Bændablaðið - 25.09.2014, Blaðsíða 25

25Bændablaðið | Fimmtudagur 25. september 20
gaman af því og vinnan við þær
skiptist á milli okkar. Það borgar
sig engan veginn að standa í þessu
fjárhagslega og tómt rugl, en samt
er skemmtilegt að gefa og hugsa
um kindurnar. Hugmyndin er
reyndar að fækka þeim en ekki að
hætta alveg.“
Féll kylliflatur fyrir Farmal Cub
Hermann segist alltaf hafa haft
áhuga á gömlum munum og hafa
verið safnari frá því hann var barn.
„Ég safnaði frímerkjum þegar
ég var gutti og allt gamalt dót
höfðar til mín. Fyrir tæpum
áratug var ég að fara með ull í
Álafoss og varð litið inn í skúr
þar sem ég sá tvo gamla traktora,
nýsprautaða Farmal Cub, og mann
sem var að gera þá upp. Ég varð
strax hugfanginn og fór að tala við
manninn og í framhaldinu spurði
ég hvort traktorarnir væru til sölu.
Hann sagði svo ekki vera en að
það væri örugglega hægt að redda
slíkum. Nokkrum vikum seinna
hringir maðurinn í mig og segist
vera kominn með nýuppgerðar
Farmal Cub með sláttuvél og öllu.
Eftir að hafa skoða traktorinn féll
ég kylliflatur og hann er upphafið
að safninu.
Hugmyndin var að eiga einn
traktor enda taldi ég að þá yrði
ég mettur. Það var þó af og frá og
ég fékk traktorsbakteríuna sem er
skelfileg veiki enda ekkert til við
henni nema annar traktor. Lengi
hélt ég að þetta tæki enda eða þá
að mér tækist að kaupa upp allar
áhugaverðustu vélarnar. Svo er
þó ekki því það er alltaf verið að
glenna framan í mann einhverjum
freistingum.“
Á marga Farmala og Fergusona
„Dellan ágerðist mjög hratt og fór
svo að ég fór að kaupa upp gamla
uppgerða traktora af öllum sortum
og gerðum víða um land. Ég á
til dæmis allmarga MCCormick
Farmal og Ferguson, tvo Duetz
og tvo Ford. Efst á óskalistanum
í dag er að eignast Allis-Chalmers
sem mér finnst mjög fallegir.
Nýjasta viðbótin í safnið er
gangfær Fordson árgerð 1918,
sá eini á landinu, sem ég fékk
fyrir skömmu. Auk þess sem mig
langar að eignast nokkra tegundir
til viðbótar til að bæta í safnið.“
Hermann segist alltaf verða
glaður þegar hann hittir aðra
áhugamenn um gamlar dráttarvélar
og ekki síst ef þeir safna þeim líka.
„Sem betur fer eru þeir allmargir
og ég er ekki einn í heiminum með
þetta ruglaða áhugamál.“
Fjölskyldan taldi mig geðveikan
Hermann segir að fyrst eftir að
hann fór að kaupa gamla traktora
hafi fjölskyldan talið að hann væri
endanlega genginn af göflunum og
talaði í alvöru um að senda hann í
einhvers konar meðferð.
„Í sjálfu sér er ekkert skrýtið við
það. Ég var farinn að pukrast með
kaupin og safna í traktorskaupasjóð
sem ég hélt leyndum fyrir konunni.
Stundum keypti ég tvo sama
daginn og lét líta út fyrir að það
hefði bara verið einn og var með
alls konar feluleiki í kringum þetta.
Svo datt ég í harðari efni og fór
líka að safna gömlum bílum.
Sem betur fer hefur mér smám
saman tekist að vinna fjölskylduna
á mitt band og í dag eiga allir
fjölskyldumeðlimir að minnsta
kosti einn grip á safninu og hún
er farin að vinna með mér í þessu
sem gerir allt mun auðveldara.“
Allar vélarnar eru gangfærar
Að sögn Hermanns er að sjálfsögðu
dýrt að halda úti safni fyrir gamla
traktora og bíla. „Auðvitað er dýrt
að gera upp gömul tæki en ég hef
reynt að fá allar vélarnar á góðu
verði. Ég hef alltaf unnið mikið
og þetta er mitt áhugamál og ég set
mikið í það í stað þess að stunda
golf eða eitthvað annað.
Mér hefur reyndar komið á óvart
hvað er auðvelt að fá varahluti í
gamlar dráttarvélar og ég er viss
um að það sé hægt að panta heilan
traktor í pörtum ef maður vill.“
Í húsinu þar sem Hermann
geymir gripina eru 25 traktorar og
tólf bílar, eitt mótorhjól, allt með
skoðun og gangfært, og einn gamall
barnavagn. Flest tækin eru í eigu
Hermanns og fjölskyldu en nokkur
eru í eigu annarra en eru hluti af
safninu. Auk þess á Hermann
nokkur óuppgerð farartæki sem
eru í geymslu annars staðar.
Langar að opna safnið fyrir
almenningi
Hermann segir að fyrst eftir að hann
kom traktorunum og bílunum í hús
hafi hann stundum farið þangað
á kvöldin til að horfa á tækin og
klappa þeim á húddið vegna þess
að hann var svo ánægður með þau.
„Draumur minn er að opna safnið
fyrir almenningi og ferðafólki og
að einn góðan veðurdag verði það
aðdráttarafl sem laðar ferðamenn til
Grindavíkur og geti þannig haldið
áfram að vaxa og dafna. Ekki bara
sem dráttarvéla- og fornbílasafn
heldur líka safn með vélum sem
tengjast sjávarútvegi og bara alls
konar gömlum munum með sögu.
Ég er opinn fyrir því að geyma
fyrir fólk gripi sem ekki eru þegar
til á safninu og auka gildi þess.
Munirnir mundu að sjálfsögðu vera
áfram í eigu viðkomandi þótt þeir
væru til sýnis á safninu.
Til að gera safnið enn betra
langar mig að viða að mér
meiri upplýsingum um sögu
farartækjanna og gera hana
aðgengilega gestum safnsins og
auka gildi þess þannig enn frekar,“
segir Hermann Th. Ólafsson,
útvegsbóndi í Grindavík.
/VH
Jeep, Jaguar og Chervolet-pallbíll.
Hermann segist hafa áhuga á allskyns gömlum munum eins og þessi
barnavagn af gerðinni Pedigree sýnir.
Ariel-mótorhjól og Fordson Major.
Deutz og Ford.
Guli Fergusoninn var lengi notaður á golfvellinum á Djúpavogi. Hermann segir að hörðustu Ferguson-aðdáendur
séu ekki hrifnir af litum en að erlendis sé algengt að menn leiki sér með liti þegar þeir eru gerðir upp.