19. júní - 19.06.2008, Blaðsíða 21

19
verið siglt um áður,“ segir Halla.
„Það má segja að aðrir séu í
„red ocean“ eða jafnvel „bloody
ocean“þar sem allir keppa um
það sama með sömu aðferðum.
Þetta snýst ekki um hvað við
erum að gera heldur hvernig við
ætlum að gera hlutina. Það er
nýsköpun í okkar fyrirtæki.“
Þegar komnar á fullt
Nýlega fenguð þið starfsleyfi
þannig að ekkert er því til
fyrirstöðu að byrja starfið. Eru
einhver verkefni þegar farin af
stað?
„Já, við erum komnar á
fleygiferð,“ segir Kristín.
„Auður Capital byggir á
fjárfestingatengdri þjónustu,
þetta er ekki banki og við
stundum ekki útlána- og
innlánaþjónustu. Starfsemi Auðar
byggir á þremur meginstoðum,
sú fyrsta er eignastýring sem
snýst um ráðgjöf og stýringu á
fjárfestingum til einstaklinga,
önnur er fyrirtækjaráðgjöf og
tengist ráðgjöf í kringum kaup
og sölu fyrirtækja, samruna,
yfirtökur, fjármögnun og
fleira og sú þriðja er sérstakur
fjárfestingasjóður sem hefur
það að markmiði að fjárfesta í
þeim frjóa jarðvegi sem þessi
nýju viðhorf og breytingar
eru að skila. Þessi sjóður er 3,2
milljarðar og það er fé sem við
munum fjárfesta fyrir á komandi
misserum.“
„Þótt við séum alveg óhræddar
við að segja að við setjum konur
í forgrunn þá er Auður samt fyrir
alla sem hugnast nálgun okkar
og áherslur,“ segir Halla. „Sumir
myndu kalla þær kvenlegar en
aðrir mannlegar. Við leggjum
mikið upp úr áhættumeðvitund.
Oft er talað um að konur séu
áhættufælnar en við höfnum því
alfarið. Við segjum að þær séu
áhættumeðvitaðar. Þær vilja skilja
þá áhættu sem þær eru að taka
og skilja hvað þær eru að gera
áður en þær taka ákvörðun. Þess
vegna taka þær kannski stundum
lengri umhugsunartíma og
stökkva ekki út í laugina án þess
að kunna að synda.“
Áhættan verðlögð of lágt
„Ég held að konur hafi einstaka
hæfileika til að sjá hlutina út frá
fleiri en einu sjónarhorni,“ segir
Kristín. „Þær vilja taka tillit til fleiri
þátta og skilja og skynja hvaða
afleiðingar þeirra ákvarðanir geta
haft.“
„Þetta var ekki í tísku fyrir
nokkrum misserum síðan,“
bætir Halla við. „Þá var flottast
að æða bara áfram en fólk er
farið að átta sig á því í núverandi
efnahagsástandi að helsta
ástæðan fyrir því hvernig er
komið er einfaldlega sú að
við vorum farin að verðleggja
áhættu of lágt.“
Auk þess að vera
áhættumeðvitaðar vilja þær hjá
Auði líka vera samfélagslega
meðvitaðar og þær benda á
stórfyrirtæki sem hafa þegar
axlað slíka ábyrgð. Toyota
sem rutt hefur brautina fyrir
sparneytna bíla sem nýta aðra
orkugjafa en olíu.
„Við höfnum því viðhorfi
að þú þurfir að velja annað
hvort fjárhagslega arðsemi
eða láta gott af þér leiða,“
segir Halla. „Þessir hlutir eru
að mætast og þú getur valið
bæði fjárhagslega arðsemi og
samfélagslega meðvitund. Það
eru að verða til mörg spennandi
viðskiptatækifæri tengd þessu.“
„Fyrirtæki sem einbeita sér að
því að leysa umhverfisvanda
heimsins og tekst samhliða
því að skapa störf í þriðja
heiminum að byggja upp
samfélög í þeim löndum á
ábyrgan máta munu ná góðum
fjárhagslegum árangri,“ heldur
Kristín áfram. „Það er útbreiddur
misskilningur að samfélagsleg
ábyrgð komi eingöngu með
góðgerðastarfsemi.“
Það er auðheyrt að þær hafa
ástríðufullan áhuga á því sem
þær eru að gera og trú á þeim
nýju viðhorfum sem nú eru farin
að ryðja sér til rúms. Þær eru
þó ekki á því að setja þurfi lög
til að fjölga konum í stjórnum
fyrirtækja. Konur geti snúið
þróuninni sér í hag án þess.
Kristín bendir einnig á að stórir
fjárfestar leiti í æ ríkari mæli að
fyrirtækjum sem augljóslega
hafi samfélagslega meðvitund
og Halla minnir okkur á að
neytendur geta haft áhrif á
afkomu fyrirtækja þeirra með því
að velja að kaupa vörur frá þeim
fremur en samkeppnisaðilanum.
Það yrði okkar framlag til
að styðja umhverfið og þá
viðskiptahætti sem við viljum
sjá. Auk þess segja þær stöllur
að það sé fullt af flottum konum
út um allt að gera góða hluti og
ekki úr vegi að skoða þeirra verk.
En það er komið að lokum og
ekkert eftir nema að kveðja. Það
sópar að þessum konum. Þær
eru sannir kvenskörungar því
svona hafa skörungar ætíð verið,
beitt sér af alefli og rutt brautina
fyrir aðra.
„Eitt kjörorð okkar er
hættum að mala og látum
verkin tala,“ segir Halla.