Morgunblaðið - 02.09.2015, Blaðsíða 14

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 2. SEPTEMBER 2015
ÍSAFJÖRÐUR
Á FERÐ UM
ÍSLAND
OG NÁGRENNI
Skúli Halldórsson
sh@mbl.is
Verslunin Hamraborg á Ísafirði er
rómuð fyrir góða þjónustu enda er
þar hægt að fá allt á milli himins og
jarðar, eða svona hér um bil.
„Hjá okkur er þetta aðallega
spurning um að vera tilbúnir með
það sem kúnninn vill á hverjum
tíma,“ segir Gísli Elís Úlfarsson,
framkvæmdastjóri Hamraborgar.
Tekur hann sem dæmi skemmtilega
sögu af fyrsta hljóðfærinu sem selt
var í versluninni.
„Kennari úr tónlistarskólanum
bað okkur að eiga til fyrir sig strengi
fyrir gítara. Við urðum við því og
þeir fóru að seljast í kjölfarið. Þá
kom til okkar kona og spurði hvort
við gætum ekki selt henni fiðlu.
Bróðir minn pantaði þá eina slíka og
hengdi hana hér upp á vegg. En áð-
ur en konan gat komið að sækja fiðl-
una þá var hann búinn að selja hana
þrisvar sinnum,“ segir Gísli.
„Upp frá því höfum við þannig
verið að selja allt frá hljóðfærum til
íss og hamborgara og svo auðvitað
hveiti, sykur, mjólk og rjóma,“ segir
hann og bætir við að nú sé verslunin
vel birg af rjóma, enda tími berja-
tínslu runninn upp og þar sé íslenski
rjóminn ómissandi.
Hamraborg var stofnuð árið
1968 af foreldrum Gísla en hann
keypti verslunina af þeim laust eftir
aldamótin ásamt bróður sínum Úlfi.
„Við höfum alla tíð keppst við
að svara eftirspurn okkar við-
skiptavina og þannig erum við ennþá
á lífi eftir 47 ár.“
Ekki smeykir við breytingar
Saga Hamraborgar skiptist
þannig í nokkra kafla að sögn Gísla.
Á áttunda áratugnum breyttist hún í
sjoppu eftir að hafa verið mat-
vöruverslun frá stofnun. Árið 2006
varð sjoppan loks að veitingastað,
en meðfram þessu var einnig starf-
rækt myndbandaleiga.
„Það er bara ár síðan við
hættum með hana eftir að allir
hættu að leigja myndir. Þegar við
sáum tvær vikur líða án þess að
nokkur leigði sér mynd þá hentum
við því út og ákváðum að nota
Morgunblaðið/Sigurjón J. Sigurðsson
Hafnarstræti Hamraborg hefur staðið við Hafnarstræti frá árinu 1968.
Úrval Bræðurnir í Hamraborg leggja sig fram við að bjóða viðskiptavinum
sínum upp á allt sem hugur kann að girnast.
Litla stórverslunin
 Hamraborg bregður sér í ýmis líki til að mæta eftirspurn
Sigurður Bogi Sævarsson
sbs@mbl.is
„Mörg hús hér í þorpinu hafa verið
gerð upp svo að prýði er af. Hins
vegar eru nokkur sem bíða end-
urbóta og vonandi verður hafist
handa þar á næstu misserum,“ seg-
ir Ólafur Steinþórsson á Þingeyri.
Þau Sigríður Bryndís Helgadóttir
eiginkona hans búa í húsinu að
Fjarðargötu 10a, sem byggt var
árið 1895. Það var flutt hingað til
lands tilhöggvið frá Þýskalandi, en
nokkuð var um það í kringum
aldamótin 1900 að byggingar sem
reistar voru á Íslandi kæmu hing-
að sniðnar af erlendum snikkurum.
Í umræddu húsi bjó fyrst Adolf
Wendel kaupmaður, þýskur að
uppruna, sem höndlaði á Þingeyri.
Árið 1946 fékk húsið svo nafnið
Höfn.
Ólafur Steinþórsson var lengi
bóndi í Fremri-Hjarðardal við
Dýrafjörð en flutti til Þingeyrar
árið 1989. Keypti þá áðurnefnt
hús, sem stendur á svæði sem í
daglegu tali nefnist Bali. „Ég tók
þetta hús allt í gegn og lagfærði,“
segir Ólafur, sem er þjóðhagi. Lag-
tækur í ýmsum verkum, bæði smíð-
um og múrverki, sem hann hefur
sinnt lengi.
Fjarðargata er meginæð Þing-
eyrarkauptúns. Hús númer 13 við
götuna er niðri í flæðarmáli og er
byggt 1905. Þar var fyrsta aðsetur
Kaupfélags Dýrfirðinga en seinna
voru þar íbúðir. Húsið gengur nú
undir nafninu Ástralía. Það kemur
til af því að upp úr 1983, þegar
mikill uppgangstími var í byggð-
arlaginu og landburður af fiski
hvern dag, vantaði fólk til starfa í
frystihúsinu. Var því leitað eftir
verkafólki frá útlöndum og kom til
starfa hópur ungra kvenna frá
Eyjaálfu. Flestar voru þær frá
Ástralíu og af því spratt nafngiftin.
Sögur segja að oft hafi verið
gestkvæmt hjá stúlkunum og í því
sambandi má minna á frægan
bókartitil, Allir eru ógiftir í verinu.
Að minnsta kosti var eitthvað um
að Vestfjarðapiltar og ástralskar
konur rugluðu saman reytum.
„Það mætti gjarnan gera Ástr-
alíu upp,“ sagði Ólafur þegar hann
labbaði með blaðamanni um götur
Þingeyrar og sagði þeim síðar-
nefnda sögur úr mannlífi byggðar-
lagsins.
Bretar borguðu
til sjúkrahúss
Við staðnæmdumst líka við
húsið Fjarðargötu 8, sem var
fyrsta sjúkrahúsið á norðanverðum
Vestfjörðum. Það var byggt 1908
og rúmaði átta sjúklinga. Bretar
voru á þessum tíma mikið við veið-
ar við Vestfirði og komu til við-
gerða á Þingeyri með skip til við-
gerða og menn sem þurftu
læknishjálp. Úr sjóðum heimsveld-
isins breska fékkst því styrkur sem
var nærri því helmingur bygg-
ingakostnaðar. Húsið gegndi upp-
haflegu hlutverki til 1949 en var
þá selt sem íbúðarhús sem nú hef-
ur verið gert upp.
Fleiri hús á þessum slóðum
vekja eftirtekt, svo sem við
Fjarðargötu 5. Það er yfirleitt kall-
að Simbahöllin, nefnt eftir verslun
Sigmundar Jónssonar sem þar var
lengi. Þar er nú rekið kaffihús. Að
Brekkugötu 26 er hefðbundið
íbúðarhús í stíl svonefndra prófess-
orabústaða við Aragötu og Odda-
götu í Reykjavík sem reistir voru
upp úr 1950.
Í þriðja og fjórða lið
Síðastnefnda Brekkugötuhúsið
sem hér er gert að uppfjöllunar-
efni er yst við götuna og er númer
fimm. Þar bjuggu lengi hjónin
Svanhildur Egilsdóttir og Ólafur
Ragnar Hjartar – og þar dvaldist
hjá þeim löngum á æskuárum sín-
um dóttursonur þeirra, Ólafur
Ragnar Grímsson, nú forseti Ís-
lands. Húsið hefur látið verulega á
sjá, en Ólafur Steinþórsson segir
að bæjarbót væri að endurgerð
hússins þar sem frændi hans ólst
að stórum hluta upp, en þeir for-
setinn eru frændur í þriðja og
fjórða lið og þekkjast vel.
Ástralía, Höfn og forsetahús
 Þingeyrarþorp er fullt af gömlum húsum  Bæjarprýði
og öll eiga húsin sína sögu sem spannar oft marga áratugi
Morgunblaðið/Sigurður Bogi
Dýrfirðingur Nokkur hús bíða endurbóta en önnur hafa verið gerð upp svo
prýði er af, segir Ólafur í Wendelshúsi sem hér sést að baki honum.
Hafnarsvæðið Í grænni Simbabúð
er nú rekið vinsælt kaffihús.
Endurbætt Gamla sjúkrahúsið set-
ur fallegan svip á Þingeyri.
Brekkugata Í húsi númer 5 ólst for-
seti Íslands að nokkru leyti upp.
Ástralía Fjarðargata 13 var kaupfélagshús en það var síðar gert að verbúð.
Sígilt Íbúðarhús við Brekkugötu í
stíl reykvískra prófessorabústaða.