Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2002, Blaðsíða 57

Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2002, Blaðsíða 57
Nútíminn og hefðir í hnattvœddum heimi mögulegt áður. Hirðingjahópar þurftu því að færa sig lengra norður á bóginn þar sem áhætta er mun meiri og ræktun var hafin á svæðum þar sem þurrkar eru mjög líklegir.14 Afleiðingar þessa eru þær að WoDaaBe hirðingjum í Tchin-Tabaraten hefur verið ýtt út á jaðarsvæði þar sem þurrkar eru líklegir og það heildar- svæði sem þeir geta beitt hjörðum sínum á hefur minnkað og hvort tveggja grefur undan möguleikum þeirra til að bregðast við á erfiðum árum. í kringum þurrkatímabilið 1968-1974 fór að aukast að einstaklingar sem ekki höfðu viðurværi sitt af kvikfé færu að ijárfesta í því en þetta leiddi til að stór hluti nautgripa á hirðingjasvæðinu er ekki í eigu hirðingja heldur annarra sem nota þá sem fjárfestingu. Þessir Qárfestar keyptu oft skepnur á mjög lágu verði af hirðingjunum á meðan á þurrkunum stóð og réðu hirðingja til að gæta þeirra fyrir mjög lág laun. Þessi þróun er í sjálfu sér ekki ólík því sem er að gerast víðs vegar í heiminum þegar fólk ræður ekki lengur yfir landi eða öðrum framleiðslutækjum, heldur verður að eignalausu vinnuafli þeirra sem betur mega sín. Þurrkarnir á árunum 1968-1974 voru í sjálfu sér hluti af eðlilegum sveiflum vistkerfis Sahel en höfðu hörmulegar afleiðingar fyrir hirðingja og bændur á svæðinu sem höfðu færst lengra og lengra norður á bóginn. Aðlögun að umhverfi WoDaaBe hafa rétt eins og önnur samfélög þurft að bregðast við margvís- legum breytingum í gegnum söguna. Vistfræðilegar og aðrar ófyrirsjáanlegar aðstæður eru eins og fyrr er sagt ekki eingöngu árstíðabundnar heldur hluti af aðlögun á Sahel svæðinu. Ef við lítum þá á þær aðferðir sem WoDaaBe hafa í sögu sinni notað til að bregðast við margvíslegum aðstæðum, þá hafa hreyfanleiki og samhjálp verið mjög mikilvægir þættir. Hreyfanleiki kemur fram á margvíslegan hátt í WoDaaBe samfélagi sem ekki verður reynt að gera fullnægjandi skil hér. Eins og fyrr var sagt er algengt að nokkrar fjöl- skyldur ferðist saman með hjarðir sínar. Þær hafa aðskilda íverustaði og Qárhag en deila auðlindum ef slíkt reynist nauðsynlegt. Það er nokkuð almenn regla að ef ein fjölskylda eldar er eitthvað sent til annarra. Slík athöfn er nánast táknræn ef nóg er til af öllu en getur verið mikilvæg á erfiðum tímum. Samsetning eins heimilis einkennist einnig af miklum hreyfanleika því það fer eftir aðstæðum hverju sinni hvaða Qölskyldur halda saman. Eldra fólk sem á skepnur leitast til dæmis eftir að vera í samfloti við yngra fólk með börn þar sem það þarf á vinnuafli eldri barna að halda. 14 Sjá nánar Kristín Loftsdóttir 2001. 55
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180

x

Ritröð Guðfræðistofnunar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ritröð Guðfræðistofnunar
https://timarit.is/publication/1152

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.