Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.10.2010, Blaðsíða 51

Tímarit hjúkrunarfræ›inga – 4. tbl. 86. árg. 2010 47
það hafi verið mikil gæfa. Þar koma
hjúkrunarfræðingar, bæði fræðimenn,
sérfræðingar í hjúkrun og stjórnendur,
saman til þess að setja fram stefnu og
forgangsraða til þess að hjúkrunin verði
sem best fyrir sjúklingana,“ segir Kristín.
„Okkur tókst einnig að stofna til góðs
samstarfs við hjúkrunarfræðideild.“
Krabbameinshjúkrunarfræðingurinn
„Ég var alltaf ákveðin að verða hjúkrunar­
fræðingur, mig langaði alltaf að hjúkra,“
segir Kristín. Hún byrjaði snemma að
reyna fyrir sér á heilbrigðissviðinu, byrjaði
að vinna á Hrafnistu 13 ára og síðan í
Reykjadal á barnaheimili fyrir fötluð börn.
Áður en hún byrjaði í hjúkrunarnámi
vann hún á heimavist fyrir fötluð börn í
Skotlandi. Þar fékk hún meðal annars
að leysa af hjúkrunarfræðing á vakt og
lærði ýmis sérhæfð verk eins og að
sjá um ristilstóma. Hún útskrifaðist sem
hjúkrunarfræðingur frá Hjúkrunarskóla
Íslands 1974.
„Krabbameinshjúkrun heillaði mig strax.
Eftir útskrift var ég fyrst á kvennadeild þar
sem voru margar konur með krabbamein.
Svo fór ég yfir á prófdeildina mína sem
hét þá handlækningadeild 4D. Ég var búin
að segja deildarstjóranum að ég mundi
einhvern tímann koma og vinna þar.
Vigdís Magnúsdóttir bað mig um að fara
þangað og aðstoða Jóhönnu Björnsdóttur
deildarstjóra sem ég og gerði og tók svo
við deildarstjórastöðunni 1976. Þá var ég
búin að vinna sem hjúkrunarfræðingur í
tvö og hálft ár. Síðan hef ég alltaf verið
stjórnandi,“ segir Kristín.
Kristínu langaði til að læra meira um krabba ­
meinshjúkrun. Hún sagði deildar stjóra­
stöðunni lausri og fór í Nýja hjúkrunar ­
skólann. Þar fékk hún tæki færi að vinna og
ræða við hjúkrunar fræðinga á þeim deildum
sem sinntu krabba meinshjúkrun. Það leiddi
til þess að hún skrifaði ritgerð um hvítblæði.
„Það jók enn þá meira á áhuga minn á
krabbameinshjúkrun,“ segir hún.
Eftir að hafa lokið diplómanámi í hand­ og
lyflæknishjúkrun setti hún stefnuna á útlönd
til að læra meira um krabbameinshjúkrun.
En fyrst tók hún að sér að leysa af sem
hjúkrunarframkvæmdastjóri í Hátúni. Eftir
það hefur hún hins vegar alfarið helgað sig
krabbameinshjúkrun. „Ég fór svo út til Kaup­
mannahafnar og lærði krabba meinshjúkrun
við Finsen Institutet, tók diplóma í
krabbameinshjúkrun, og starfaði þar í eitt