19. júní - 19.06.2008, Blaðsíða 31

29
50
vaknað spurningar um hvort
það sem hér er lagt til standist
grundvallarákvæði stjórnarskrár
um réttarfar. Hvort hér er lagt
upp í vegferð sem er til hagsbóta
fyrir jafnréttið í landinu skal
ósagt látið, en ég hefði talið
mun heppilegra að einfalda
réttarfarsúrræðin og sníða þau
að þeim reglum sem almennt
gilda í landinu. Bæði valda svona
flóknar reglur því að fólk leitar
ekki réttar síns og eins verður
umræðan um flækjustigið til
þess að kasta rýrð á annars mjög
brýnan málaflokk.
Annað atriði sem ég óttast að
virki ekki sem skyldi er ákvæði
3. mgr. 19. gr.: Starfsmönnum
skal ávallt heimilt að skýra
frá launakjörum sínum ef
þeir kjósa svo. Nú er það svo
að atvinnurekendur krefja
starfsmenn sína um að greina
ekki frá launakjörum og er þetta
brýnt fyrir fólki við ráðningu til
starfs. Ég á eftir að sjá það að
starfsmenn muni óhlýðnast
slíkum fyrirmælum þrátt fyrir
lagaákvæði af þessu tagi.
Það verður spennandi að sjá
hvernig ný jafnréttislög koma
til með að verða í framkvæmd.
Hér er mikil áhersla lögð á
úrræði Jafnréttisstofu. Til að þessi
úrræði virki er nauðsynlegt að
skapa Jafnréttisstofu þau skilyrði
sem þarf, fjármagn og hæfa
starfsmenn. Eins og staðan er í
dag heyrist lítið frá Jafnréttisstofu
og staðsetning hennar á
Akureyri gerir það að verkum
að starfsmenn eiga erfitt með
að sækja fundi til Reykjavíkur og
mikill tími fer í ferðir.
Með tilkomu nýrra jafnréttislaga
er eitt atriði þó alveg ljóst.
Verkefni þeirra lögfræðinga
sem teljast vera sérfræðingar í
jafnréttismálum koma til með að
aukast