Dagblaðið Vísir - DV - 30.09.2011, Qupperneq 29

Viðtal | 29Helgarblað 30. september–2. október 2011
velfarnaðar. Þeir sem eru
staddir þarna þennan dag eru
hrærðir yfir hlýlegu viðmóti
Dorritar. Sumir verða meyrir,
aðrir innilega glaðir. „Íslend-
ingar kunna ekki að knúsa,“
segir Dorrit. „Þaðan sem ég
kem, þar er hversdagslegt að
sýna væntumþykju sína eða
virðingu með snertingu. En
Íslendingar eru að læra þetta
smátt og smátt.“
Hver einasti sem kemur og
þiggur matargjöf þakkar fal-
lega fyrir sig og kveður með
brosi. Það vakti athygli. Ás-
gerður Jóna segir þetta ávallt
vera svona. „Það er það sem
er svo ánægjulegt við þetta
starf. Einlægt þakklæti. Á síð-
asta árstímabili gáfum við
meira en 23 þúsund fjölskyld-
um mat og í þessum hópi eru
rúmlega 2.400 börn á heim-
ilum sem þiggja matargjafir.“
Það eru reyndar nokkur börn
stödd með foreldrum sínum
þennan dag, flest á leikskóla-
aldri en nokkur á grunnskóla-
aldri.
Dorrit ræðir við
unga móður
Fremst í röðinni er komin
Unnur Ásgeirsdóttir, fjögurra
barna móðir sem þarf stund-
um á matargjöfum að halda
frá Fjölskylduhjálpinni. Dorrit
aðstoðar hana með vörurnar
út í bíl og ræðir við hana um
lífið og tilveruna. „Þú stend-
ur þig vel,“ segir hún við hana
í kveðjuskyni. Unnur gleðst
mjög: „Ég hef aldrei skamm-
ast mín fyrir að koma hingað,
ég geri það vegna þess að ég
þarf þess og set börnin mín í
forgang. Hins vegar gera aðrir
ráð fyrir að ég skammist mín,
eða skammast sín fyrir mig.
Dorrit brýtur þennan ís. Hún
er svo persónuleg.“
Býður á ball á
Bessastöðum
„Þetta er alltof þungt fyrir ykk-
ur,“ segir Dorrit og býðst til
að aðstoða fleiri mæður með
pokana út í bíl. „Hvers vegna
eru svona margir kraftaleg-
ir karlmenn hér,“ segir hún.
Blaðamaður skilur það þann-
ig að þeir eigi að sýna lit og
aðstoða með þunga pokana.
Þegar svona er ástatt eigi all-
ir að hjálpast að. Hún spjallar
drjúga stund við mæðurnar
um aðstæður þeirra en tvær
í hópnum eru fjögurra barna
mæður. Ein á fimm börn.
„Hingað koma mæður sem
þurfa virkilega á aðstoð að
halda,“ segir Dorrit. „Þær eig-
um við að setja í fyrsta sæti.
Síðan býður Dorrit þeim á
ball á Bessastöðum og kveður
þær með faðmlagi og góðum
kveðjum.
Að síðustu situr Dorrit
fyrir á mynd með sjálfboða-
liðum og stofnendum Fjöl-
skylduhjálparinnar. Ásgerður
Jóna ítrekar ákall sitt til þeirra
sem hafa ráð til að hjálpa Fjöl-
skylduhjálpinni. „Við nýtum
hverja krónu til þess að kaupa
mat og aðrar vörur handa fjöl-
skyldum sem reiða sig á starf-
semi samtakanna.“
kristjana@dv.is
Íslendingar kunna ekki að knúsa
Faðmar að sér viðstadda „Ertu hættur að drekka?“ spyr Dorrit og
faðmar að sér einn viðstaddra. Hann hefur hún hitt áður við annað tilefni.
„Ég er að reyna að standa mig vel,“ svarar hann.
Dorrit kynnir sér aðstæður Föt og leikföng eru til sölu fyrir lítið fé. Í þessum sölubás var lítil stúlka að velta fyrir sér litlu saumasetti.
Konurnar á bak við FHÍ Þórunn Kolbeins Matthíasdóttir, Ásgerður Jóna Flosadóttir, Guðrún Magnúsdóttir, og forsetafrúin.
Dorrit aðstoðar með pokana „Þetta er alltof þungt fyrir ykkur,“ segir Dorrit og býðst til að aðstoða mæður að
bera pokana út í bíl.