Dagblaðið Vísir - DV - 11.06.2008, Page 29

DV SUÐURLAND
MIÐVIKUDAGUR11. JÚNl 2008 29
m
an þess að batna mikið, heldur
hann áfram. Svo séu þeir sem nái
að snúa við blaðinu.
„Hérna er kominn sérstak-
ur meðferðargangur sem ég veit
að hefur hjálpað mörgum. Þetta
grundvallast á því að menn ákveði
sjálfir að þiggja hjálpina og hafi
vilja til þess að bæta sig. Það er
ekki hægt að fara neinn meðalveg
þegar kemur að neyslunni, annað-
hvort eru menn í henni eða ekki.
Hins vegar er margt sem breytist
þegar maður ákveður að koma sér
á þurrt land. Þegar maður sjálfur
er í lagi þá eru margir tilbúnir til
þess að styðja mann. Þar á meðal
er fjölskyldan og það er ómetan-
legt."
Hittir soninn
Þrátt fyrir að vera einbeittur í
náminu þá segir Þór að mikilvægt
sé að viðhalda barninu í sér. „Mað-
ur má náttúrlega ekki tapa sér í
tölvuspilum og slíku, en ég verð að
leyfa mér eitthvað svoleiðis líka,"
segir hann.
Sonur hans, tíu ára gamall, kem-
ur líka reglulega í heimsókn. „Þetta
er reyndar enginn staður fyrir
svona gutta og hann endist ekkert
sérlega lengi inni í svona herbergi.
Hins vegar fæ ég dagsleyfl á þrjátíu
daga fresti og þá eyðum við feðg-
arnir deginum saman."
Þór segir að tengslin við fjöl-
skylduna hafi verið sér ómetanleg
og það sé hlýlegt að vita til þess að
fyrir utan veggi fangeisisins sé fólk
sem bíði sín með hlýhug og eftir-
væntingu.
í skjálfta
Hvemig skyldi Þór og samföng-
um hans hafa orðið við þegar jarð-
skjálftinn reið yfir Suðurlandið nú
fyrir skemmstu? „Ég var inni í lyft-
ingasalnum þegar allt lék allt í einu
á reiðiskjálfi. Þetta var fyrst eins og
ég væri hreinlega drukkinn, en svo
áttaði ég mig á því að þetta væri
jarðskjálfti. Það var heppilegt að
rétt á meðan skjálftinn reið yfir
þá var enginn að nota tækin. Eft-
ir skjálftann var okkur snarað út
og þar máttum við bíða í nokkra
klukkutíma. Ég held að fólk hafi átt
von á stórum eftirskjálfta eða ein-
hverju slíku."
Þór man vel eftir skjáiftunum
árið 2000. „Ég sat á Hard Rock Café
og bjórinn svona sullaðist upp úr
glasinu. Þetta var eitthvað allt ann-
að og stærra. Ég hefði aldrei trú-
að því að steinsteypa gæti gengið
svona í bylgjum."
olivalur@dv.is
Erfið fjallganga
Að eyða tíu ámm af h'finu í
fangelsi er staðreynd sem blasir
við Þór á hverjum morgni. „Þetta
bara kemur með kalda vatninu. Ef
ég passa mig á því að halda sjálf-
um mér í jafnvægi og hef reglu á
hlutunum þá líður tíminn, jafnt og
þétt. Þetta eru aðstæður sem mað-
ur verður að sætta sig við og taka
þeim eins og þær eru," segir Þór.
Hann kýs að líkja fangelsisvist-
inni við stranga fjallgöngu. „Ég
segi ekki að ég sé farinn að sjá fyr-
ir endann á þessu. Hins vegar er
þetta þannig að nú er ég búinn að
afplána meirhluta refsingarinnar.
Þetta er eins og að hafa náð toppn-
um í erfiðri fjallgöngu og vera byj-
aður að ganga niður aftur." Þeir
sem reynt hafa vita að gangan nið-
ur er í eðli sínu örlítið fljótlegri en
ekki síður erfið en gangan upp á
topp*
í LÖGFRÆÐINA Þór hyggurá nám
í lögfræði en ekki er víst hvort
honum verður að ósk sinni.
Viðskiptafræðin er annar möguleiki.