Dagblaðið Vísir - DV - 19.04.2013, Blaðsíða 32

32 Viðtal 19.–21. apríl 2013 Helgarblað
alþjóðasamfélagsins við mansali
og í því gat hún tekið dæmi úr eigin
persónulegu reynslu.
Með tímanum fann hún sér líka
nýja drauma að eltast við. Meðan
hún vann í sjálfstraustinu og óttan-
um ákvað hún að láta til sín taka. „Ég
þurfti að trúa á að ég hefði eitthvað að
segja. Framboðið til stjórnlagaþings
hjálpaði mér. Það kom mér á óvart að
einhver vildi hlusta á það sem ég vildi
segja. Það efldi mig í að halda áfram.
Það er ekki oft í lífinu sem maður lend-
ir í því að einhver ýtir á þig og segir: Þú
átt að fara hingað.“
Fékk sól og meðvind
Kannski fékk ég loks sól og meðvind,“
segir hún og brosir.
„Ég sat nú bara heima hjá mér og
heyrði viðtal við Guðrúnu Péturs-
dóttur í útvarpinu um að þjóðin fengi
að bjóða sig fram til stjórnlagaþings.
Ég hugsaði strax að þetta væri eitt-
hvað sem gæti átt vel við mig. Ég var
með BA-próf í stjórnmálafræði og var
á þessum tíma að hefja meistaranám
mitt. Ég hef alltaf verið í því að vilja
réttlátara og sanngjarnara samfélag
og losna við spillingu og ráðandi hags-
muni. Ég sá þarna tækifæri. Ég er heit
fyrir því að koma ungu fólki til tæki-
færa þannig að ég ákvað að láta það
ekki stöðva mig að ég var ung og al-
gjörlega óþekkt og ákvað að vaða bara
í þetta. Ég átti smávegis sparifé inni á
bankabók og ákvað að fjárfesta í sjálfri
mér. Það tókst með samhentu átaki
fjölskyldunnar. Það vissu allir eitthvað
og þessu var potað skref fyrir skref.
Það var ofboðsleg gleðistund að
frétta að ég hefði náð kjöri. Þetta var rétt
fyrir jólin. Mamma hitaði súkkulaði og
við vorum með smákökur og pipar-
kökur. Settumst fyrir framan sjónvarp-
ið. Ég hef aldrei haft neitt keppnisskap
í neinu en þarna fann ég að mér var
orðið flökurt. Ég var farin að svitna.
Ég hefði aldrei trúað því að mér stæði
ekki á sama. Mig langaði þetta svo of-
boðslega mikið.
Ég hoppaði upp úr stólnum og
knúsaði kærastann minn. Systir mín
sem var ófrísk sat hágrátandi í sófan-
um. Þetta var rosaleg gleðistund því
við vorum öll fjölskyldan búin að vera
í þessu. Fjölskyldan vissi það reyndar
ekki þá en þá var ég orðin ólétt og
gleðin því margföld.“
Ástrós er heppin að eiga góða að.
Kærasti hennar er Hugi Halldórsson,
eigandi framleiðslufyrirtækisins Stór-
veldið ehf., saman eiga þau soninn,
Auðun Sölva, sem er nú tveggja ára.
Ástfangin upp fyrir haus
„Ég er ástfangin upp fyrir haus,“ segir
Ástrós og glöggt má sjá á svip hennar
hve heit ástin er. Ástrós og Hugi kynnt-
ust fyrir tilviljun þegar systir hennar
tók þátt í sjónvarpsþættinum Leitin að
strákunum. „Ég fór með systur minni í
lokapartí. Það var haldið á Prikinu og
þar sá ég Pétur Jóhann og Huga ganga
inn. Svo sá ég þá ganga aftur út og ég
hugsaði ekki frekar um það.
Hópurinn ákvað svo að ljúka
kvöldinu á Ölveri í Glæsibæ og fór ég
með þangað. Þá sá ég Huga sitja þar og
við röbbuðum saman. Við fórum svo
niður í bæ og þegar leið að því að fara
heim þá sammæltumst við um að taka
leigubíl heim saman og hann bauðst
til að borga.
Hann lét leigubílinn keyra sig heim.
Svo bara hoppaði hann út úr bíln-
um, þakkaði fyrir kvöldið og þakkaði
reyndar fyrir kvöldið eins og herra-
manni sæmir. En ég hugsaði bara:
Hvað er að þessum gæja? Lætur mig
borga leigubílinn heim til sín. Bað
ekki um númerið mitt eða neitt. Svo
var leigubílstjórinn að bakka út úr göt-
unni, þá kom Hugi hlaupandi á eftir
bílnum, augljóslega miður sín og sagð-
ist alveg hafa gleymt sér. Þá bað hann
mig um símanúmerið og upp frá því
fórum við að hittast þrátt fyrir baga-
lega byrjun.“
Ólétt í stjórnlagaráði
Að loknu kjöri til stjórnlagaráðs
dæmdi Hæstiréttur kosninguna
ógilda. Niðurstaðan var Ástrós mikil
vonbrigði þótt ræst hafi úr á endan-
um. Hún hafði eytt sparifénu í kosn-
ingabaráttuna, tekið sér frí frá námi
og sat nú ólétt heima. „Ég átti ekki
rétt á atvinnuleysisbótum því ég var
námsmaður og hefði setið atvinnu-
laus heima þar til ég hefði átt barnið.
Eins og staðan var þá var ég umboðs-
laus og ég hugaði að því að leita rétt-
ar míns. En sem betur fer rættist úr
þessu og ég er reynslunni ríkari eftir
vinnu mína í stjórnlagaráði. Í fyrstu
var ég svolítið feimin og varkár. Þarna
hafði ég fengið sæti með fólki með
víðtæka reynslu og þekkingu. Fólki á
borð við Þorvald Gylfason og Ómar
Ragnarsson. Það tók mig nokkra
daga að ná jarðtengingu og koma
mér í gang,“ segir hún og brosir.
Vill auka réttindi barna
Móðurhlutverkið segir hún hafa breytt
sér. Þessi skilyrðislausa ást hefur orðið
henni enn frekari hvatning til þess
að móta samfélag sitt. Hún vill auka
réttindi barna til þess að eiga góðar
samverustundir með foreldrum sín-
um.
„Það er merkilegt að hitta einstak-
ling sem maður hefur búið til sjálf-
ur. Þetta er svo skilyrðislaust ást sem
maður skilur ekki fyrr en maður er for-
eldri. Ég held ég hafi bara tapað mér
í móðurhlutverkinu,“ segir hún með
bros á vör. „Mér finnst þetta alveg frá-
bært. Ég gæti hugsað mér að eiga 10
börn. Eftir að ég varð móðir fór ég að
hafa miklu meiri áhuga á réttindum
barna til að eiga samverustundir með
foreldrum sínum. Fólk þarf að vinna
og allt það en mér finnst leiðinlegt
hvað börnin verða útundan í samfé-
laginu. Fólk steypir sér í skuldir á unga
aldri og nær svo ekki að rækta fjöl-
skyldu sína með góðum hætti.“
Lífið er maraþonhlaup
Mest af öllu vill Ástrós auka áhrif
ungs fólks. „Við vöknum ekki bara 18
ára og höfum þá allt í einu áhuga á
stjórnmálum. Ég held að krafturinn
og hugmyndaauðgin sem býr í ungu
fólki sé vannýtt. Ég myndi vilja hafa
ungmennaráð á Alþingi, það er hægt
að nota netið til að koma hugmynd-
um þeirra á framfæri. Það er svo mikil
vitneskja sem býr í ungu fólki sem
þarf að nýta.“
Henni er einnig hugleikið að jafna
rétt fólks. „Það er réttlætismál. Það
sitja ekki allir við sama borð, ekki bara
hér á Íslandi heldur um allan heim-
inn. Mér líður stundum eins og lífið sé
maraþonhlaup og það eru einhverj-
ir sem eru með 20 kílómetra forskot
á mig. Það er ekki sanngjarnt. Ég vil
leggja mína krafta í að breyta þessu.
Það breytist ekkert nema maður gerir
eitthvað sjálfur.“ n
„Heimurinn hrundi
og ég hringdi heim
til foreldra minna.
Kennir sig við móður sína Það voru auðvitað einhverjir skuggar í tilverunni sem leiddu til þess að ég hef nú skipt um eftirnafn og kenni
mig nú við móður mína,“ segir Ástrós.