Dagblaðið Vísir - DV - 28.03.2014, Blaðsíða 38

Helgarblað 28.–31. mars 201430 Fólk Viðtal
En ég var farin að halda að ég þyrfti
að vera alltaf full á barnum. Það var
sjálfsímyndin sem byggðist upp eft­
ir menntaskóla. Að ég væri svona
partídýr og ég þyrfti áfengi til þess
að vera þessi hressa manneskja. Svo
var það svolítið farið að bíta í skottið
á sér. Það kom að því að ég fór að
þurfa á áfengi að halda til að vera í
kringum fólk. Ég var búin að mála
sjálfa mig út í horn.“
Með skakka sýn á lífið og listina
Ilmur bjó að því að eiga að gott fólk í
kringum sig. Góðar fyrirmyndir sem
hafði tekist að byggja aftur upp eig­
in sjálfsvirðingu. Henni tókst að tak­
ast á við ranghugmyndir sem hún
tengdi listinni.
„Ég var með skakka sýn á lífið og
listina. Að ég þyrfti að nota þenn­
an hráleika sem fylgir vanlíðaninni
við að drekka. Sem er raunveru­
legt. Maður upplifir hráleika bæði í
ruglinu og í þynnkunni. En málið er
bara að það hverfur ekki þótt mað­
ur hætti að drekka. Þegar ég hætti
að drekka þá voru það ákveðin von­
brigði. En líka gott. Allt þetta villta
inni í manni, það er þarna enn.
Þá uppgötvaði ég blekkinguna og
að ég var ekki að beisla orkuna sem
ég bjó yfir þegar ég drakk. Það sem
ég sótti í með áfengi var þetta frelsi
og villimennska en svo komst ég að
því að ég þurfti ekki áfengið til að
virkja hvort tveggja innra með mér.“
„Djöflarnir eru þarna enn.
Maður þarf að passa sig á því að
fóðra þá með einhverju öðru en
áfengi. Maður þarf að hlúa að þeim
og virkja þá til góðs.
„Ég sæki í fólk sem er á sama
stað. Ég er líka að reyna að fá rosa­
lega mikið úr vinnunni minni.
Meira en áður. Það reyndar gerðist
mjög hratt. Kvíðinn var farinn að há
mér á sviðinu. Ég var orðin hrædd
við áhorfendur og það vildi ég ekki.
Ég var hrædd við lífið og fólkið í
lífinu sem var að horfa á mig og
„dæma mig“.
Þegar ég hætti að drekka þá hvarf
hræðslan fljótt og í staðinn fékk ég
vellíðunartilfinningu á sviðinu. Ég
fann öryggið aftur og gat gefið meira
af mér til áhorfenda. Það er góð til­
finning að finna að maður er stjórn­
andi í eigin lífi.
Ég get alltaf orðið betri. Það er
alltaf verið að rétta mér einhver
verkfæri. Ég er aldrei komin á enda­
stöð, það er svo góð tilfinning – að
vera á ferðalagi. Þetta er eins og að
fara í skóla og finna hvað maður veit
lítið og hvað maður á mikið eftir.“
Móðurhlutverkið gjöfult
Hún nýtur sín í móðurhlutverkinu.
Frumburðurinn, Auður, er fædd
árið 2006. Seinna barn hennar, son­
urinn Hringur, fæddist 1. janúar í
ár – á settum degi og hún gantast
með hvað hann virðist ætla að verða
formfastur frá fæðingu. „Hann er
skemmtilegur, sonur minn. Mér
fannst skemmtilegt að hann skyldi
fæðast á settum degi, allt er reglu­
legt við hann. Svefntíminn og
matar venjur,“ segir hún og hlær.
„Móðurhlutverkið breytti mér.
Það hefur reynst mér svo gjöfult og
stækkað mig og þroskað á allan hátt
– mér finnst ég ríkasta kona í heimi
að eiga þessi tvö börn. Þegar ég
eignaðist mitt fyrsta barn þá þurfti
ég í fyrsta sinn að taka fulla ábyrgð,
mér hafði tekist að koma mér hjá því
áður.“
Tabú að tala um drykkju
Hún segist enn finna fyrir því að
það sé tabú að tala um að hætta að
drekka. Fólk skynji ekki sigurinn
sem í því felst.
„Það er svo mikið tabú að tala
um þetta. Margir fá viðbrögðin: Æi,
aumingja þú. En það eru ekki réttu
viðbrögðin. Því þetta er ekki skip­
brot. Það er eins og manni sé vor­
kennt á meðan það er algjört frelsi
að komast frá áfengisneyslu. Það er
engin vorkunn fólgin í því að geta
hætt að drekka. Ég held reyndar ad
fólk beri alltaf virdingu fyrir því, það
er bara oft erfitt fyrir fólk að höndla
þegar það neyðist ef til vill að líta í
eigin barm. “
Ilmur vildi gera sitt í að hjálpa
öðrum eftir að hún náði styrk. Hún
ásamt fleiri konum stofnaði Rótina,
félag kvenna sem glíma við áfengis­
vanda.
„Rótin verður til þannig að við
stofnum kvenfélag uppi í SÁÁ.
Gunnar Smári Egilsson hafði frum­
kvæði að því að stofna þetta kven­
félag. Okkur fannst þurfa að kynja­
skipta meðferðinni. Okkur fannst
ungar stelpur sem komu þarna
inn berskjaldaðar. Í meðferð koma
auðvitað líka karlmenn sem eru
berskjaldaðir. Oft verða til óæskileg
ástarsambönd og fólk yfirfærir fíkn
sína á sambandið í stað þess að ein­
beita sér að eigin bata. Við vildum
opna á þessa umræðu. Það var ekki
hljómgrunnur fyrir því innan SÁÁ
og það sættum við okkur ekki við.
Tölur sýna að um 80 prósent
kvenna sem koma í meðferð hafa
orðið fyrir einhvers konar ofbeldi og
áföllum. Ofbeldi er svo vítt hugtak
og áföll líka. Ef þú lendir í áfalli þá
þarf það ekki að þýða nauðgun eða
alvarlegt ofbeldi, það getur gert það
en það getur líka þýtt niðurlægingu
eða dauðsfall eða eitthvað allt ann­
að. Þetta er svo persónulegt. Áfall
er líffræðilegt og áfallastreiturösk­
un er alvarlegt ástand sem þarf að
hjálpa fólki að takast á við. Annars
getur það haft alvarlegar afleiðingar
á heilsu fólks til langtíma. Allt þetta
vildum við grandskoða og í leiðinni
þá staðreynd að konur eru gjarnari
á að falla en karlmenn. Í ljósi alls
þessa bentum við á að konur þyrftu
öðruvísi og heildrænni lausnir en
voru í boði.“
Létu ekki stöðva sig
Þær létu ekki stöðva sig og fóru því
út úr SÁÁ og stofnuðu eigið félag
sem enn er í uppbyggingu. Ilmur
hefur reyndar tekið sér hlé frá störf­
um vegna fæðingar sonar síns og
anna við undirbúning framboðs í
borginni. „Það var kominn svo mik­
ill eldmóður í okkur með þetta mál.
Við fórum að skoða meðferðar­
úrræðin sem eru í boði og bera
þau saman við það sem er í boði til
dæmis í Bandaríkjunum og víðar
og fannst svigrúm fyrir miklu fleira.
Ég er reyndar búin að vera í hléi
frá stjórnarstörfum, búin að vera í
fæðingarorlofi. En þetta er svolítið
sem ég myndi vilja beita mér fyrir
í borginni. Velferðarmálin eru mín
hjartans mál. Ég hef bara þá trú, og
sérstaklega í svona litlu samfélagi
að það sé pláss fyrir alla og allir geti
látið drauma sína rætast. Það er ekki
sjálfsagt að fólk leiti sér aðstoðar,
þegar það gerir það þá eigum við
að gera allt til að hjálpa þessu fólki.
Annað er alltof dýrt, fyrir fólkið sjálft,
fjölskyldur þeirra og samfélagið allt.“
Vill beita sér í borginni
Ilmur trúir því að samfélagið geti
haft þau áhrif til góðs að fólki takist
betur að ná æðsta markmiði sínu í
lífinu. Fullri sátt við sjálft sig og aðra
og því að vera besta manneskjan
sem það getur orðið.
Það sem hindrar flesta í að ná
þessu ástandi er óttinn við að geta
ekki það sem stefnt er að. Ilmur vill
beita sér fyrir því að fólk óttist ekki
að biðja um hjálp.
„Einhvers staðar hefur eitthvað
klikkað. Það er á okkar ábyrgð að
laga þetta. Það er svo miklu ábata­
samara að hjálpa en gera það ekki.
Það er hagkvæmt fyrir samfélagið að
öllum líði vel. Að allir elski lífið sitt
og það sem þeir eru að gera. Ég held
að ef að við opnum á þessa um­
ræðu, dílum við hana, viðurkenn­
um að við erum öll að díla við það
sama á jafningjagrundvelli þar sem
enginn er betri en annar, náum við
strax miklum árangri. Það er líka
liður í því að uppfylla getu sína að
hjálpa öðrum. Við erum félagsverur,
við fæðumst með samkennd. Það er
inn í manninn byggt. Það er nokkuð
sem við þurfum að hlúa að. Við
erum alltaf að ýta því frá okkur í
einstaklingshyggjusamfélagi.
Í þannig samfélagi þá erum
við hætt að leita brestanna. Það
má aldrei benda á að mögu­
lega sé eitthvað að í strúktúrnum.
Sjálfsábyrgðin er of þung. Við þurf­
um einhvern veginn að virkja þessa
samkennd.“
Ráðhúsið alkóhólískt heimili
Eftir hverju eru borgarbúar að bíða
telur Ilmur? „Það þarf að halda
áfram með það sem hefur verið
gert, lykillinn að velgengni flokksins
er góð samskipti. Ég upplifði ráð­
húsið dálítið sem alkóhólískt heim­
ili, þar sem allt hefur verið í rugli,
pabbi og mamma full og allir stút­
fullir af meðvirkni og brengluðum
samskiptum. Svo kom Besti flokk­
urinn sem er svona edrú flokkur.
Ráðhúsið fór í meðferð og það hófst
tiltekt. Það er búið að skapa jarðveg
fyrir sköpun og það er mikilvægast
að skapa frjóan jarðveg svo hægt
sé að rækta garðinn. Ég held að við
Reykvíkingar gætum orðið leiðandi
í mjög mörgum málum á heims­
vísu, til dæmis myndi ég vilja halda
áfram með þessa skýru afstöðu til
mannréttinda og jafnréttis sem
Besti flokkurinn hefur sýnt og ég
myndi líka vilja sjá okkur leiðandi í
skólamálum og nýjum kennsluhátt­
um. Reykjavík er „trendí“ borg og
við eigum að hlúa að því með ýmiss
konar menningarviðburðum og ný­
sköpun. Styrkja grasrótarstarfsemi
og vera óhrædd við gera mistök,
reyna á þessa ramma, vera frumleg
og umfram allt skemmtileg og glöð.“
Vel meinandi klíka
En er Björt framtíð klíkuflokkur
eins og stundum hefur verið haldið
fram?
„Hver er skilgreiningin á klíku?
– ef skilgreiningin á klíku er hópur
af fólki með sameiginleg markmið
þá :Já. En ef skilgreiningin á klíku er
hópur af fólki sem hefur þekkst lengi
og vill hlúa að sérhagsmunum þá er
svarið: alls ekki. Ef við erum klíka,
þá erum við vel meinandi klíka, við
erum alls konar fólk, úr öllum áttum,
sem vill það eitt; að gera Reykjavík
að betri borg fyrir alla.“ n
„Ég upp-
lifi ráð-
húsið dálítið
sem alkóhól-
ískt heimili
Frakkastíg 10 | Sími 551 3160 | gullkistan@vortex.is | www.thjodbuningasilfur.is
Verum
þjóðleg
til hátíðabrigða
„Stjórnmál eru
engin geimvísindi“
Ilmur gekk til liðs við
Bjarta framtíð og finnst
nýr vettvangur stjórn-
málanna spennandi.