Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.10.2010, Blaðsíða 25

Tímarit hjúkrunarfræ›inga – 4. tbl. 86. árg. 2010 21
Ráðstefna sem þessi gefur gott yfirlit yfir rannsóknir í öldrun og
þróunina innan öldrunarfræða og öldrunarþjónustu. Fyrirlestrarnir
voru ýmist á sviði hjúkrunarfræði, læknisfræði, sjúkraþjálfunar,
sálfræði, líffræði eða félagsþjónustunnar. Hægt var að velja úr
rúmlega 200 fyrirlestrum þá þrjá daga sem ráðstefnan stóð og voru
fyrirlesarar frá öllum greinum innan heilbrigðisþjónustu við aldraða.
Sérstaklega var gaman að sjá að íslenskir fyrirlesarar voru áberandi
og má meðal annara nefna læknana Aðalstein Guðmundsson, Jón
Snædal og Pálma V. Jónsson. Íslenskir hjúkrunarfræðingar áttu
líka fulltrúa meðal fyrirlesaranna og má þar meðal annars nefna
Önnu Birnu Jensdóttur, Eygló Ingadóttur, Hlíf Guðmundsdóttur,
Kristínu Björnsdóttur, Ingibjörgu Hjaltadóttur og Sigrúnu Huld
Þorgrímsdóttur.
Stjórn íslenskra öldrunarhjúkrunar fræðinga hefur undanfarið átt
í ágætum tengslum við stjórnir dönsku, sænsku og norsku
fagdeildanna. Því var ákveðið að bjóða stjórnarmönnum frá
Svíþjóð, Danmörku og Noregi til stutts kvöldverðarfundar á meðan
ráðstefnan stæði yfir. Erfiðlega gekk að koma öllum saman en
á endanum varð úr að fundurinn yrði á sunnudagskvöldinu eftir
setningu ráðstefnunnar. Ingibjörg Þórisdóttir, formaður fagdeildar
öldrunarhjúkrunarfræðinga, og Sigríður Sigurðardóttir, gjaldkeri
deildarinnar, voru fulltrúar fyrir Íslands hönd. Frá deild sænskra
öldrunarhjúkrunarfræðinga komu Monica Berglund, Anna­Karin
Edberg og Helle Wijk formaður sænsku fagdeildarinnar. Frá
Danmörku komu Dora Fog formaður, Pia Pedersen, Irmgard
Birkegaard, Laila Foged, Jette Pedersen og Elizabeth Rosted,
ritstjóri dönsku deildarinnar. Fyrir hönd Noregs mætti Hilde Fryberg
Eilertsen formaður norsku fagdeildarinnar.
Stjórn íslensku fagdeildarinnar hefur gengið illa að hafa upp á
fagdeildum öldrunarhjúkrunarfræðinga í Finnlandi og Færeyjum
og ef einhverjir íslenskir hjúkrunarfræðingar geta komið með
ábendingar þar að lútandi eru þær vel þegnar. Norrænu löndin eiga
margt sameiginlegt, til dæmis það að íbúar þeirra ná háum aldri
og öldruðum einstaklingum fjölgar stöðugt. Heilbrigðisþjónustan
innan Norðurlandanna glímir við mörg lík viðfangsefni. Í mörgum
tilfellum eru lausnirnar líkar en í öðrum tilfellum ólíkar. Það eitt hlýtur
að vera góð ástæða til þess að öldrunarhjúkrunarfræðingar frá
Norðurlöndunum hittist og styrki tengslin. Við getum líka lært mikið
hver af annarri. Á þessum fundi fagdeildanna
ræddum við hvaða áhrif alheimskreppan hefur haft á
öldrunarþjónustuna innan Norðurlandanna. Einnig ræddum
við töluvert um menntunarkröfur starfsmanna innan
öldrunarþjónustunnar. Að lokum ræddum við um endurmenntun
og þá styrki sem standa hjúkrunarfræðingum til boða til
endurmenntunar, til dæmis starfsmenntasjóðina. Niðurstaða fundar
okkar var að stjórnir fagdeildanna voru mjög áhugasamar um að
halda áfram að hittast og efla samvinnuna enn frekar. Einhugur var
um að hittast aftur í tengslum við ráðstefnuna í Kaupmannahöfn
2012 og hlökkum við mikið til að geta tekið þráðinn upp aftur.
Sigríður Sigurðardóttir er hjúkrunarstjóri fræðslu- og gæðamála í Mörk
– hjúkrunar heimili ásamt því að vera gjaldkeri fagdeildar öldrunar-
hjúkrunarfræðinga.
Hefur þú nýlega lesið fræðigrein í Tímariti
hjúkrunarfræðinga og fjallaði greinin um þitt sérsvið? Þá
hefur þú kannski áhuga á að skrifa grein um greinina. Í
Tímariti hjúkrunarfræðinga er greinaröð sem við köllum
Praxís. Í Praxís­greinum fjalla hjúkrunarfræðingar,
sem starfa í klíník, um ákveðna ritrýnda fræðigrein
sem hefur áður birst í Tímariti hjúkrunarfræðinga.
Áherslan er á hvernig rannsóknarniðurstöður og
almenn umfjöllun greinarinnar tengjast starfi höfundar.
Heppileg lengd Praxísgreinar er 1000–1500 orð en
hugsanlegt er að birta lengri greinar ef efnið krefst
þess. Best er að tala við ritstjóra áður en þú byrjar að
skrifa – kannski er einhver nú þegar að skrifa grein um
þetta efni.
Lastu fræðigreinina?
Gott er að hafa eftirfarandi í huga við skrif
Praxís-greinar:
1. Hvað er nýtt fyrir mig í fræðigreininni
og hvernig tengist það starfinu mínu?
Ætti ég að breyta að einhverju leyti því
hvernig ég starfa? Hvað væri hægt að
nota strax, hvað þarf ég að fá samþykki
fyrir, hvað þarf að ræða betur?
2. Hvað í greininni er ég alls ekki sammála
um? Hefur þetta verið rætt á mínum
vinnustað?
3. Hvað fjallar greinin ekki um? Höfum við
sem störfum á þessu sviði hjúkrunar
spurningar eða áhyggjur sem þurfti að
rannsaka betur?