19. júní - 19.06.2008, Blaðsíða 33

og friðarboðskap. Þegar nasistar
hertóku Frakkland hugnaðist
hún þeim ekki og þeir ráku hana
árið 1941. Áhrif styrjaldarinnar
urðu til þess að hún tók að
skoða og skilgreina stöðu
fræðimannsins út frá félags- og
stjórnmálalegri stöðu á hverjum
tíma. Árið 1943 var hún aftur
rekin úr kennarastöðu en þá
vegna kvörtunar foreldra sem
töldu hana spilla hugarfari dóttur
þeirra. Hún hætti þá alveg að
kenna þrátt fyrir að hún hefði
sérlega ánægju af starfinu.
Frá barnæsku hafði Simone
dreymt um að verða rithöfundur.
Eftir að hún hætti að kenna
reyndi hún að fá smásagnasafn
sitt Quand prime le spirituel
útgefna en enginn fékkst til
þess þá. Sú bók var fyrst gefin
út árið 1979. Hins vegar fékkst
bók um skáldsagnagerðan
ástarþríhyrning hennar, Olgu
Kosakievicz og Sartre útgefin
árið 1943. Bókin hét L‘Invitée eða
Boðsgesturinn. Herseta Þjóðverja
varð til þess að kveikja með
henni vangaveltur um siðferðileg
gildi og stríðsárin kallaði hún
stundum móralska tímabilið í
skrifum sínum. Á þessum árum
komu út skáldsögur hennar Le
Sang des Autres eða Annarra
blóð og Tous Les Hommes
son Mortels, Allir menn eru
dauðlegir. Einnig birti hún
ritgerðina Pyrrhus og Cinéas. Á
þessum tíma skrifaði hún líka sitt
eina leikrit. Les Bouches Inutiles.
Hún stofnaði ásamt öðrum
fræðimönnum vinstri sinnað
blað sem hét Les Temps
Mondernes. Hún bæði skrifaði
í það og ritstýrði því að hluta.
Margar greinar hennar frá
þessum tíma innihalda bæði
merkilega siðferðisgreiningu
og áhugaverðar pólitískar
hugmyndir. Bók hennar Les
Mandarins endurspeglar margt
af þeim.
Gekk frá öllu eftir sínu
höfði
Fáir heimspekingar hafa
sennilega náð að verða jafn
þekktir í lifanda lífi. Athyglin
varð þeim stundum um megn
og þau drógu sig í æ ríkara
mæli í hlé á árunum eftir stríð
og kusu fremur að dvelja í
sveitinni með nánum vinum
en að sitja á kaffihúsum í París.
Hún ferðaðist mikið og skrifaði
margar bækur um ferðir sínar.
Hún var afkastamikill rithöfundur
og hélt áfram að gefa út bæði
skáldsögur og fræðirit fram í
andlátið. Sjálfsævisaga hennar
og kveðjurit hennar um Sartre
sem kom út árið 1981 sögðu
síðan sögu þeirra frá hennar
sjónarhóli.
Þessi skynsama kona kom
málum sínum í þann farveg sem
hún kaus helst fyrir dauða sinn
því hún ættleiddi sambýliskonu
sína Silvie le Bon til að tryggja
að hún hefði umsjón með ritum
hennar eftir hennar dag. Simone
de Beauvoir lést 14. apríl árið
1986 en áhrifa hennar á hugsun
og viðhorf fólks gætir enn.
Texti: Steingerður Steinarsdóttir
Simone de Beauvoir
31