Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.10.2010, Page 52

Tímarit hjúkrunarfræ›inga – 4. tbl. 86. árg. 201048
ár til viðbótar. Vigdís Magnús dóttir vissi af
þessu og studdi mig dyggilega í því sem
ég var að gera. Það var hún sem gerði mér
kleift að efla krabba meinshjúkrun. Þegar
ég kom heim var ég ráðin sem deildarstjóri
á göngudeild krabbameinslækninga.
Síðan hefur bara verið endalaus þróun í
krabbameinshjúkrun.“
Margar nýjar deildir opnaðar
Göngudeild krabbameinslækninga var
fyrsta krabbameinsdeildin á Land spítalan­
um en geisladeildin var í sama hús næði.
„Fyrsti útsogsskápurinn þar sem við
blönduðum krabbameinslyfin var settur
upp á þessari deild. Þetta breytti miklu í allri
umgengni við krabbameinslyfin. Fljót lega
fóru hjúkrunarfræðingar að gefa þau en
áður hafði það verið verk lækna. Það komu
heilmargar nýjungar frá Kaupmannahöfn
og við vorum í góðu sambandi við
hjúkrunarfræðinga á Finsen,“ segir Kristín.
Í framhaldinu var ákveðið að opna krabba­
meinsdeild kvenna og Kristín tók að sér
að gegna þar deildar stjórastarfinu í nokkur
ár þangað til að deildarstarfið var komið í
fastar skorðir. Árið 1988 var svo ákveðið
að opna krabbameinslækningadeild 11E.
„Þetta fannst mér helst standa upp úr á
starfsferlinum, að fá að opna sér legudeild
fyrir krabbameinssjúklinga þar sem var
öðruvísi hjúkrun að okkur fannst. Það voru
ekki allir ánægðir með þetta. Margir, bæði
læknar og hjúkrunarfræðingar, börðust
á móti og fannst að það ætti ekki að
hafa krabbameinssjúklinga saman á deild.
En Vigdís hafði trú á þessu verkefni.
Þegar taugadeildin flutti þá fengum
við að opna þessa deild og ég varð
deildarstjóri. Ég þurfti að byrja á að tæma
deildina, hún var gerð upp og reynt var
að hafa umhverfið þannig að það hentaði
krabbameinssjúklingum og aðstandendum
þeirra. Skipulagið var byggt á teymisvinnu
sem var ekki algengt þá.“ Þessi deild
hefur að sögn Kristínar haft mikil áhrif
á þróun krabbameinshjúkrunar. Það má
segja að deildin hafi verið uppeldisstöð
margra hjúkrunarfræðinga sem hafa síðan
sérhæft sig í krabbameinshjúkrun.
Líknarteymið var stofnað á Landspítala n­
um 1997 og tveimur árum seinna opnaði
líknardeildin í Kópavogi. Þar komu mikið
við sögu Nanna Friðriksdóttir sérfræðingur
í hjúkrun og Erna Haraldsdóttir. Nanna
hefur verið helsta samstarfskona Kristínar
í gegnum tíðina og Erna er nú doktor í
líknandi hjúkrun í Skotlandi. „Við fórum á
fjölda funda hjá Oddfellows til að kynna
hospice­hugmyndina og það skilaði sér
svo í stuðningi þeirra,“ segir Kristín.
Alla tíð hafði verið mikil samvinna við
hjúkrunarfræðinga í heimahlynningu en
hún flutti svo í Kópavog 2006 og varð þá
hluti af Landspítala.
Mikil gerjun í krabbameinshjúkrun
Stefna Kristínar að styðja við menntun
starfsfólksins og leyfa því að gera það
sem það langar til hefur borið ríkulegan
ávöxt. Sérfræðingar í krabbameinshjúkrun
eru nú orðnir fimm og umbótaverkefnin
í krabbameinshjúkrun ærin. Mörg af
þeim verkefnum, sem nú er unnið að á
Landspítala í heild, hafa haft uppruna
sinn á krabbameinssviðinu. Má þar nefna
fjölskylduhjúkrun, fagráð hjúkrunar og
líknarmeðferð. Eins og kemur fram í annarri
grein í þessu tölublaði hefur einnig verið
ákveðið að innleiða meðferðarferli fyrir
deyjandi á öllum deildum spítalans. „Þetta
er eitt af þeim verkefnum sem hafa sprottið
upp úr áhuga starfsfólksins. Það byrjaði
þannig að Svandís Íris Hálfdánardóttir
kemur og segir við mig að þetta langar mig
til að gera. Mér hefur lánast að styðja við
verkefni sem hafa síðan verið tekin upp á
Landspítala í heild,“ segir Kristín.
Mörg önnur verkefni hafa verið unnin á
þessum árum síðan fyrsta krabbameins­
deildin var opnuð. Sum þeirra eru enn hluti
af daglegu starfi, önnur hafa breyst eða
lagst af en sum eru tiltölulega ný. „Að lifa
með krabbamein voru mjög vinsæl átta
vikna námskeið sem við héldum í samvinnu
við Krabbameinsfélagið. Þar fengu
krabbameinssjúklingar að hitta fagmenn
og ræða ýmis mál tengd krabbameininu.
Þessi námskeið voru haldin í mörg ár
þangað til Ljósið og ráðgjafarmiðstöð
Krabbameinsfélagsins opnuðu og tóku
við,“ segir Kristín.
Krabbameinsdagbókin hefur nú verið til í
fjölda ár og er reglulega endurbætt. Það er
bók sem allir krabbameinssjúklingar fá og
eru í henni hagnýtar upplýsingar og pláss til
þess að skrá meðferð og líðan. Fyrir nokkrum
árum var tekin upp stofnfrumumeðferð á
Landspítala og er hjúkrunarfræðingur í fullu
starfi við að fylgja þessum sjúklingum eftir.
Eins er nú hjúkrunarfræðingur sem sinnir
móttöku fyrir konur sem eru nýgreindar
með brjóstakrabbamein og fylgir þeim eftir
þangað til meðferð hefst. Þetta var gert í
samvinnu við Samhjálp kvenna.
Kristín hefur lagt mikla áherslu á að ýta
undir sérhæfingu krabbameinshjúkrunar­
fræðinga en undir þessa sérgrein heyra
krabbamein, blóðsjúkdómar, geisla meðferð
og líkn. Hún hefur einnig reynt að styrkja
fræðimennskuna. „Við höfum alltaf verið
meðvituð um að við þurfum að byggja
starfið á rannsóknum og það hefur verið
vaxandi þáttur í starfinu. Hér skiptir miklu
að hafa sérfræðinga í hjúkrun og ég tali
ekki um þegar við fengum fyrsta doktorinn í
krabbameinshjúkrun, Sigríði Gunnarsdóttur,
sem er nú forstöðumaður fræðasviðs
krabbameinshjúkrunar,“ segir Kristín.
Nýtt starf á nýju sviði
Kristín er nú verkefnastjóri á lyflækninga sviði
og sinnir verkefnum innan hjúkrunar. Hún
situr þó enn í fagráði krabba meins hjúkrunar.
„Þó að ég sitji áfram í fagráðinu eru það aðrir
sem ráða ferðinni. Ég er fyrst og fremst til
stuðnings. Það má segja að ég sé eins
konar ráðgjafi. Ég hef alltaf verið stjórnandi
og mér finnst mjög gaman að fá tækifæri til
þess nú að gefa ráð og þurfa ekki að sitja
fyrir svörum varðandi reksturinn.“
Vegna veikinda hefur Kristín einnig tekið
að sér að vera mannauðsstjóri tímabundið.
„Ég bara vinn þau verkefni sem þarf og sem
ég er beðin um. Síðastliðið haust var ég
fengin til að aðstoða við að fækka rúmum