Dagblaðið Vísir - DV - 28.12.2007, Blaðsíða 33

DV Helgarblað
FÖSTUDAGUR 28. DESEMBER 2007 33
Garðar Thór Cortes var nýkominn heim frá
London þar sem hann söng fyrir Karl Breta-
prins og Kamillu þegar Berglind Hasler hitti
hann á Hótel 101 í vikunni. Hvernig var og
hvert var tilefnið? „Það var mjög fínt. Þau
voru að nefna nýtt skip. Við þekkjum ekki
svona stórar athafnir af sambærilegu tilefni
hér á landi en þetta er mjög algengt erlendis."
Tókstu í spaðann á þeim? „Nei, nei, nei. Þau
voru auðvitað bara í konunglega básnum og
ég á sviðinu sem var í töluverðri fjarlægð frá
honum." Þú hefur sungið svolítið mikið fyr-
ir mektarfólkið. Varstu ekki í Austur-Asíu um
daginn? „Það var bara fyrir Tony Blair." Bara?
„Aha, mér heyrðist þú segja konungsfólkið. Ég
syng fyrir alls konar fólk. Það skiptir mig engu
máli fýrir hvern, ef fólk er hrifið af músíkinni
er ég ánægður."
Hlæja heilmikið
Það kemur eflaust mörgum spánskt fyrir
sjónir að strákurinn með silkiröddina sem
birtist fólki sem prúður piltur skuli vinna
með Idol-dómaranum Einari Bárðarsyni,
umboðsmanni fslands. Þeir virka í fljótu bragði
sem sérlega ólíkir karakterar sem eiga ekkert
sameiginlegt. „Já, en við erum í rauninni dálítið
líkir. Svona vinnulega séð erum við auðvitað
sterkir á ólíkum sviðum. Einar er ofsalega fær
í því sem hann er að gera eins og allir eflaust
vita. En sem persónur erum við mjög líkir. Við
erum báðir miklar tilfinningaverur og miklir
fjölskyldumenn." Garðar þagnar en segir svo
brosandi: „Við hlæjum heilmikið."
Platan Cortes
Samstarf Einars og Garðars hófst fýrir
þremur árum þegar þeir réðust í gerð plötunn-
ar Cortes en það var að frumkvæði Einars. Tók
ferillinn stökk við þetta samstarf? „Ja, helstu
breytingarnar voru fýrst og ffemst þær að ég
gaf út plötu. Ég hafði auðvitað unnið að músík
í mörg, mörg ár áður en platan leit dagsins ljós.
En með því að gefa út plötu heyrir fleira fólk
sönginn en ef ég væri að syngja á tónleilcum
fýrir fimm hundruð manns og svo ekld aftur
fýrr en eftir þrjá mánuði. Þegar gefin er út plata
þarf að fylgja henni eftir með alls kyns kynn-
ingum og fjölmörgum tónleikum og við það
nær maður til fleira fólks. Þetta er mikil vinna
auðvitað, en mjög skemmtileg."
Poppuð klassík
Garðar Thór situr ekki 'auðum höndum.
Strax eftir áramót ætíar hann að ráðast í
upptökur á nýrri plötu. „Við eriun svona að
leggja línurnar fýrir hana. Erum að velta fýrir
okkur lagavali og ýmsu öðru." Verður þetta
koverlagaplata eða verður ráðist í tónsmíðar?
„Platan verður í svipuðum dúr og fýrri platan
- klassík og poppi blandað saman til þess að
gera þetta aðgengilegt fýrir marga. Svipað en
klassískara sem er auðvitað sú átt sem ég kem
úr. Þegar Einar viðraði við mig hugmyndina
um poppaða óperuplötu leist mér strax mjög
vel á þá hugmynd enda er ég algjör alæta á
músík. Mér finnst gaman að syngja óperur,
óratoríur, ljóð, djass og létta músík. En ég vil
auðvitað halda áfrarn í klassfldnni. Það er eitt
í þessu sem er líka mjög jákvætt og það er að
þetta beinir fólki inn á þá klassísku braut sem
mér þykir skemmtilegust. Þess vegna finnst
mér mjög gott að blanda þessu saman. Þetta
er eins með poppið og óperur - ef melódían er
góð, þá virkar það."
Dálítið eirðarlaus
Síðastliðið sumar gekk svo Garðar í heilagt
hjónaband með Tinnu Lind Gunnarsdóttur.
„Þetta var yndisleg stund. Við giftum oklcur
hérna í bænum í viðurvist fjölskyldu og vina
- alveg eins og við vildum hafa þetta." Ég
reyni að fá frekari útlistun á brúðkaupi þeirra
hjóna en hlýt ekki árangur sem erfiði í þetta
skiptið. „Mig langar ekki mikið að tala um
brúðkaupið. Þetta var bara svona okkar stund."
Starfi Garðars fýlgir mikið af ferðalögum
og því forvitnilegt að vita hvernig nýgiftum
manninum vegnar að tvinna þetta saman.
„Auðvitað er erfitt að vera alltaf í burtu. Tinna
útskrifaðist reyndar úr leiklistarskólanum í vor
og er bara nýbyrjuð að vinna á Akureyri. Við
nýttum því tímann vel saman þessa mánuði.
Við erum svona aðeins að venjast þessu.
Hún kemur út að heimsækja mig og ég kem
auðvitað alltaf heim inn á milli." Aðspurður
segir Garðar það ekki vera á dagskrá - í bráð
að minnsta kosti - að flytja til London þó svo
að honum finnist hann að hluta til eiga heima
þar. „Þegar ég er hérna heima fer mig fljótt að
langa aftur út. Þegar ég er úti fæ ég heimþrá,"
segir Garðar hlæjandi. Verður þú þá kannski
svolítið eirðarlaus á þessu brölti þínu? „Já,
dálítið - en heima er alltaf best."
Langt frá því að vera fullkominn
Það verður ekld af Garðari tekið að hann er
fjallmyndarlegur maðurinn og hæfileikaríkur.
Hann er síbrosandi og kemur almennt mjög
vel fýrir. Áttu þér einhverjar dökkar hliðar?
„Nei, það held ég ekki." Ertu fullkominn? „Nei!
Það er munur þarna á. Það er auðvitað enginn
fullkominn og ég er mjög langt frá því. Það er
endalaust hægt að bæta sig; í söng, í vinnu og
bara í lífinu almennt. Það væri auðvitað hund-
leiðinlegt ef ég væri á þeim stað þar sem ég
gæti ekki bætt mig."
Slekkur á sér í bíó
Það eru því miður ekki allir þeirrar gæfu að-
njótandi að fá greitt fýrir það sem þeim þykir
skemmtilegast að gera. Garðar er meðvitaður
um þetta og er því mjög þakklátur fýrir þetta
tækifæri. Tónlistin er það sem drífur hann
áfram og fátt annað kemst að. Garðar hefur þó
áhuga á fleiru, áhugamálum sem hann reynir
eftir fremsta megni að sinna þegar hann má
vera að. „Við fjölskyldan vorum mikið í hesta-
mennsku hér á árum áður. Það hefur hins veg-
ar, því miður, ekki gefist mikill tími fyrir það
vegna anna hjá oklcur öllum. Ég prófaði svo köf-
un um daginn og heillaðist alveg af því sporti.
Ég hef alltaf haldið að þetta væri ekkert fýrir
mig. Ég virði sjóinn það mikið. En þetta er ein-
hvern veginn allt annað þegar maður er kom-
inn ofan í. Ég er líka mikill bíókall. Þegar ég er
í útlöndum er það einna helst í bíóhúsum sem
ég get algjörlega slökkt á mér. Mér finnst líka
voða gott að vera heima og slaka á fýrir framan
sjónvarpið."
Ekkert sukk
Hann er að verða ansi veraldlegur hann
Garðar enda hefur hann ferðast mikið og hitt
mikið af fólki síðan ferill hans fór að taka kipp.
Garðar hefur sungið fýrir alls konar fólk, kon-
ungborið, pólitflcusa og auðmenn. Það væri
eflaust freistandi fýrir marga í hans stöðu að
stunda kokldeilboðin með tilheyrandi nafna-
togi. Er ekkert sukk á stráJcnum? „Nei, engan
veginn. Það getur auðvitað verið gaman að
mingla og hitta skemmtilegt fólk en þetta er
ekkert sem ég eltist við. Ég fer til dæmis aldrei
í boð eftir tónleika því það er hreinlega slæmt
fyrir röddina og í rauninni það versta sem hægt
er að gera. Það er oft reyld í svona boðum og
maður þarf að tala hátt. Það þreytir röddina
hvað mest og því fer ég bara strax upp á hótel-
herbergi að tónleikum loknum." Þú lætur sem
sagt Einar alveg um bransahliðina á þessu?
„Einar gerir sitt en annars erum við voða lít-
ið í því. Einar er líka svo duglegur að hann
þarf enga hjálp. Auk þess er ég mjög lélegur í
því að koma sjálfum mér áfram. Mitt fag er að
syngja."
Er ekki frægur
Einar Bárðarson er duglegur að senda frá
sér fréttatilkynningar um það hvernig hans
fólki vegnar í Lundúnaborg. Það eru eflaust
margir hér heima sem telja þig heimsfrægan
mann. Ertu jafnfrægur í útíöndum og við höld-
um? „Nei, ég er ekki frægur. En þær fréttir sem
berast hingað heim af ferðalögum mínum og
annarra eru sannar og réttar," segir Garðar. Það
er engin ástæða til að efast um þau orð enda er
svo sem eðlilegt að slíkar fréttir séu áberandi
í íslenskum fjölmiðlum enda alltaf gaman að
fylgjast með sínu fólki. „Ef við tökum til dæm-
is London sem er milljóna, milljónaborg þar
sem þúsundir berjast um sama bitann. Fólk
áttar sig stundum ekki á því en það er meira en
að segja það að koma sér á framfæri erlend-
is. Þetta ár hefur hins vegar reynst olckur vel.
í okkar klassfska umhverfi er fólk farið að taka
eftir því sem ég er að gera." Við veltum þessu
aðeins fýrir okkur og komumst að sameigin-
legri niðurstöðu um að hér á landi telji fólk
einhvern veginn ailtaf að ef tónlistarfólk kem-
ur fram erlendis verði það heimsfrægt. Ef það
gerist ekki hafi viðkomandi misteldst. „Þetta
er bara svona ævintýri. Það er ekkert endilega
markmiðið að verða heimsfrægur. Mitt mark-
mið er einfaldlega það að geta fengist við það
sem ég hef mestan áhuga á og geta borgað
relkningana mánaðarlega. Þá er ég sáttur. Per-
sónulega þarf ég ekld meira."
Listhneigð fjölskylda
Garðar Thór Cortes kemur frá fjölskyldu þar
sem öllum er eitthvað til lista lagt. „Amma mín
og afi í báðar ættir voru mjög listhneigð. Þetta
hlýtur bara að vera í blóðinu. Okkur var aldrei
ýtt út í þetta en það var auðvitað alltaf mfldð um
músflc á heimilinu og það hlýtur að hafa haft
mildl áhrif á okkur." Þau eru fjögur systkinin.
„Sigrún systir lærði söng en er kennari. Nanna
systir mín er óperusöngkona og yngsti bróðir
minn er að læra söng, kórstjóm, tónsmíðar og á
píanó. Hann er svona fjölhæfur eins og pabbi."
Garðar Cortes óperusöngvari stofnaði á sínum
tíma íslensku óperuna, Söngskólann í Reykjavflc
og Sinfóníuhljómsveitina í Reykjavflc. Mamma
Garðars, Krystyna Cortes, er píanóleikari.
Kornettleikari
Það var ekld fýrr enn Garðar var átján ára
að hann ákvað að leggja fyrir sig sönginn. „Ég
byrjaði að læra á kornett sem er hljóðfæri svip-
að og trompet, bara minna. Einu sinni heyrði
ég einhvern spila á kornett í sjónvarpinu. Ég
sneri mér við og sagði: ég vil læra á þetta. Og
það gerði ég í mörg ár en áhuginn dalaði nokk-
uð á unglingsárunum. Ég var ekld nógu dug-
legur að æfa mig og svo hætti ég endanlega
fljótlega eftir að ég byrjaði að læra söng. Ég á
hljóðfærið ennþá og hef einsett mér það að
rifja upp gamla takta þegar tími gefst einhvern
daginn. Það þarf að halda vörunum vel við, ef
maður æfir sig eldd á hverjum degi missir mað-
ur þetta allt niður. Og það á við um allt tónlist-
arnám."
Nauðsynlegt að taka frí
„Maður þarf að æfa sig daglega til þess að
missa ekld dampinn. Fólk gerir sér ekki alltaf
grein fyrir því hvað það liggur gríðarlega mikil
vinna að baki hjá tónlistarfólki hvort sem þú ert
söngvari eða hljóðfæraleikari. Það þarf að æfa
sig marga klukkutíma á dag - þó ekld alveg eins
mikið í söngnum, raddbandanna vegna. Sumir
sjá þetta þannig fýrir sér að um leið og mað-
ur útskrifast úr skólanum sé þetta bara kom-
ið en svo er ekld . Mamma æfir sig til dæmis
allt upp í átta ldukkutíma á dag þegar hún er
að æfa sig fýrir tónleika. Það er þó aðeins öðru-
vísi í hjá söngvurum en það er mjög mikilvægt
að æfa sig daglega. Eins og Pavarotti sagði: Ef
ég syng ekki í einn dag finn ég það, ef ég syng
ekki í þrjá daga finna áhorfendur fýrir því. En
svo tek ég mér stundum frí í eina viku en þá
verð ég líka að talca það með í reikninginn að
bóka mig ekki á tónleika í vikunni eftir frí, því
hún verður að fara algjörlega í æfingar. En svo
þarf auðvitað að passa vel upp á röddina og of
miklar æfingar eru ekki góðar fýrir hana. Það
þarf að hugsa vel um hana - vera góður við
hana." Langar þig aldrei bara að öskra og gera
eitthvað allt annað? „Nei, aldrei, en það er al-
veg nauðsynlegt að gera eitthvað annað inn á
milli og taka sér frí."
Sló í gegn þrettán ára
Það voru örugglega margir sem bjuggust
við því að Garðar Thór mundi leggja fýrir sig
leiklistina eftir vinsældir þáttanna Nonna og
Manna. Garðar var þrettán ára þegar þættirnir
voru telcnir upp en þeir nutu mikilla vinsælda.
Þá - eins og nú - heillaði sjarmi Garðars ófáa
upp úr skónum. Frægðin hefur ekkert stigið þér
til höfuðs á þessum tíma? „Nei. Foreldrar okkar
Einars Arnar, sem lék með mér í þáttunum,
hafa sagt við okkur svona eftir á að við hefðum
verið alveg á jörðinni. Oklcur fannst þetta svo
gaman. Þetta var auðvitað rosalega mikil vinna.
Við unnum kannski tólf tíma á dag - stundum
meira. Eftirþað hittum við svo einkakennarann
okkar og svo þurftum við að læra línurnar fyrir
næsta dag heima eftir það. Einar var tíu ára
þegar þættirnir voru teknir upp og ég þrettán
ára. Þetta var bara svo gaman." Það blundar
ennþá mikil leiklistarbaktería í' Garðari og
segir hann ekki lolcu fýrir það skotið að hann
eigi eftir að sjást aftur á skjánum.
Brynjar sig fyrir gagnrýni
Síðan plata Garðars kom út fýrir tveimur
árum hefur hann fengið mikla athygli
hérlendis. Það er ekki bara söngurinn sem
virðist heilla fólk heldur hefur Garðar verið
kosinn kynþokkafyllsti maður landsins.
„Ég segi bara „no comment"" segir Garðar
þegar talið berst að kynþokka hans. Kitlar
þetta ekkert hégómagirndina? „Nei," segir
Garðar ákveðinn. Aftur á mótí þyldr honum
gaman að fá viðurkenningu fýrir það sem
hann er að gera, sem er þó óskylt einhverjum
kynþokkakosningum. „En á sama tfma hefur
fólk auðvitað misjafnar skoðanir og það eru
margir sem gagnrýna. Ég hef lært að taka þetta
allt ekki of mikið inn á mig. Fyrsti kennarinn
minn, hún Ólöf Kolbrún, sagði mér að ég
þyrfti að búa mér til ákveðinn skjöld til þess
að verjast gagnrýni svona inn á við. Það hefur
gagnast mér vel. Mér er auðvitað ekkert alveg
sama hvað er sagt um mig en ég nenni ekki að
velta mér upp úr þessu. Það er bara tónlistin
sem drífur mig áfram."
Ýmislegtfram undan
Garðar Thór Cortes er ánægður með árið
sem nú er að líða. Það hefur svo sannarlega
verið viðburðarflct. Eitt af fjölmörgu sem stend-
ur upp úr er samstarf hans við óperusöngkon-
una Kiri Te Kanawa. „Það eru ekld allir sem átta
sig á því hvað hún er stór. Hún er ein af þeim
bestu í heimi og að syngja með henni um dag-
inn var ótrúleg upplifun og gaf mér mikið," seg-
ir Garðar og ljómar allur. Hann bætir því við að
líkur séu á því að framhald verði á samstarf-
inu á næsta ári. Það er annars nóg fram undan
hjá Garðari, upptökur að hefjast á nýrri plötu
og áframhaldandi tónleikaútrás, meðal ann-
ars í Dublin og Sviss. En fýrst eru það tvennir
tónleikar hér heima milli jóla og nýárs. Aðrir
eru hefðbundnir tónleikar hér heima en hinir
eru góðgerðartónleikar Einars Bárðarsonar 30.
desember næstkomandi í Háskólabíói. Þegar
er orðið uppselt á þá tónleika. En fyrst eru það
hátíðirnar sem Garðar ætíar að njóta í faðmi
fjölskyldunnar. berglind@dv.is