRó. Brenndi sig á samstarfinu „Þegar við förum út í þetta þá átti þessi umræða alveg rétt á sér. Þá stóð heil- brigðiskerfið á ákveðnum krossgöt- um. Það var verið að byrja með ákveð- ið ferli og það vantaði heilmikið þar,“ segir Edda og bendir á að staðan sé allt önnur í dag. Hún setur spurning- armerki við hin nýstofnuðu samtök og vegna þeirra og umfjöllunar DV um styrkjamál Forma ákvað hún að stíga fram og gera hreint fyrir sínum dyr- um. Hún brenndi sig á samstarfinu við Ölmu, sem var henni erfitt. Óábyrg í meðferð fjármuna Leiðir Eddu og Ölmu lágu saman þegar sú síðarnefnda setti sig í sam- band við Eddu eftir að hafa séð hana í blaðaviðtali og þær ákváðu að fara út í samstarf. „Eftir að samstarfið hófst fór ég smátt og smátt að sjá að samstarfs- kona mín átti mjög erfitt með sam- skipti og þegar lengra leið á varð mér ljóst hversu óábyrg hún var í meðferð fjármuna,“ segir Edda. „Auðvitað ber ég mína ábyrgð, ég er annar af tveimur einstaklingum sem stýrði þessum samtökum. Ég hefði getað sagt stopp strax. Ég var ekki manneskja í það en það er ekki af- sökun.“ Edda segir það þó vissulega kosta að reka samtök sem sinna ráð- gjöf og sjá um fræðslu. „Við héldum tvö málþing og eina styrktartónleika og allt umstang í kringum það kost- aði sitt. Hins vegar var ég mjög ung og óreynd og hafði enga þekkingu á rekstri.“ Samstarf við fagaðila lykilatriði Edda segist eftir þessa reynslu með Forma vera mjög tortryggin í garð allra sjúklingasamtaka. „Það þarf að vera til einhvers konar rammi utan um slík samtök, velferðaráðuneyt- ið og Landlæknisembættið verða að vinna að því. Sérstaklega þeg- ar fólk er að taka við styrkjum frá einstakl ingum, fyrirtækjum og hinu opinbera fyrir hönd ákveðins sjúk- lingahóps. Slíkt getur auðveldlega farið úr skorðum og féð ekki nýst sem skyldi,“ segir Edda. Hún trúir því samt statt og stöðugt að einstak- lingar sem hafi náð bata af átröskun og hafi þekkingu á bak við sig sem geti nýst öðrum, geti í samstarfi við aðstandendur og fagaðila haft mjög góð áhrif á aðra sem eru að vinna sig út úr þessu. „Ég tel samstarf við fagaðila vera lykilatriði í þessu máli,“ ítrekar Edda að lokum og vonar að slík samtök verði að raunveruleika. Meðferðin reyndist vera kaffihúsaspjall Ung kona sem glímdi lengi við át- röskun og fór meðal annars í ráð- gjöf hjá Ölmu Geirdal, gagnrýnir meðferð hennar. „Hún er oft með í höndunum yngri stelpur sem eru oft á viðkvæmum aldri. Þær eru kannski ekki endilega langt leiddar en það er oft brothættasti tíminn,“ segir hún. Unga konan treysti sér ekki til að koma fram undir nafni en vill benda á að samtök eins og Forma geti verið varhugaverð, enda séu yfirleitt ekki fagaðilar innan vé- banda þeirra. Unga konan vill að það fari fram gagnrýnin umræða um sjálfstæð samtök af þessu tagi enda sé um vandmeðfarinn mála- flokk að ræða. „Komin út á hálan ís“ Konan segist lítið hafa grætt á fund- unum með Ölmu. „Hún hlust- aði eitthvað smá en þetta var voða mikið hún að segja frá sér og sinni reynslu. Þetta var miklu meira bara eitthvað spjall og ekkert markvisst. Þetta var allt á gráu svæði hvað þær kölluðu meðferð. Þær töldu sig vera að hjálpa þeim en samt var ekki farið eftir neinu kerfi,“ segir konan. Hún er þó sannfærð um að Alma hafi viljað vel og vilji enn, en hún hafi bara ekki næga þekkingu til að halda utan um svona starfsemi. „Hún er komin út á hálan ís finnst mér og hún var það líka síðast.“ Hittust á kaffihúsum Konan hitti Ölmu alltaf á kaffi- húsum og það fannst henni frekar óþægilegt. „Það er það sem aðskil- ur einhvers konar meðferð frá spjalli og það er að hittast á almennings- stað. Ég bað hana alltaf um að hitt- ast á fáförnum stöðum því ég vildi ekki láta bendla mig við þetta,“ seg- ir konan sem á þar við sjúkdóminn sjálfan sem hún vildi ekki að væri á allra vitorði. Hún var á tímabili mjög veik og langt leidd af átröskun. Var komin með annan fótinn í gröfina, eins og hún orðar það sjálf. Og hefur þar af leiðandi mikla reynslu af því hvern- ig meðferð við átröskun fer fram inni á geðdeild, þar sem svokall- að átröskunarteymi starfar. Teym- ið vinnur að bata með sjúkling- unum eftir markvissu kerfi. „Þetta er engan veginn sambærilegt og í raun ekki hægt að setja þetta í sama flokk.“ Hún segist þó gera sér grein fyrir því að spítalinn geti ekki sinnt öllum en bendir á að meðferðarað- ilar úti í bæ, bæði geðlæknar og sál- fræðingar, sinni einnig átröskunar- sjúklingum með góðum árangri. Konan bendir á að forvarnir gegn átröskunum og fræðsla í grunnskól- um, líkt og VökuRó vill berjast fyrir, sé einnig þáttur sem sé vandmeð- farin. Hún segir fræðsluna sjálfa jafnvel geta ýtt undir átröskun, sé ekki rétt að henni staðið. Þá þurfi fræðslan frekar að beinast að for- eldrum og skólayfirvöldum, held- ur en börnunum og unglingunum sjálfum. Hætti meðferðinni Erna Ómarsdóttir, sem einnig var í ráðgjöf hjá Ölmu, tekur undir með konunni. „Mér finnst hún ekki vera hæf til þess að gera það sem hún er að gera núna og ég treysti henni ekki fyrir því.“ Hún segir meðferðina hafa falist í kaffihúsaspjalli þar sem Alma talaði um sjálfa sig. „Hún hjálpaði mér í raun ekki neitt.“ Þá segir Erna Ölmu skyndilega hafa tekið þá ákvörðun að hún vildi ekki hafa hana í með- ferð lengur. „Ég veit í raun ekki af hverju,“ segir Erna. SamStarfið við Ölmu var erfitt n Edda Ýrr segir Ölmu Geirdal hafa verið óábyrga í meðferð fjármuna n Alfarið á móti yfir- lýsingum um að ekki sé hægt að læknast af átröskun n Samstarf við fagaðila er lykilatriði„Ég hefði getað sagt stopp strax. Ég var ekki manneskja í það en það er ekki afsökun. Sólrún Lilja Ragnarsdóttir blaðamaður skrifar solrun@dv.is Gagnrýni ekki við hæfi Edda segir gagnrýni á úrræði átröskunarsjúklinga í dag ekki eiga rétt á sér. Hún rífi eingöngu niður meðferðina. Erfitt samstarf Samstarfskona Ölmu, sem og skjólstæðingar hennar, segja hana hafa verið erfiða í samskiptum. Kvartað til Landlæknisembættisins Alma Geirdal var oftar en ekki talsmaður Forma út á við og kom fram í fjölmörgum viðtölum. Hún var dugleg að gagnrýna hvernig staðið væri að málefnum átröskunar- sjúklinga á Íslandi, líkt og hún gerir nú í gegnum VökuRó. Gagnrýni Ölmu gekk svo langt að í apríl árið 2007 sá þáverandi landlæknir, Matthías Halldórsson, sig knúinn til að svara henni opinberlega með því að birta bréf á heimasíðu embættisins. Þar benti hann á að miklar framfarir hefðu orðið í málefnum átröskunarsjúklinga og að staðan væri alls ekki jafnslæm og Alma segði hana vera. Á svipuðum tíma kom í ljós að vaxandi óánægja var á meðal aðstandenda átröskunar- sjúklinga með starfsemi Forma. Þótti mörgum Forma ganga fulllangt í baráttunni á neikvæðan hátt. Landlæknisembættið staðfesti að þeim hefðu borist kvartanir, meðal annars vegna ráðgjafaþjónustu samtakanna. Spegillinn, félag aðstandenda átrösk- unarsjúklinga, gagnrýndi Forma einnig fyrir að hafna samstarfi, en eigna sér engu að síður heiðurinn af áralangri baráttu Spegilsins þegar umbætur voru gerðar í málefnum átröskunarsjúklinga.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.