Dagblaðið Vísir - DV - 03.10.2008, Qupperneq 32

föstudagur 3. október 200832 Helgarblað
ur er þakklátur fyrir þann skilning
sem Gústaf sýndi honum og ástinni
hans.
Ástin í lífinu
Svanur losnaði úr fangelsi 1993
og fluttist í Grafarvoginn með unn-
ustu sinni. Daginn sem hann losn-
aði keyrðu þau heim og Svanur sem
hafði verið þurr í fimm ár stakk upp
á því að þau fengju sér rauðvín til
að fagna frelsinu. Seinna meir sagði
unnusta hans að hún hefði fengið
sting í magann þegar hún heyrði þau
orð, sá stingur leiddi á endanum til
þess að þau skildu. Þau eignuðust
son árið 1995. Svanur minnist frí-
anna þeirra þar sem þau keyrðu um
þjóðveg eitt á húsbíl sínum og hlust-
uðu á Bubba.
Þannig bragðaðist frelsið þessa
fyrstu mánuði og ár, frelsið sem Svan-
ur hafði svo lengi beðið eftir. Hann
fékk góða vinnu en með tímanum
fór óhófleg drykkja að taka völdin.
Þau fluttu til Danmerkur 1996 en þar
segist hann hafa drukkið konuna frá
sér. Þá þvældist Svanur að eigin sögn
á milli landa, til Íslands og aftur út.
„Hún var kletturinn en eftir að hún
hvarf hef ég verið á vergangi,“ segir
Svanur og tekur fram að hann elski
barnsmóður sína af öllu hjarta.
Heim
Í október fyrir ári ákvað Svanur
að fara á húsbíl sínum og heimsækja
æskuslóðirnar á Vestfjörðum. Gaml-
ir vinir í Bolungarvík höfðu svo sam-
band og buðu honum í heimsókn.
Honum var boðin vinna við að gera
upp bát en hann hefur mikla reynslu
af slíku síðan hann starfaði við báta-
smíði á Stokkseyri. Hann ákvað í
kjölfarið að setjast að í gamla bæn-
um sínum og fékk íbúð á leigu hjá
bænum.
Eftir það segir hann farir sínar
ekki sléttar. Hann hafði búið þar í
hálft ár þegar hann missti íbúðina.
Hann segir aðila innan bæjarstjórnar
hafa gert allt sem í þeirra valdi stóð
til þess að koma honum út úr íbúð-
inni og sveitarfélaginu. Svanur segir
niðurlæginguna hafa verið mikla.
23. nóvember fékk hann senda
aðvörun frá bæjarstjórn þess efnis
að hann ylli ónæði í húsinu. Þann 14.
apríl var honum tjáð að vegna ítrek-
aðra kvartana nágranna yrði leigu-
samningi hans rift. Í kjölfarið fékk
hann bréf þess efnis að hann yrði
að yfirgefa íbúðina innan tveggja
vikna. Hann mótmælti því skriflega
og fékk tveggja daga frest þrátt fyrir
að leigusamningurinn gerði ráð fyrir
sex mánaða uppsagnarfresti. Svan-
ur varð að yfirgefa íbúðina. Eftir að
Svanur flutti frá Bolungarvík féll hins
vegar dómur þess efnis að bærinn
hefði ekki mátt láta bera hann út.
Draugar fortíðar
Þegar Svanur var nýsestur að í
Bolungarvík hringdi í hann maður.
Svanur vissi ekki hver þetta var en
þegar hann fór að klæmast við hann
og tala um klámsíður helltist ótti
barnæskunnar yfir hann. „Þá tengdi
ég það og vissi nákvæmlega hvaða
maður þetta var. Hugsaðu þér, hann
hringdi í mig eftir öll þessi ár,“ segir
Svanur og tekur fram að í símanum
hafi verið maðurinn sem misnotaði
hann í barnæsku. Svanur segist ekki
ennþá vera búinn að ná sér eftir
símtalið, hann hafi sofið lengi með
kveikt á ljósi eftir það.
Hann er sannfærður um að hon-
um hafi verið bolað úr bænum
vegna fortíðar sinnar. Þegar Svan-
ur er spurður hvort hann ætli aftur
vestur í kjölfar dómsins segir hann
að sig langi til þess en segist hafa
áhyggjur af því að hann yrði flæmd-
ur í burtu. Hann ber engan kala til
eins né neins í Bolungarvík en ósk-
ar þess að þetta mál leysist á sem
farsælastan hátt fyrir alla aðila. Til-
finningin var sár þegar hann keyrði
í burtu frá Bolungarvík. „Ég stopp-
aði við Óshólavitann og horfði yfir
víkina, og ég grét, það var mjög sár
tilfinning.“
Húmar að
Frá því í mars hefur Svanur búið í
húsbílnum þar sem blaðmaður hitti
hann. Eftir langt spjall við Svan Elí
inni í bílnum er erfitt að gera sér
grein fyrir því hvernig nokkur getur
gengið í gegnum svo margar raun-
ir en staðið ennþá uppréttur. Fyrir
utan er farið að húma að og rökkur
vetrarins lætur Svan vita af kuldan-
um sem mun brátt banka á ryðgaða
hurð húsbílsins. Hann segist þó hafa
það gott, vinir hjálpi honum og tíkin
hans, hún Skotta, sé góður vinur.
„Við fengum bara þessa skammta, þetta
var eitthvað öðruvísi en amfetamín, en
þetta tókum við upp á hvern einasta
dag til að halda okkur gangandi.“
Sat í fangelsi svanur sat inni á
Litla-Hrauni í sex ár fyrir manndráp
en segir að um stundarbrjálæði hafi
verið að ræða.