Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2002, Blaðsíða 19

Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2002, Blaðsíða 19
Guðfrœðingurinn og guðsmaðurinn Sigurbjörn Einarsson bragðasögu við heimspekideildina um leið og hann sækir tíma í nýjatesta- mentisfræðum við guðfræðideild Uppsalaháskóla. Hann hefði ekki getað valið betur. Á þessum tíma er mikil gróska í guðfræðinni í Uppsölum. Með stuttu millibili geysast hin gömlu menningarríki Evrópu fram á vígvöllinn og heyja tvær heimsstyrjaldir. Svíþjóð er nálægt en utan við bein átök og því að vissu leyti ákjósanlegur áhorfendapallur. Við háskólann í Uppsölum er lagður grunnur að framsókn í guðfræði á alþjóðamælikvarða, sem varpar frægðarljóma á sænska guðfræði, einkum á seinni stríðsárunum og áratugunum þar á eftir. Sænskir guðfræðingar lögðu til dæmis mikið að mörkum til rannsókna á ævistarfi og guðfræði Marteins Lúthers, en fram að því hafði þungamiðja þeirra verið við þýska háskóla. Þetta umhverfi heillaði Norðmanninn Anton Fridrichsen sem varð prófessor í nýjatestamentisfræðum árið 1928 og tók hann fullan þátt í endurnýjun sænskrar guðfræði með rannsóknum sínum og skrifum. í háskólabænum Lundi voru það prófessorar í samstæðilegum greinum guðfræðinnar sem gerðust sporgöngumenn í þessari viðreisn, menn eins og Gustaf Aulén, Anders Nygren og Ragnar Bring. Þessir heiðursmenn eru kenndir við Lundarskólann í guðfræði, sem er þekkt stærð í guðfræðisögu aldarinnar sem leið. Átök trúar og vísinda höfðu brunnið á skinni Sigurbjöms á menntaskóla- árunum. Nútíminn og tækniframfarir heilluðu og gáfu í skyn farsælar lausn- ir á vandamálum, sem fylgt hafa mannkyni frá örófi alda. Það varð æ algeng- ari skoðun að kristindómurinn væri úrelt hugmyndastefna og kirkjan aflóga og þvældist bara fyrir mannbótum og framforum. Margra grasa kenndi í trúarflórunni í Reykjavík á þriðja og fjórða áratugnum og ýmislegt gert annað hvort til að bjarga kristindómnum eða útrýma honum. Sigurbjörn tók þetta allt nærri sér. Heilum úr þessari hringiðu, með stefnuna í rétta átt, er honum kastað í aðra hringiðu, stærri og meiri. Hann kynnist náið og betur en flestir landar hans afleiðingum fyrri heimsstyrjaldarinnar, sem í einu vetfangi hrinti um koll undirstöðum blindrar trúar Vesturlandabúa á mátt og megin nútímans í vísindum, menntum og efnalegum framförum. í kjölfar heimskreppu og óstöðugs stjórnmálaástands sigldu þjóðríki evrópskrar hámenningar öðru sinni hraðbyri að heimsstyrjöld. Trúin á stanslausar framfarir og sigur hins góða í manninum og mannfé- laginu hafði orðið fyrir slíku áfalli að hún átti sér ekki afturkvæmt í sömu mynd meðal hugsandi manna. Menn þurftu að skoða forsendurnar upp á nýtt, voru neyddir til þess í þeirri upplausn sem stríðið, grimmdin og fordómarnir höfðu valdið. 17
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180

x

Ritröð Guðfræðistofnunar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ritröð Guðfræðistofnunar
https://timarit.is/publication/1152

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.