Morgunblaðið - Sunnudagur - 05.07.2015, Blaðsíða 40

Viðtal
40 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 5.7. 2015
H
ávaxinn maður stígur út úr
bílnum. Með sítt, svart hár,
bundið í tagl og voldugt
skegg. Sannkölluð týpa. Það
var hugmynd Ragnars Axels-
sonar ljósmyndara að hittast á Sögusafninu
vestur á Granda og hvort sem það var til-
viljun eða ekki er varla hægt að hugsa sér
betri stað. Það er eins og viðmælandinn sé
að koma beint frá Örlygsstöðum – vígmóður
en sæll eftir ærið dagsverk.
Egill Örn Egilsson hefur ekki í annan
tíma komið á Sögusafnið og má til með að
taka hring með okkur í sýningarsalnum.
„Rétt er það, ég ætti alveg heima hérna,“
segir hann sposkur á svip. Egill Örn nemur
staðar hjá sagnaþul allra sagnaþula, Snorra
Sturlusyni, og Ragnar er ekki lengi að grípa
myndavélina. Egill Örn bregður á leik og
setur sólgleraugun sín á Snorra sem tekur
sig vel út. Eiginlega alveg fáránlega vel.
Þessi fyrsti fundur okkar Egils Arnar á
sér langan aðdraganda. Allmörg ár eru liðin
frá því ég rak fyrst augun í dularfullt nafn á
skjánum sem vakti forvitni mína. Var að
horfa á þá miklu kempu Horatio Caine í
CSI: Miami, einskonar Íslendingasagnahetju
21. aldarinnar, og fram kom að maður að
nafni Eagle Egilsson hefði kvikmyndatöku
með höndum. Þetta hlýtur að vera einhver
Vestur-Íslendingur, hugsaði ég með mér. Við
nánari eftirgrennslan kom í ljós að Eagle
Egilsson er enginn Vestur-Íslendingur, held-
ur bara venjulegur reykvískur strákur úr
Hvassaleitinu.
Nokkru síðar komst ég á slóð Egils Arnar
gegnum gamlan vin hans sem þá vann á
Morgunblaðinu, Björn Þóri Sigurðsson,
Bússa. Egill Örn var þá staddur í stuttu
sumarfríi hér heima og ég hringdi í hann og
ámálgaði viðtal. Egill Örn tók mér vel en
kvaðst vera niðursokkinn, þyrfti að hitta
marga á skömmum tíma, auk þess sem hann
hefði aldrei farið í viðtal á Íslandi og hefði
satt best að segja engan sérstakan áhuga á
því. „Ég er frekar prívat maður,“ sagði
hann. Eftir að hafa tekið sér stuttan um-
hugsunarfrest, fyrir mín orð, sagði Egill
pent nei.
Tími til kominn
Í þessu ljósi varð ég býsna undrandi þegar
fyrirspurn spriklaði í pósthólfinu hjá mér
einn morguninn á þessu vori, frá Ingvari
Þórðarsyni kvikmyndaframleiðanda með
meiru. „Viltu viðtal við Eagle Egilsson?“
Já, auðvitað. Hvar, hvenær?
„Á morgun, hann er á landinu.“
Þetta lét ég ekki segja mér tvisvar og
þegar við erum sestir niður á veitingastað
Sögusafnsins spyr ég vitaskuld fyrst um
þennan viðsnúning. Hvað hefur breyst, hvers
vegna er Egill Örn til í viðtal núna?
„Mér fannst bara tími til kominn. Ég er
ekki mikið fyrir að hafa mig í frammi en
núna þegar verkefni eru framundan hér
heima fannst mér við hæfi að þjóðin fengi að
kynnast mér aðeins betur,“ segir Egill Örn.
Spurður um téð verkefni verst hann allra
frétta. „Þetta eru tvö verkefni. Annað verður
alfarið unnið hér heima og ég geri fastlega
ráð fyrir að það muni vekja athygli þjóð-
arinnar. Hitt kem ég með frá Bandaríkjun-
um. Það er of snemmt að greina efnislega
frá þessum verkefnum en það kemur að því.“
Egill Örn glottir út í annað enda veit hann
Fór út til að segja sögur
EGILL ÖRN EGILSSON, EÐA EAGLE EGILSSON EINS OG HANN KALLAR SIG, HEFUR STARFAÐ SEM KVIKMYNDATÖKUMAÐUR, LEIKSTJÓRI OG FRAMLEIÐ-
ANDI Í LOS ANGELES Í ALDARFJÓRÐUNG. UNDANFARIN ÁR HEFUR HANN MEST UNNIÐ VIÐ SJÓNVARP, ÞÆTTI EINS OG THE WIRE, CSI-SERÍURNAR
OG NIKITA. ÞRÁTT FYRIR GOTT GENGI VESTRA HEFUR EGILL EKKI LÁTIÐ MIKIÐ Á SÉR BERA OG VEITIR NÚ Í FYRSTA SKIPTI BLAÐAVIÐTAL Á ÍSLANDI.
TILEFNIÐ ER VERKEFNI SEM HANN ER FARINN AÐ HUGA AÐ HÉR HEIMA EN EKKI MÁ UPPLÝSA UM AÐ SVO STÖDDU.
Texti: Orri Páll Ormarsson orri@mbl.is
Myndir: Ragnar Axelsson rax@mbl.is
„Sjónvarpið heillaði mig strax enda möguleik-
arnir miklir. Á þessum tímapunkti hafði
bandarískt sjónvarp af einhverjum ástæðum
aldrei litið neitt sérstaklega vel út og það var
spennandi að fá tækifæri til að taka þátt í að
breyta því,“ segir Egill Örn Egilsson.